Вікіпэдыя

Таліят

Таліят — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча Талят (Далят).

Таліят
лац. Talijat
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Talo + Joto
Іншыя формы
Варыянт(ы) Талят, Далят
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Таліят»

Паходжаньне рэдагаваць

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Тала (Talo) і Ёта (Joto) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова тал- (дал-) (імёны ліцьвінаў Дальман, Талімунт, Талмут; германскія імёны Dalman, Talamund, Talamot) паходзіць ад гоцкага tals 'дасьціпны, руплівы'[2] або ад германскага і стараангельскага deall 'славуты, ганарлівы'[3], а аснова -ют- (-ят-) (імёны ліцьвінаў Ютэль, Даўят, Карыят; германскія імёны Jutilo, Dowyatt, Cariatto) — ад гоцкага iuþa, старагерманскага joþ 'дзіцё, народзінец, нашчадак'[2]. Такім парадкам, імя Таліят азначае «дасьціпнае дзіця»[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Thaliati Wygaylowicz[5], Thaliati Wygaelowycz[6] (1 верасьня 1431 году); Taliad (15 траўня 1432 году)[7]; Taleiothe (11 ліпеня 1433 году)[8]; Juskone filio Taliathonis (24 чэрвеня 1437 году)[9]; Троцкое волости. Таляту Кезкгаиловичу пять чоловеков[10], Таляту семица[11] (Талят Кезкгаилович; 1440—1492 гады); domino Thalud et filiis ipsius Butwid (1451 год)[12]; Лаврин Талятовичъ[13], Григор Талюдовичъ[14], Петръ Талятович[15] (1528 год); а пана Павла Талятовича (29 ліпеня 1608 году)[16]; передо мною Яномъ Геронимомъ Далятомъ — подстаростимъ Жомойтскимъ (7 студзеня 1656 году)[17]; po śmierci ur. Jana Hieronima Talata, podstarościego żmujdzkiego (24 ліпеня 1658 году)[18]; енерала воеводства Троцъкого Станислава Талятовича (8 кастрычніка 1666 году, 7 сьнежня 1668 году, 11 студзеня 1672 году)[19]; зъ умоцованымъ своимъ паномъ Юрьемъ Талятовичом (6 чэрвеня 1671 году)[20]; Georgius 2dus de Talat (1675—1677 гады)[21]; с пленипотентом своим наном Юремъ Талятовичомъ (6 чэрвеня і 11 кастрычніка 1679 году, 5 лістапада 1682 году)[22]; пан Юрей Талятовичъ (6 чэрвеня 1681 году)[23].

Носьбіты рэдагаваць

Таляты гербаў Жураў і Прус — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[27].

Кенскі-Талят (Kęski-Tałat) гербу Радван — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[28].

Таляты (Talat) гербу Ястрабец і Талятовічы або Тэлятовічы (Talatowicz, Telatowicz) гербу Ястрабец — літоўскія шляхецкія роды з Троцкага павету[29].

Талаты[30] і Таляты-Келпшы[31] — літоўскія шляхецкія роды.

Глядзіце таксама рэдагаваць

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 399, 981.
  2. ^ а б Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
  3. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 26.
  5. ^ Бучинський Б. Кілька причинків до часів вел. князя Свитригайла (1430—1433) // ЗНТШ. Т. 76. — Львів, 1907. С. 137.
  6. ^ Бучинський Б. Кілька причинків до часів вел. князя Свитригайла (1430—1433) // ЗНТШ. Т. 76. — Львів, 1907. С. 135.
  7. ^ Русско-ливонские акты. — СПб, 1868. С. 191.
  8. ^ Regesta historica-diplomatica Ordinis S. Mariae Theutonicorum, 1198—1525. Pars I. — Göttingen, 1948. S. 406.
  9. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 168.
  10. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 32.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 48.
  12. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 235.
  13. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 87.
  14. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 162.
  15. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 166.
  16. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 30. — Вильна, 1904. С. 371.
  17. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 12. — Вильна, 1883. С. 425.
  18. ^ Metryka Litewska. Księga wpisów Nr. 131. — Warszawa, 2001. S. 129, 136.
  19. ^ С. 389, 398, 421.
  20. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 31. — Вильна, 1906. С. 415.
  21. ^ Žemaičių vyskupijos vizitacija 1675—1677 m. // Fontes Historiae Lituaniae. Vol. X, 2011. P. 20.
  22. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 31. — Вильна, 1906. С. 444, 449, 476.
  23. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 31. — Вильна, 1906. С. 460.
  24. ^ Semkowiczh W. O litewskich rodach bojarskich zbratanych z szlachtą polską w Horodle 1413 r. // Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. T. IV, 1913. S. 45.
  25. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 76, 163, 209.
  26. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 8. Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2020. S. 124.
  27. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 820.
  28. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 308.
  29. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 431.
  30. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Т, Згуртаваньне беларускай шляхты
  31. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на К, Згуртаваньне беларускай шляхты
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Таліят&oldid=2503711»