Ярамір Ягр
Я́рамір Ягр (па-чэску: Jaromír Jágr, [ˈjaromiːr ˈjaːɡr̩]; нар. 15 лютага 1972 году, Кладна, Чэхаславаччына) — чэскі хакейны правы нападнік, гулец і ўласьнік клюбу другога чэскага дывізіёну «Кладна». Да 2018 року працяглы час выступаў у НХЛ.
Ярамір Ягр | ||
---|---|---|
Рост | 191 см | |
Вага | 100 кг | |
Пазыцыя | правы нападнік | |
Кідок/Ловы | левы | |
Грамадзянства | ||
Дата нараджэньня | 15 лютага 1972 (52 гады) | |
Месца нараджэньня | Кладна, Чэхаславаччына | |
Клюб Былыя клюбы |
Кладна (Чэх-1) | |
Нацыянальная зборная | Чэхія Чэхаславаччына | |
Драфт НХЛ | 5-ы, 1990 Пітсбург Пінгвінз | |
Гульнявая кар’ера | 1988 — цяпер |
Гульнявая кар’ера Яраміра Ягра пачалася на радзіме ў 1988 року, але ўжо ў 1990 ён быў задрафтаваны пад 5-м нумарам клюбам «Пітсбург Пінгвінз» (адзіны з драфту 1990 року, хто дагэтуль працягвае кар’еру). На той час ён быў наймаладзейшым гульцом НХЛ, а ў 2018 року сышоў з НХЛ як самы ўзроставы ейны гулец (45 гадоў) і самы ўзроставы гулец, які зрабіў хет-трык[7][8]. Ягр — самы прадуктыўны эўрапейскі гулец у НХЛ, другі па колькасьці заробленых пунктаў сярод усіх гульцоў НХЛ[9]. У 2017 быў уключаны ў сьпіс 100 найлепшых гульцоў НХЛ[10].
Ягр выйграваў Кубак Стэнлі ў 1991 і 1992 сэзонах з «Пінгвінамі», пяць разоў (чатыры разы запар) — трафэй Арта Роса, тройчы — узнагароду Лэстэра Пірсана і аднойчы — мэмарыяльны трафэй Гарта, прычым яшчэ чатыры разы станавіўся ягоным фіналістам.
Ярамір Ягр — уладальнік найбольшае колькасьці трафэяў Арта Роса сярод не-канадцаў. Таксама ён адзін з 28 гульцоў, якія складаюць «залатую хакейную тройку» як пераможца Кубку Стэнлі (1991, 1992), чэмпіянату сьвету (2005, 2010) і Алімпіяды (1998). У «залатую тройку», акрамя Ягра, уваходзіць яшчэ адзін чэскі хакеіст — Іржы Шлегр[11].
Кар’ера
рэдагавацьЯгр пачаў катацца на каньках у трохгадовым узросьце і адразу ж стаў паказваць выдатныя здольнасьці. У 15-гадовым веку ён выступаў на найвышэйшым узроўні ў Чэхаславаччыне за клюб «Кладна», а ў 17-гадовым веку ўпершыню згуляў у зборнай Чэхаславаччыны[12].
Клюбная
рэдагавацьПітсбург Пінгвінз (1990—2001)
рэдагавацьЯгр стаў першым задрафтаваным клюбам НХЛ чэхаславацкім хакеістам, якому не давялося дзеля гэтага зьбягаць на Захад, паколькі ў гэты час Жалезная заслона ўжо развальвалася[13]. Таму пасьля свайго драфту Ярамір Ягр адразу пераехаў у Паўночную Амэрыку, дзе дапамог «Пінгвінам» двойчы запар заваяваць Кубак Стэнлі 1991 і 1992 рокаў. У 20-гадовым узросьце ён стаў адным з наймаладзейшых гульцоў у гісторыі НХЛ, якія закідалі шайбы ў фінале Кубку Стэнлі.
