Віцебск (футбольны клюб)

	Віцебск
Поўная назва	Футбольны клюб «Віцебск»
Заснаваны	1960
Горад	Віцебск, Беларусь
Стадыён	Цэнтральны спарткомплекс; Умяшчальнасьць: 8144
Дырэктар	Мікалай Вайцюхоўскі
Галоўны трэнэр	Аляксандар Паўлаў;
Чэмпіянат	Найвышэйшая ліга
· 2023	Першая ліга, 3 месца (паніжэньне)
	Афіцыйны сайт

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Віцебск (неадназначнасьць).

«Віцебск» — беларускі футбольны клюб з гораду Віцебску, заснаваны ў 1960 годзе. Уладальнік Кубка Беларусі (1998).

Гісторыя рэдагаваць

Каманда была створана ў 1960 годзе. У савецкія часы выступала ў другой лізе чэмпіянату СССР.

Першыя гады незалежнасьці рэдагаваць

У найвышэйшай лізе чэмпіянату Беларусі каманда гуляла з 1992 па 2011 год, акрамя сэзонаў 2003 і 2005 гадоў. Найлепшыя сэзоны клюб праводзіў у 1990-х гадох, калі трывала вёў барацьбу за мэдалі, атрымаў перамогу ў Кубку Беларусі. У першай палове 2000-х гадоў гульня пайшла на спад, і двойчы паводле вынікаў сэзонаў 2002 і 2004 гадоў клюб выбываў у першую лігу, але адразу вяртаўся ў вышэйшы дывізіён. Другая палова 2000-х прайшла пры чарговым уздыме віцебскага клюбу, які, хоць і не змагаўся за мэдалі, але знаходзіўся ў верхняй палове табліцы.

З 2009 году пачаўся чарговы заняпад. Каманда займала месца ўнізе, недалёка ад зоны вылету. У сэзоне 2011 году няўдалы фініш пакінуў каманду на перадапошнім месцы. Саступіўшы ў пераходных матчах менскаму «Партызану» (0:2 і 2:1), каманда выбыла ў першую лігу^[3].

У першай лізе рэдагаваць

Сэзон 2012 году каманда правяла ў барацьбе за вяртаньне ў эліту. Да апошняга моманту віцебскі клюб захоўваў шанец на другое месца, якое давала права на стыкавыя матчы за месца ў вышэйшай лізе, але ў выніку гульцы віцебскага клюбу скончылі сэзон трэцімі. Сэзон 2013 году пачаўся для каманды няўдала, але пазьней клюб выйшаў на другую пазыцыю ў турнірнай табліцы. У сярэдзіне 2013 году з-за дрэннага фінансаваньня з клюбу сышлі асноўныя гульцы, але «Віцебск» працягваў весьці барацьбу за месца ў эліце. У выніку, аднак, клюб зноўку апынуўся на трэцім месцы, ня здолеўшы вярнуцца ў найвышэйшую лігу.

У сэзоне 2014 году склад каманды папоўніўся моцнымі для ўзроўню першай лігі гульцамі, што дазваляла разьлічваць на добрыя вынікі ў чэмпіянаце. Але віцебскі клюб пацярпеў паразы ад асноўных канкурэнтаў і ў выніку скончыў першы этап на пятым месцы. Пасьля гэтага ў ліпені 2014 году быў звольнены галоўны трэнэр Юры Канаплёў. Разам з новым трэнэрам Сяргеем Вехцевым «Віцебск» падвысіў свае паказчыкі і неўзабаве ўзняўся да трэцяга радку, які здолеў захаваць да канца чэмпіянату. У стыкавых матчах «Віцебск» перайграў магілёўскі «Дняпро» (2:0, 1:1) і праз тры гады вярнуўся ў найвышэйшую лігу.

Узвышэньне рэдагаваць

Сэзон 2015 году каманда пачала ў найвышэйшай лізе, аднак ужо ўлетку праз дрэнныя паказчыкі з клюбу быў звольнены галоўны трэнэр Сяргей Вехцеў, а ў пачатку ліпеня выконваючым абавязкі быў назначаны Сяргей Ясінскі, які да гэтага часу трэнэраваў дубль «Віцебску». Не зважаючы на тое, што клюб скончыў чэмпіянат на перадапошнім 13-м месцы, гульня ў цэлым і колькасьць набраных пунктаў зь Ясінскім значна палепшылася, а клюб захаваў месца ў эліце^[4]. 23 жніўня 2015 году Ясінскі стаў паўнавартнасным галоўным трэнэрам, а ў сьнежні падоўжыў працоўнае пагадненьне з клюбам на 2 гады. Яшчэ адной прыкметнай падзеяй 2015 году стала тое, што клюб упершыню за апошнія гады распачаў сэзон без даўгоў.

