Таронта Мэйпл Ліфс

клюб НХЛ

Таронта Мэйпл Ліфс (па-ангельску: Toronto Maple Leafs) — прафэсійны хакейны клюб, які гуляе ў Нацыянальнай хакейнай лізе. Клюб месьціцца ў горадзе Таронта, правінцыя Антарыё, Канада. За сваю доўгую гісторыю клюб некалькі разоў зьмяняў уладальнікаў і нават назву. Сёньняшняя назва паўстала ў 1927 годзе. Клюб належыць да гэтак званай «Арыгінальнай шасьцёркі», здолеўшы перажыць складаны пэрыяд часоў Вялікай дэпрэсіі. «Таронта Мэйпл Ліфс» трынаццаць разоў выйграваў Кубак Стэнлі. Клюб мае даўняе суперніцтва з клюбамі «Бостан Бруінз», «Дэтройт Рэд Ўінгс», «Манрэаль Канадыенз» і «Атава Сэнатарз».

Таронта Мэйпл Ліфс
Дывізіён Атлянтычны
Канфэрэнцыя Усходняя
Краіна Канада
Горад Таронта, Антарыё
Заснаваны 1917
Стадыён Air Canada Centre
Колеры Сіні і белы
         
Гісторыя Таронта Арэнас
1917—1919
Таронта Сэнт-Патрыкс
1919—1927
Таронта Мэйпл Ліфс
1927 — цяпер
Афіцыйны сайт mapleleafs.nhl.com (анг.)

Гісторыя

рэдагаваць

У 1917 годзе ў Манрэалі была створаная Нацыянальная хакейная ліга (НХЛ) камандамі, якія раней прыналежалі да Нацыянальнай хакейнай асацыяцыі (НХА). Справа была ў тым, што клюбы мелі спрэчку з Эдзі Лівінгстанам, уладальнікам «Таронта Блюшыртс». Такім чынам, кіраўнікі астатніх чатырох клюбаў, як то «Манрэаль Канадыенз», «Манрэаль Ўандэрэрз», «Квэбэк Бульдогс» і «Атава Сэнатарз», спачатку спрабавалі выкінуць зь лігі НХА каманду Лівінгстана, але выявілі, што ня могуць гэтага зрабіць праз галасаваньне[1]. Замест гэтага клюбы вырашылі стварыць новую лігу, куды не запрасілі Лівінгстана.

 
Камандная фатакартка з гульцамі «Таронта Арэна», які здабылі перамогу ў першым розыгрышы НХЛ.

У НХЛ пастанавілі, што ў новай лізе будуць спаборнічаць чатыры каманды, але ня было пэўнасьці наконт каманды з Квэбэку праз нестабільны фінансавы стан тамтэйшага клюбу[2]. У выніку запрашэньне ў лігу атрымала каманда з Таронта, даўшы часовыя правы франшызы кампаніі, якая валодала стадыёнам Арэна-Гардэнз[3]. Дазвол быў атрыманы толькі на год, бо новы таронтаўскі клюб мусіў за год дамовіцца зь Лівінгстанам аб разьвязаньні праблемы з правамі ўласнасьці[4]. Новы клюб ня меў афіцыйнай назвы, таму заўзятары і прэсы неафіцыйна менавалі яго «Блюшыртс» альбо «Таронтас»[5]. Не зважаючы на тое, што склад каманды быў сфармаваны пераважна гульцамі клюбу НХА «Таронта Блюшыртс», улучна з Гары Кэмэранам і Рэгам Ноблам, сучасны клюб «Таронта Мэйпл Ліфс» ня лічыць гісторыю таго клюбу ўласнай[6]. Падчас уступнага сэзону клюб зладзіў першы ў сваёй гісторыі трансфэр, выправіўшы Сэмі Гэбэрта да «Атавы Сэнтараз», атрымаўшы наўзамен грошы[7]. Ачоленая галоўным трэнэрам Дыкам Кэралам, дружына адразу здабыла Кубак Стэнлі ў першым сэзоне НХЛ 1917—1918 гадоў[8].

