Нацыянальная хакейная ліга

Нацыяна́льная хаке́йная лі́га (па-ангельску: National Hockey League, NHL, па-француску: Ligue nationale de hockey, LNH) — прафэсійная спартовая арганізацыя, якая аб’ядноўвае хакейныя каманды ЗША і Канады. НХЛ прызнаецца большасьцю адмыслоўцаў наймацнейшай хакейнай лігай сьвету. Даволі часта НХЛ прылічаюць да галоўных прафэсійных спартовых ліг Паўночнай Амэрыкі.

Нацыянальная хакейная ліга
Від спорту хакей
Заснаваная 1917
Першы сэзон 1917—1918
Колькасьць камандаў 31
Краіна Канада (7)
ЗША (24)
Дзейны чэмпіён Тампа Бэй Лайтнінг
NHL.com

НХЛ зьяўляецца першай хакейная лігай у сьвеце[1]. Яна была заснавана ў 1917 годзе ў складзе чатырох канадзкіх камандаў у Квэбэку й Манрэалі. З тых часоў яна зьведала нямала зьменаў, як то зараз яна налічвае 31 каманду, 24 зь якіх амэрыканскія і 7 канадзкія. Паколькі ліга была заснавана ў Канадзе, гістарычна канадзкія гульцы карыстаюцца асобнымі правамі. Нягледзячы на тое, што на працягу апошніх 25 гадоў вырасла ў лізе папулярнасьць амэрыканскіх і эўрапейскіх гульцоў, НХЛ распаўсюдзілася на тэрыторыі ЗША. Па стане на 2006 год, больш за палову хакеістаў нарадзіліся ў Канадзе.

Гісторыя

рэдагаваць

Пасьля сэрыі дыспутаў ў канадзкай Нацыянальнай хакейнай асацыяцыі (НХА), якія ўзьніклі паміж уладальнікам «Таронта Блушыртс» Эдўардам Лівінгстоўнам і ўладальнікамі іншых клюбаў, уладальнікі «Манрэаль Канадыенз», «Манрэаль Ўандэрэрз», «Атава Сэнатарз» і «Квэбэк Бульдогс» сустрэліся ў гатэлі Ўіндзар у Манрэалі 26 лістапада 1917 году, каб абмеркаваць будучыню НХА. Іхны дыскус прывёў да стварэньня Нацыянальнай хакейнай лігі. У ейны склад увайшлі «Канадыенз», «Ўандэрэрз», «Сэнатарз», «Бульдогс» і «Блушыртс». Вайсковая каманда дзьвесьце дваццаць восьмага батальёну, якая грунтавалася ў Таронта, ўключана не была, паколькі была выкліканая да ўдзелу ў баявых дзеяньнях Першай сусьветнай вайны. Аднак, калі яшчэ да стварэньня НХЛ уладальнікі іншых камандаў патрабавалі ад Лівінгстоўна прадаць сваю каманду, — Эдўард дамовіўся з адміністрацыяй стадыёну Таронта «М’ючуэл Стрыт Арэна» на апеку над ягонай камандай. Таму «Блушыртс» зьмянілі назву на «Таронта Арэнас», а самога Лівінгстоўна выгналі з НХА.

 
«Манрэаль Канадыенз» у 1942 годзе

У 1917 годзе адбыўся першы сэзон НХЛ. «Квэбэк Бульдогс» ня ўдзельнічалі ў першых двух сэзонах з-за фінансавых цяжкасьцяў. 2 студзеня 1918 году Ўэстмаўнт Арэна ў Манрэалі, якая была хатняй для «Канадыенз» і «Ўандэрэрз», была разбурана пажарам. Таму «Ўандэрэрз» пакінулі лігу, правёўшы ўсяго 6 матчаў (1 перамога і 5 паразаў). Такім чынам, у першых двух сэзонах удзельнічалі толькі тры каманды. Нягледзячы на ​​тое, што Лівінгстоўн быў выгнаны зь лігі, адна зь ягоных ідэяў — разьбіцьцё рэгулярнага сэзону на два этапы — прыжылася і была сумешчана з сыстэмай плэй-оф. «Таронта Арэнас» сталі першай камандай, якая заваявала Кубак Стэнлі.

Лівінгстоўн спрабаваў атрымаць сваю частку прыбытку ад «Арэнас», але пацярпеў няўдачу — і падаў пазоў у каманды й лігі. Нягоды Эдўарда з камандай працягваліся нават у 1930-х гады, асабліва калі каманду перайменавалі ў «Таронта Сэнт-Партыкс», а затым на «Таронта Мэйпл Ліфс». Гэтае супрацьстаяньне ператварылася ў барацьбу з НХЛ. Нягледзячы на ​​тое, што першае дзесяцігодзьдзе свайго існаваньня ліга выдаткоўвала шмат сілаў на тое, каб застацца ў прыбытку, каманды НХЛ былі вельмі пасьпяховымі на лёдзе: яны выйгравалі Кубак Стэнлі сем зь дзевяці першых розыгрышаў (сэзон 1918—1919 гадоў не праводзіўся з-за эпідэміі грыпу ў Сіетле). У той час Кубак Стэнлі разыгрываўся паміж пераможцам НХЛ і пераможцам Асацыяцыі хакею ціхаакіянскага ўзьбярэжжа. У 1926 годзе НХЛ падняла заробкі сваіх гульцоў да такога ўзроўню, да якога не былі здольны дацягнуцца іншыя паўночнаамэрыканскія хакейныя лігі, і стала сама разыгрываць Кубак Стэнлі.