У 2016 годзе на балянс клюбу перайшоў «Цэнтральны спарткомплекс», на якім клюб праводзіць хатнія матчы. Паводле словаў дырэктара клюбу Мікалая Вайцюхоўскага, гэта дало магчымасьць клюбу зарабляць грошы за кошт стадыёну, якія ў тым ліку пайшлі на мадэрнізацыю комплекса^[5]. У чэмпіянаце клюб заняў высовае 6-е месца, зрабіўшы стаўку ў тым ліку на мясцовых выхаванцаў. Найлепшым бамбардзірам клюбу стаў Раман Воўкаў, кантракт зь якім клюб падпісаў напярэдадні сэзону. На рахунку нападніка 9 мелася галоў. Таксама ў сярэдзіне сэзону да клюбу далучыўся нападнік Кірыл Вяргейчык, які аднак у асноўным выходзіў на замену.

На новы сэзон клюб здолеў захаваць у сваім складзе лідэраў каманды, аднак сэзон распачаўся наўядала. Першую перамогу «Віцебск» атрымаў толькі ў пятым туры, калі ў гасьцёх перамог гарадзенскі «Нёман» зь лікам 1:4, такім чынам гэта старт стаў найгоршым для клюбу з 2011 году. Аднак у хуткім часе клюб спраўна стаў зарабляць пункты і падвысіў сваю пазыцыю ў турнірнай табліцы. Сапраўднай сэнсацыяй стала падпісаньне кантракту з былым гульцом менскага «Дынама» Рафаэлам Ледэсмам^[6]. Клюб амаль да апошняга меў шанец на 4-е месца, якое ў некаторых выпадках дае магчымасьць выступіць у Лізе Эўропы, аднак усё ж такі прапусьціў наперад канкурэнтаў і заняў выніковае 8-е месца.

У 2018 годзе «Віцебск» страціў некалькіх выдатных гульцоў, як то Арцёма Салаўя, які перайшоў у менскае «Дынама», і Віталя Квашука, які перайшоў у гарадзенскі «Нёман». Аднак, такія страты клюб здолеў кампенсаваць, падпісаўшы адразу некалькіх былых гульцоў менскага «Дынама», як то Бруну Фурлана і Ненада Адамавіча. Дзякуючы ўзмацненьню, клюб выдаў свой найлепшы старт з 2010 году, атрымаўшы дзьве перамогі і аднойчы згуляўшы ў нічыю ў трох першых турах^[7], выдатны сэзон праводзілі Антон Матвеенка, Кірыл Вяргейчык, Мікалай Золатаў і Арцём Скітоў. «Віцебск» увесь сэзон знаходзіўся ў групе лідэраў і нават прэтэндаваў на мэдалі турніру, але хатняя паразу ад менскага «Дынама» зь лікам 0:1 перакрэсьліла ўсе надзеі на п’едыстал. Паўночнікі ў выніку фінішавалі на 4 месцы. Паводле вынікаў году кіраўніцтва гораду падзякавала камандзе за посьпехі і пастанавіла клюбу ў новым сэзоне паўтарыць ці пераўзысьці выніку 2018 году. «Віцебск» страціў Вяргейчыка, які па сканчэньні кантракту перабраўся ў менскае «Дынама», але агулам здолеў захаваць асноўных лідэраў.

Чарговы заняпад рэдагаваць

Пачатак сэзону склаўся ўдала, то бок паўночнікі ў розыгрышу Кубка двойчы перагулялі гомельскі «Лякаматыў» у 1/4 фіналу, а таксама ў двубоі былі мацней за менскіх дынамаўцаў. У фінале, які дарэчы ладзіўся ў Віцебску, дружына атрымала паразу ад салігорскага «Шахцёра» зь лікам 0:2. За гульнёй каманды назіралі 7954 заўзятары. У чэмпіянаце выніку былі жахлівымі, то бок з шэрагам нічый клюб першую перамогу здабыў толькі ў 6 туры ў гасьцявой сустрэчы супраць «Гомлю». Улетку дружыну чакаў яшчэ адзін благі адрэзак безь перамогаў. Гэтак жа «Віцебск» пасьля 20 гадоў павярнуўся ў эўракубкі, саступіўшы ў 1 кваліфікацыйным раўндзе фінскаму КуПСу. Дружына скончыла сэзон на 13 радку, а наступны сэзон 2020 году на 12 месцы. У розыгрышу Кубка Беларусі 2021—2022 гадоў «Віцебск» прасунуўся да паўфіналу, але там саступіў пераможцу даго турніру «Гомлю». Нягодны для клюбу апынуўся сэзон 2022 году, дружына адразу пасунулася на дно турнірнай табліцы без шанцаў выцягнуць сябе адтуль. У кастрычніку «Віцебск» у хатнім матчы з «Шахцёрам» саступіў зь лікам 0:5. На заканчэньне сэзону койданаўскі «Арсэнал» абышоў паўночнікаў у табліцы, у выніку чаго «Віцебск» фінішаваў на перадапошнім месцы і страціў сваё месца ў найвышэйшай лізе. З каманду напрыканцы сэзону сышоў Сяргей Ясінкі, а на ягоную пасаду быў прызначаны Аляксандар Паўлаў^[8].