 
Фатаздымак пераможцаў Кубка Стэнлі 1922 году.

У наступны сэзон, замест таго, каб вярнуць гульцоў «Блюшыртс» Лівінгстану, як першапачаткова плянавалася, 19 кастрычніка 1918 году кампанія стварыла хакейны клюб «Таронта Арэна», які атрымаў дазвол на далучэньне да НХЛ[9]. У той год кампанія пастанавіла, што Арэна-Гардэнз будзе прымаць толькі матчы камандаў з НХЛ, што адразу паставіла крыж на НХА[10]. Лівінгстан пазваў у суд, бо натуральна жадаў вярнуць сваіх гульцоў. Вынікі каманды пагоршылася, а судовая справа пацягнула кампанію арэна на банкруцтва. 9 сьнежня 1919 году ўладальнікі «Таронта Арэны» прадалі клюб уладальнікам клюбу «Сэнт-Патрыкс» Пэрсі і Фрэду Гэмблі[17]. Новыя ўладальнікі перайменавалі каманду ў «Таронта Сэнт-Патрыкс», якая выкарыстоўвалася да 1927 году[11]. Таксама былі зьмененыя клюбныя колеры, то бок цяпер сіні колер саступіў зялёнаму. У 1922 годзе клюб яшчэ раз здабыў Кубак Стэнлі. У вырашальным фінальным матчы Бэйб Дай закінуў чатыры шайбы ў браму «Ванкувэр Мільянэрз», а таронтаўцы ў выніку перамаглі зь лікам 5:1[12].

Фінансавыя цяжкасьці напаткалі і новае кіраўніцтва. Нават была думка перавезьці франшызу ў Філадэлфію[13][14]. Аднак трэнэр клюбу «Таронта Варсыці Блюз» Кон Смайт пры падтрымцы некалькіх акцыянэраў здолелі захаваць клюб у горадзе. Бікел быў абраны прэзыдэнтам клюбу. Адразу пасьля таго, як Смайт далучыўся да клюбу 14 лютага 1927 году, ён перайменаваў клюб у «Таронта Мэйпл Ліфс», адсылаючы да нацыянальнага сымбалю Канады[15]. Свой выбар ён тлумачыў сваім вайсковым досьведам за час Першай сусьветнай вайны. Кляновае лісьце для яго было «знакам мужнасьці» і напамінам пра дом. У дадатак Смайт такім чынам жадаў ушанаваць шматлікіх канадзкіх жаўнераў, якая насілі такі знак на фронце[16][17]. Клюбныя колеры зноў зьмяніліся, і цяпер імі сталіся сіні і белы[18].