У сэзоне 1994—1995 Ягр атрымаў свой першы трафэй Арта Роса як найлепшы бамбардзір (32 шайбы + 38 перадачаў). У наступным року Ягр устанавіў рэкорд сярод эўрапейскіх гульцоў па колькасьці пунктаў (149, 62 + 87), непераўзыдзены дагэтуль. Паказьнікі па голах і пасах у 1995—96 застаюцца рэкорднымі сярод правых скрайніх нападнікаў. Пасьля пераходу Рона Фрэнсіса ў Караліну Гарыкейнз па сканчэньні сэзону 1997—1998 Ярамір Ягр стаў капітанам Пінгвінаў. Чатыры сэзоны запар (з 1997-98 да 2000-01) Ягр станавіўся найлепшым бамбардзірам НХЛ. У 1999 атрымаў мэмарыяльны трафэй Гарта як найкаштоўнейшы гулец, а таксама ўзнагароду Лэстэра Пірсана. Акрамя таго, зь ім зборная Чэхіі атрымала залатыя мэдалі Алімпіяды ў Нагана.
30 сьнежня 1999 у матчы зь «Нью-Ёрк Айлэндэрс» Ягр усталяваў свой асабісты рэкорд за гульню, закінуўшы 3 шайбы і аддаўшы 4 перадачы. Пазьней ён паўтарыў гэты вынік 11 студзеня 2003, гуляючы за «Вашынгтон» супраць «Флорыды Пантэрз».
Сэзон 2000-01 складаўся для Ягра няпроста, да таго ж яго крытыкавалі за ўплыў на галоўнага трэнэра Івана Глінку[14]. Каб дапамагчы клюбу і ў прыватнасьці свайму вучню, у склад Пінгвінаў нават вярнуўся Марыё Лем’ё, аднак паміж двума супэрзоркамі зьявілася напружаньне: Ягр быў капітанам, а большасьць фанаў лічылі Лем’ё талісманам каманды. Да таго ж бюджэт «Пінгвінаў» болей не дазваляў плаціць Ягру ранейшы заработак. 11 ліпеня 2001 Ярамір Ягр і Францішак Кучэра былі абмененыя ў «Вашынгтон Кэпіталз» на Крыча Біча, Міхала Сівэка і Роса Лупашчука.
Ярамір правёў за «Пітсбург» 806 гульняў, стаўшы другі «пінгвінам» пасьля Лем’ё, якія пераадолелі адзнаку 1000 набраных пунктаў. Па ўсіх атакуючых паказьніках «пінгвінаў», апроч перадачаў і агульных пунктаў[15], Ягр займае другое месца пасьля Лем’ё.
Вашынгтон Кэпіталз (2001—2004)
рэдагавацьНовы клюб падпісаў зь Ярамірам Яграм найбуйнейшы на той час кантракт у гісторыі НХЛ — $77 мільёнаў на 7 гадоў зь сярэднім заробкам $11 мільёнаў за год і магчымасьцю працягу на восьмы год. Аднак Ягр не апраўдаў чаканьняў, і «Сталічнікі» ня здолелі адстаяць свой тытул у дывізіёне ды ня выйшлі ў плэй-оф—2002. Упершыню за час выступаў за «Вашынгтон» Ягр ня трапіў ані ў сьпіс найлепшых бамбардзіраў, ані ў пасьлясэзоньне, ані ў каманду ўсіх зорак. Улетку 2002 кампанію Ягру склаў былы партнэр па зьвяне Робэрт Ланг. У наступным сэзоне «Вашынгтон» стаў 6-м ва Ўсходняй канфэрэнцыі, аднак у першым коле плэй-офу саступіў «Тампе Бэй Лайтнінг».
Арганізацыйныя пралікі змусілі «сталічнікаў» пачаць распродаж сваіх дарагіх гульцоў, прычым ня толькі дзеля скарачэньня выдаткаў, аднак і як прызнаньне таго, што стаўка на высокааплатных вэтэранаў правалілася. Аднак цягам 2003 клюб ня здолеў абмяняць Ягра, паколькі ніякая каманда за год да падпісаньня новай дамовы пра калектыўныя дагаворы ў НХЛ не наважвалася плаціць гульцу $11 мільёнаў.