Сэзон 2023 году «Віцебск» пачаў няўдала, то бок пасьля 8-га тура каманда займала толькі 12-ы радок у Першай лізе. Аднак, ужо апасьля гэтага калектыў здабыў 11 перамогаў запар, перагуляўшы ў тым ліку ў дэрбі «Макслайн», які ў 2023 годзе пераехаў у Віцебск. Клюб узняўся ў табліцы і доўгі час намагаўся апярэдзіць «Дняпро», каб здабыць наўпроставы квіток да Найвышэйшай лігі. Тым ня менш, клюб фінішаваў на 3-м месцы і празь пераходныя матчы супраць сталічнага «Энэргетыка»-БДУ прасунуўся ў элітны дывізіён.

Былыя назвы рэдагаваць

КІМ (1992—1994)
«Дзьвіна» (1994—1995)
«Лякаматыў-96» (1996—2002)
«Лякаматыў» (2003—2006)
«Віцебск» (з 2007)

Дасягненьні рэдагаваць

Срэбраны прызэр чэмпіянатаў Беларусі 1993 і 1995 гадоў.
Бронзавы прызэр чэмпіянатаў Беларусі 1994 і 1997 гадоў.
Уладальнік Кубка Беларусі 1998 году.
Самыя буйныя перамогі — 6:1 (Сьвіслач-Дах, 1999), 5:0 (Гомсельмаш, 1992, 1994/1995; Камунальнік — 1997).
Самыя буйныя паразы — 0:6 (Славія Мазыр, 2001; БАТЭ, 2002; МТЗ-РІПА, 2004).

Склад рэдагаваць

Актуальны на 29 сакавіка 2024 году

№	Пазыцыя	Імя	Год нараджэньня
1	Бр	Дзьмітры Гушчанка	1988
2	Аб	Яўген Гулецкі	2001
3	Аб	Вепа Жумаеў	2000
4	Аб	Арцём Скітоў	1991
5	Аб	Дзьмітры Вараб’ёў	2001
6	ПА	Дзьмітры Гірс	1997
7	ПА	Раман Лісоўскі	2001
8	Аб	Ян Масесаў	2000
9	Нап	Руслан Цевераў	1994
10	Нап	Карэн Варданян	2003
12	Бр	Дзьмітры Харытонаў	1997
13	ПА	Максім Дробыш	2001
14	Нап	Захар Чарвякоў	2002
15	Нап	Уладлен Анікееў	2004

№	Пазыцыя	Імя	Год нараджэньня
17	Нап	Фрол Панарын	2002
18	ПА	Ян Скібскі (капітан)	2002
19	Нап	Мікіта Вехцеў	2005
20	ПА	Яўген Красноў	1998
21	Аб	Юры Палавінкін	2003
22	Аб	Сямён Ягораў	1999
23	Аб	Мікіта Навумаў	1989
24	Аб	Эгедэг Маглюар	2006
25	ПА	Вадзім Ткачэнка	2003
27	ПА	Яўген Новых	2006
30	ПА	Міхаіл Башылаў	1993
—	ПА	Глеб Міхайлаў	2005
—	ПА	Данііл Журнакоўскі	2003

Статыстыка рэдагаваць

Чэмпіянат і Кубак Беларусі рэдагаваць

Сэзон	Ліга	Месца	Г	В	Н	П	РМ	Пкт	Кубак
2012	Першая	3	28	19	2	7	57–30	59	1/16
2013	Першая	3	30	16	7	7	40–29	55	1/16
2014	Першая	3	30	15	5	10	44–30	50	1/4
2015	Найвышэйшая	13	26	4	9	13	21–47	21	1/8
2016	Найвышэйшая	6	30	12	6	12	30–26	42	1/8
2017	Найвышэйшая	8	30	12	7	11	35–38	43	1/8
2018	Найвышэйшая	4	30	19	5	6	47–20	62	Ф 2
2019	Найвышэйшая	13	30	8	7	15	24–39	31	1/8
2020	Найвышэйшая	12	30	8	12	10	30–38	36	1/4
2021	Найвышэйшая	7	30	9	10	11	37–41	37	1/2
2022	Найвышэйшая	15	30	4	10	16	28–49	22	1/4
2023	Першая	3	32	23	4	5	68–22	73	1/4

Удзел у эўракубках рэдагаваць

Кубак	Г	Н	П	М
Ліга Эўропы	2	1	1	1—3
Кубак уладальнікаў кубкаў	2	1	1	2—9
Кубак Інтэртота	2	1	1	3—4
Усяго	6	3	3	6—16

Сэзон	Кубак	Раўнд	Клюб	Дома	У гасьцях
1998—1999	Кубак кубкаў	к/р	Леўскі	1:1	1:8
1999	Кубак Інтэртота	1 раўнд	Вартэкс	1:2	2:2
2019—2020	Ліга Эўропы	1 к/р	КуПС	1:1	0:2