Кашталяны віленскія
Кашталян віленскі — другая паводле значнасьці (па ваяводзе) дзяржаўная пасада ў Віленскім ваяводзтве Вялікага Княства Літоўскага.
Пасаду кашталяна віленскага (як і троцкага) увялі ў 1413 на ўзор Каралеўства Польскага.
У Рэчы Паспалітай засядаў у Сэнаце і займаў высокі ранг — пасьля найвышэйшага кашталяна кракаўскага, роўны ваяводу і кашталяну троцкаму. Уваходзіў у шэрагі кашталянаў найвышэйшых — «крэславых» (то бок якія сядзелі на крэслах, а не на лаве).
За ўвесь час свайго існаваньня Віленскае ваяводзтва мела 37 кашталянаў[1] :
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Województwo wileńskie // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom V: Kutowa Wola — Malczyce. — Warszawa, 1884. S. 337.
Літаратура
рэдагаваць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
- Województwo wileńskie // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom V: Kutowa Wola — Malczyce. — Warszawa, 1884. S. 337.