23 студзеня 2004 ён быў абменены ў «Нью-Ёрк Рэйнджарз» замест Энсана Картэра пры ўмове, што «Вашынгтон» штогод будзе аплочваць ад $4 да $4,5 мільёнаў заработку Ягра. Акрамя таго, Ярамір пагадзіўся на зьмяншэньне штогадовых выплатаў на 1 мільён пры ўмове, што яны будуць выплачаныя пазьней з адсоткамі[16].
Нью-Ёрк Рэйнджарз (2004—2008)
рэдагавацьАднак пасьля падпісаньня новае дамовы пра калектыўныя дагаворы Яграў заработак быў зьменшаны да $7,8 мільёнаў, паколькі гэткі максымум быў усталяваны дамовай.
Падчас працоўнага лякаўту 2004—2005 хакеіст гуляў за чэскі «Кладна» і расейскі «Авангард Омск». На чэмпіянаце сьвету 2005 року ў Аўстрыі Ярамір Ягр ізноў прывёў зборную Чэхіі да перамогі і стаў найлепшым гульцом чэмпіянату. Гэтая перамога дазволіла яму ўвайсьці ў прэстыжную «залатую хакейную тройку» гульцоў, якія выйгравалі Кубак Стэнлі, Чэмпіянат сьвету і Алімпійскія гульні.
«Нью-Ёрк Рэйнджарз», які дагэтуль 7 гадоў не трапляў у плэй-оф НХЛ, а перад сэзонам распрадаў дорагааплатных вэтэранаў, якія былі касьцяком складу, ды яшчэ пазбавіўся шматгадовага капітана Марка Мэсье, ацэньваўся спэцыялістамі найгоршым клюбам лігі. Ярамір Ягр з гэтым не пагадзіўся і на пачатку сэзону паказаў уражвальныя вынікі, стаўшыся чацьвертым гульцом у гісторыі НХЛ, якія забілі 10 і болей галоў у 10 гульнях з пачатку сэзону. Лідэрства Ягра дазволіла «Рэйнджарам» нарэшце трапіць у плэй-оф кубку Стэнлі, аднак праз траўмы Ягра й іншых хакеістаў клюб вылецеў у першым коле супраць адвечных супернікаў зь «Нью-Джэрзі Дэвілз».
2 сакавіка 2006 Ягр зарабіў свой 1400-ы пункт у гульні зь «Філядэльфіяй Флаерз». Гэта вывела яго на другое месца сярод усіх эўрапейскіх гульцоў у гісторыі НХЛ. Пазьней ён пераўзышоў Стэна Мікіту і стаў лідэрам усіх часоў.
18 сакавіка 2006 у матчы з «Таронта Мэйпл Ліфс» Ягр стаў шостым гульцом «Рэйнджарз», які пераўзышоў 100-пунктавы бар’ер і стаў у іхнім складзе першым правым нападнікам, які зарабіў 100 пунктаў за адзін сэзон.
27 сакавіка 2006 у матчы з «Бафала Сэйбрз» Ягр закінуў шайбу і аддаў перадачу, паўтарыўшы рэкорд сярод гульцоў «Рэйнджарз» па колькасьці закінутых шайбаў за сэзон, устаноўлены ў 1993—1994 роках Адамам Грэйвзам — 52 галы, — і рэкорд па колькасьці заробленых пунктаў за сэзон — 109 (Жан Ратэль, 1971—72). Праз два дні, 29 сакавіка 2006, Ярамір Ягр аддаў галявы пас у гульні зь «Нью-Ёрк Айлэндэрз» і абышоў Жана Ратэля, а 8 красавіка супраць «Бостан Бруінз» пераўзышоў і рэкорд па колькасьці шайбаў за сэзон[17].