Ліга пашырылася ў 1924 годзе, калі да яе далучыўся «Бостан Бруінз». У 1925 годзе «Нью-Ёрк Амэрыканз» і «Пітсбург Пайрытс» сталі навакамі лігі, а ў 1926 годзе да лігі прыядналіся «Нью-Ёрк Рэйнджарз», «Дэтройт Кугс» і «Чыкага Блэкгокс». У канцы сэзону 1930—1931 гадоў у НХЛ у цэлым гуляла 10 камандаў. Аднак, Вялікая дэпрэсія нанесла адчувальны ўдар лізе: «Пайрытс» і «Амэрыканз» былі расфармаваныя, нават «Сэнатарз» былі вымушаныя пакінуць лігу празь фінансавыя цяжкасьці пасьля пераезду ў 1934 годзе ў Сэнт-Луіс. Каманды, якія гулялі ў лізе на працягу 25 гадоў з 1942 году, вядомыя да гэтага часу, як «Вялікая шасьцёрка», да іх ліку адносяцца «Манрэаль Канадыенз», «Таронта Мэйпл Ліфс», «Дэтройт Рэд Ўінгс», «Бостан Бруінз», «Нью-Ёрк Рэйнджарз» і «Чыкага Блэкгокс». Другая сусьветная вайна шматлікім гульцам дала шанец паспрабаваць свае сілы ў прафэсійным хакеі, але пасьля ейнага заканчэньня яны былі вымушаныя перайсьці ў ніжэйшыя лігі.

Фармат сэзону

рэдагаваць
 
Кубак Стэнлі, выстаўлены ў залі хакейнай славы ў Таронта

Рэгулярны сэзон

рэдагаваць

НХЛ складаецца зь дзьвюх канфэрэнцыяў — усходняй і заходняй. Кожная канфэрэнцыя ў сваю чаргу складаецца з двух дывізіёнаў. У рэгулярным сэзоне кожная каманда гуляе 82 гульні — 41 дома і 41 у гасьцях. Кожная каманда Ўсходняй канфэрэнцыі гуляе 30 гульняў з супернікамі з свайго дывізіёну (4 або 5 гульняў з кожным), 24 гульні з супернікамі зь іншага дывізіёну (3 гульні з кожным). Каманды Заходняй канфэрэнцыі гуляюць 28 або 29 гульняў з камандамі свайго дывізіёну (4 або 5 гульняў з кожным), 21 або 22 гульні (3 гульні з кожным), а таксама дадатковая гульня з вызначаным супернікам па канфэрэнцыі. За перамогу ў асноўны час каманда атрымае два пункты, адзін пункт каманда атрымае за паразу ў авэртайме або па булітах, і ніводнага за паразу ў асноўны час. Па заканчэньні рэгулярнага сэзону каманда, якая набрала больш за ўсіх пунктаў у сваім дывізіёне, становіцца чэмпіёнам дывізіёну (улічваюцца пункты ад гульняў з усімі камандамі, а ня толькі з камандамі свайго дывізіёну). Па тры найлепшыя каманды з кожнага дывізіёну, а таксама дзьве найлепшыя ў кожнай канфэрэнцыі з астатніх камандаў трапляюць у плэй-оф, дзе разыгрываюць Кубак Стэнлі.

Плэй-оф Кубка Стэнлі — турнір на выбываньне, у якім каманды гуляюць сэрыі матчаў да чатырох перамог. У выпадку калі асноўны час матчу сканчаецца ўнічыю, гуляецца авэртайм да першай закінутай шайбы. Авэртаймы ў плэй-оф Кубка Стэнлі гуляюцца як паўнавартасныя дваццаціхвілінныя пэрыяды ў якіх гуляюць 5 на 5 палявых гульцоў, у адрозьненьне ад авэртаймаў рэгулярнага сезону, якія гуляюцца пяць хвілін 4 на 4 палявыя гульцы. Авэртаймы плэй-оф акрамя таго ня сканчваюцца сэрыяй штрафных кідкоў як у рэгулярным сэзоне, а працягваюцца датуль, пакуль адна з камандаў не заб’е шайбу. Каманда, якая заняла больш высокае месца ў рэгулярным сезоне, мае перавагу — гуляе на адну гульню больш на хатнім лёдзе. Першая, другая і калі трэба пятая і сёмая гульні гуляюцца на лёдзе гэтай каманды, а астатнія — на лёдзе каманды, якая заняла ніжэйшае месца ў рэгулярным сэзоне.

  1. ^ The Canadian Encyclopedia. National Hockey League

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Нацыянальная хакейная лігасховішча мультымэдыйных матэрыялаў


Спартовыя лігі Паўночнай Амэрыкі
NBA · WNBA · NHL · NFL · MLB · MLS