Геранім Хадкевіч (сын Аляксандра)
Геранім Хадкевіч (каля 1500 — 1561) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Падчашы вялікі літоўскі (1542—1544), кашталян троцкі (1544—1549), адначасна староста генэральны жамойцкі (з 1545) і кашталян віленскі (з 1559)[1]. Заснавальнік сярэдняй (быхаўскай) лініі роду Хадкевічаў.
 Герб «Касьцеша» | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | каля 1500 |
| Памёр | 1561 |
| Род | Хадкевічы |
| Бацькі | Аляксандар Хадкевіч Васіліса з Галоўчынскіх |
| Жонка | Ганна з Шэметаў |
| Дзеці | Ян, Крыстына, Барбара, Альжбета, Соф'я, Ганна, Канстанцыя |
| Дзейнасьць | пісьменьнік |
Трымаў Ашмянскае (1538—1541), Радуньскае (1542—1545), Цельшаўскае (1546—1554), Вількійскае (1536 або 1550—1561) і Шклоўскае (1550—1554) староствы. Граф на Шклове і Быхаве.
БіяграфіяРэдагаваць
Сын Аляксандра Хадкевіча, ваяводы наваградзкага, і Васілісы з Галоўчынскіх. Меў братоў Рыгора і Юрыя.
У 1555 ад вялікага князя Жыгімонта Аўгуста выправіўся з дыпляматычнай місіяй да Папы Рымскага Паўла IV і імпэратара Фэрдынанда, які дараваў яму і нашчадкам тытул графа Сьвятой Рымскай імпэрыі. Умацаваў становішча роду ў найвышэйшых дзяржаўных колах[2].
Сьпярша вызнаваў праваслаўе, каля 1530 перайшоў у каталіцтва, а ў 1555 пад уплывам Рэфармацыі — у кальвінізм.
Ажаніўся з Ганнай Шэмет. У шлюбе меў сына Яна і дачок Крыстыну, Барбару, Альжбету, Соф’ю, Ганну, Канстанцыю.
КрыніцыРэдагаваць
- ^ Грыцкевіч А. Хадкевічы // ВКЛ. Энцыкл. — Менск: 2005 Т. 2. С. 709—710.
- ^ Грыцкевіч А. Хадкевічы // ВКЛ. Энцыкл. — Менск: 2005 Т. 2. С. 710.
ЛітаратураРэдагаваць
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Менск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0