Паводле стану на 4 кастрычніка 2024 году

Брамнікі
30   Мэт Мюрэй 25.05.1994 41   Энтані Столарз 20.01.1994
60   Джозэф Ўол 12.07.1998
Абаронцы
2   Сымон Бэнуа 19.09.1998 8   Крыстафэр Танэў 20.12.1989
22   Джэйк Макэйб 12.10.1993 25   Конар Тымінз 18.09.1998
28   Яні Хаканпяа 31.03.1992 36   Дакота Мэрміс 05.01.1994
37   Тымаці Лільегрэн 30.04.1999 44   Морган Райлі 09.03.1994
51   Філіп Маерз 25.01.1997 83   Маршал Райфай 16.03.1998
95   Олівэр Экман-Лярсан 17.07.1991
Нападнікі
11   Макс Домі 02.03.1995 16   Мітчэл Марнэр 05.05.1997
19   Кале Ярнкрук 25.09.1991 23   Мэт’ю Ніс 17.10.2002
24   Конар Д’юар 26.06.1999 26   Нік Абрузызі 04.06.1999
29   Понтус Гольмбэрг 09.03.1999 34   Астан Мэт’юз 17.09.1997
39   Фрэйзэр Мінтэн 05.07.2004 46   Алекс Стывэз 10.12.1999
53   Істан Каўэн 20.05.2005 64   Давід Кэмпф 12.01.1995
74   Бобі Макмэн 15.06.1996 75   Раян Рывэз 20.01.1987
88   Вільям Нюляндэр 01.05.1996 89   Нікалас Робэртсан 11.09.2001
91   Джон Таварэс 20.09.1990
  1. ^ Shea & Wilson 2016. С. 7.
  2. ^ Holzman & Nieforth 2002. С. 159.
  3. ^ Hunter, Douglas (1997). «Champions: The Illustrated History of Hockey’s Greatest Dynasties». Chicago: Triumph Books. — С. 18—19. — ISBN 1-57243-213-6.
  4. ^ Holzman & Nieforth 2002. С. 193.
  5. ^ Morrison, John; McLatchy, Doug (1996). «The Toronto Blue Shirts a.k.a. The Torontos, the NHL's First Stanley Cup Champions 1917–1918». Hockey Information Service. — ISBN 1-894014-00-6.
  6. ^ «How one cantankerous man inspired the creation of the NHL». TVO.
  7. ^ Shea & Wilson 2016. С. 13—14.
  8. ^ Shea & Wilson 2016. С. 10.
  9. ^ Holzman & Nieforth 2002. С. 197.
  10. ^ Holzman & Nieforth 2002. С. 199.
  11. ^ Shea & Wilson 2016. С. 15—16.
  12. ^ Shea & Wilson 2016. С. 20.
  13. ^ «History — 1920s». NHL.
  14. ^ Shea & Wilson 2016. С. 30—31.
  15. ^ Shea & Wilson 2016. С. 33.
  16. ^ Proteau, Adam (19.02.2016). «Deep Ties Between the Maple Leafs and Canadian Armed Forces». NHL.
  17. ^ Smythe, Thomas Stafford; Shea, Kevin (2000). «Centre Ice: The Smythe Family, the Gardens and the Toronto Maple Leafs Hockey Club». Fenn Publishing. — С. 36. — ISBN 1-55168-250-8.
  18. ^ Shea & Wilson 2016. С. 35.

Літаратура

рэдагаваць
  • Holzman, Morey; Nieforth, Joseph Deceptions and Doublecross: How the NHL Conquered Hockey. — Dundurn Press, 2002. — ISBN 1-55002-413-2
  • Shea, Kevin; Wilson, Jason The Toronto Maple Leafs Hockey Club: The Official Centennial Publication. — McClelland & Stewart, 2016. — ISBN 978-0-7710-7929-0

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

Заходняя канфэрэнцыя

Ціхаакіянскі дывізіён: Анагайм Дакс · Ванкувэр Кэнакс · Вэгас Голдэн Найтс · Калгары Флэймз · Лос-Анджэлес Кінгс · Сан-Хасэ Шаркс · Сіетл Кракен · Эдмантан Ойлерз

Цэнтральны дывізіён: Вініпэг Джэтс · Далас Старз · Каларада Эвэланш · Мінэсота Ўайлд · Нэшвіл Прэдатарз · Сэнт-Луіс Блюз · Чыкага Блэкгокс Юта ·

Усходняя канфэрэнцыя

Атлянтычны дывізіён: Атава Сэнатарз · Бафала Сэйбрз · Бостан Бруінз · Дэтройт Рэд Ўінгс · Манрэаль Канадыенз · Тампа Бэй Лайтнінг  · Таронта Мэйпл Ліфс · Флорыда Пантэрз

Сталічны дывізіён: Вашынгтон Кэпіталз · Каламбус Блю Джэкетс · Караліна Гарыкейнз · Нью-Джэрзі Дэвілз · Нью-Ёрк Айлэндэрз · Нью-Ёрк Рэйнджарз · Пітсбург Пінгвінз · Філадэлфія Флаерз