Даўгінт
Даўгінт, Даўкінт, Даўгінд — мужчынскае імя.
| Даўгінт лац. Daŭgint / Daŭhint | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Davo + Gentt |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Даўгінд, Даўкінт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Даўгінт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьДава (Davo) і Гента (Gento) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -даў(г)- (імёны ліцьвінаў Даўгерд, Даўгер, Даўят; германскія імёны Daugaard, Dauharjis, Dowyatt) паходзіць ад гоцкага daug 'годна', бургундзкага daugjis 'здольны, годны'[2], а аснова -генд- (-гент-, -гінт-) (імёны ліцьвінаў Гінтэр, Агінт, Эйгінт; германскія імёны Genter, Aginto, Eigint) — ад гоцкага gands 'посах', пераноснае 'чары'[3]. Адзначаліся старажытныя германскія імёны Theogint (Theo-gint)[4] і Thaigundis (Thai-gundis)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Daukinte (Хроніка Віганда)[6]; Dawgintowiczu Wisgierdu czlowiek (1422 год[7] паводле выпісу 1618 году)[8]; у Видуклях Довкинъту чотыри чоловеки… Таляту семица Довкгинтъ[9], Довкгинъту под двема земля[10], два чоловеки у Крожех: Довкгинть[11], у Перелаискои волости… земля пустая Довкгиндова[12] (1440—1492 гады); Краш Довъкгинътовичъ (7 лістапада 1442 году)[13]; homines nostros districtus Merecensis… Dawkinta Misewicza (16 жніўня 1511 году)[14]; листь Миколая Мицковича Кгинвиловича, наместника вьшегородского виленъского (14 сьнежня 1522 году)[15]; Притславъ Довкинътовичъ [16], Довкгинтъ[17], Матыяс Довкгинътовичъ[18], Станислав Довкгинътовичъ[19] (1528 год); осочники двора нашого Дорсунишъского… Довкгинт Ивашъковичъ (3 чэрвеня 1530 году)[20]; землю Довкгинтишку… Бутвил Довкгинтович (1537 год)[21]; стрельцы… Довкгинтту… Марътиновичу (23 сакавіка 1562 году)[22]; Болтромей Творияновичъ Довкгинтъ[23], Станиславъ Довкгинтовичъ[24], Якубь Довкгинтовичъ[25] (1567 год); с пуньского кола… Миколаю Довкгинтовичу (15 верасьня 1568 году)[26]; подданые короля его милости Жыжморские… Ивашко Довкгинтовичъ (1 верасьня 1591 году)[27]; на земянку господарскую повету ковенского… Оршулю Станиславовну Довкгинтовича Бартломеевую Довкшевича… Я Оршуля Станиславовна Довкгинтовича Балтремеевая Миколаевича Довкшевича… небощыку пану Станиславе Довкгинтовичу (29 траўня 1592 году)[28]; Dołginty (1744 год)[29].
Носьбіты
рэдагаваць- Вісгерд Даўгінтавіч — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў 1422 годзе
- Даўгінт — літоўскі баярын, які атрымаў наданьні ад вялікага князя Казімера
- Станіслаў Даўгінтавіч — баярын Ковенскага павету, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Прадслаў Даўкінтавіч — саміліскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
- Даўгінт — высакадворскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
- Матыяс Даўгінтавіч — бірштанскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
- Даўгінт Івашкавіч — асочнік з Дарсунішак, які ўпамінаецца ў 1530 годзе
- Аршуля Станіславаўна Даўгінтовіч — расенская зямянка, якая ўпамінаецца ў 1586 годзе[30]
Доўгінты, Доўкінты[31] і Доўгінты-Метрыкевічы[32] — літоўскія шляхецкія роды.
На гістарычнай Наваградчыне існуе вёска Долкінды.
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 406, 593.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 112.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1432.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 63.
- ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 573.
- ^ Saviščevas E. Polityka nadań wielkich książąt litewskich na Żmudzi w pierwszej połowie XV wieku // Prace historyczne 141, z. 2 (2014). S. 506.
- ^ Jablonskis K. Nauji Vytauto laikotarpio aktai // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 391.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 48.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 52.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 67.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 11 (1518—1523). — Vilnius, 1997. P. 99.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 69.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 85.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 87.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 92.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 80.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 398.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 21, 197.
- ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 44 (1559—1566 гг.). — Менск, 2001. С. 17.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 633.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 719.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 742.
- ^ Jablonskis K. Archyvinės smulkmenos // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 416.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 30. — Вильна, 1904. С. 95.
- ^ Jablonskis K. Lietuvių kultūra ir jos veikėjai. — Vilnius, 1973. P. 116—118.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 197.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Д, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на М, Згуртаваньне беларускай шляхты