Лідзіруючы ў лізе па колькасьці пунктаў і шайбаў у 2005—2006, Ягр у апошні тыдзень сэзону саступіў па абодвух паказьніках гульцам «Сан-Хасэ Шаркс» і фінішаваў з вынікам 123 пункты, 54 галы, 24 галы ў большасьці — другімі ў лізе. Акрамя таго, ён заняў трэція месцы па колькасьці перадачаў (69) і +/- (+34). Аднак у першым матчы плэй-оф Ярамір атрымаў траўму пляча, а клюб вылецеў у першым жа коле пасьля чатырох гульняў зь «Нью-Джэрзі». Гульцу давялося перанесьці апэрацыю на плячы[18].
Нягледзячы на тое, што Ярамір Ягр саступіў Джо Торнтану ў барацьбе за трафэі Арта Роса і Гарта, Ягр у трэці раз атрымаў узнагароду Лестэра Пірсана як выбітны гулец лігі і трапіў у сямёрку ўсіх зорак.
5 кастрычніка 2006, перад першай гульнёй наступнага сэзону, Ягр стаў 24-м капітанам «Нью-Ёрк Рэйнджарз», замяніўшы Марка Мэсье. У першы ж выхад на пляцоўку, праз 30 сэкундаў ад пачатку гульні, Ягр закінуў шайбу ў браму «Кэпіталз».
19 лістапада 2006 Ярамір закінуў сваю 600-ю шайбу ў НХЛ, стаўшыся 16-м такім гульцом у гісторыі лігі. Праз тры тыдні ягоны калега па зьвяне Брэндан Шэнаган паўтарыў гэты вынік, і яны ўвайшлі ў гісторыю першымі аднаклюбнікамі, хто дасягнулі 600-галявога паказьніку ў адным і тым жа сэзоне.
10 лютага 2007 супраць «Вашынгтон Кэпіталз» Ягр зарабіў галявую перадачу і дасягнуў адзнакі 1500 пунктаў за кар’еру. Толькі 12 гульцоў дасягалі гэтае адзнакі; акрамя таго, ён стаў сярод іх чацьвертым па хуткасьці дасягненьня пасьля Марсэля Дыёна, Марыё Лем’ё і Ўэйна Грэцкага.
5 красавіка ў матчы з «Манрэаль Канадыенз» Ягр закінуў сваю 30-ю шайбу ў сэзоне, адзначыўшы 15 сэзонаў запар з такім ці большым паказьнікам шайбаў. Дагэтуль такі рэкорд трымаў толькі Майк Гартнэр.
У чвэрцьфінале Ўсходняе канфэрэнцыі «Нью-Ёрк Рэйнджарз» на чале з капітанам выбілі з розыгрышу «Атланту Трэшэрз», аднак у паўфінале саступілі «Бафала Сэйбрз» пасьля шасьці гульняў.
14 лістапада 2007 зь Нью-Джэрзі Ягр закінуў 4-ю шайбу новага сэзону на стадыёне Prudential Center у Ньюарку, стаўшы такім чынам першым гульцом, які забіваў на 53 розных арэнах НХЛ.
Авангард Омск (2008—2011)
рэдагаваць3 ліпеня 2008 Ягр, які ўпершыню ў кар’еры апынуўся вольным агентам, быў праінфармаваны генэральным мэнэджарам «Рэйнджараў» Гленам Сатэрам пра тое, што клюб надалей зьбіраецца абысьціся безь ягоных паслугаў. Ягр выказаў жаданьне скончыць кар’еру ў клюбе свайго бацькі, «Кладне»[19]. 4 ліпеня ён заключыў двухгадовую ўгоду з омскім «Авангардам» з Кантынэнтальнай хакейнай лігі[20]. 30 студзеня 2009 Ярамір стаў капітанам омскага клюбу.
Хоць гулец і выказваў жаданьне вярнуцца ў НХЛ, і нават называў клюб, у якім ён бы мог выступаць — «Эдмантан Ойлерз», — аднак па сканчэньні кантракту з «Авангардам» Ягр працягнуў яго на наступны сэзон[21].
Філядэльфія Флаерз (2011—2012)
рэдагаваць1 ліпеня 2011 Ярамір Ягр вярнуўся ў Паўночную Амэрыку і заключыў аднагадовы кантракт на $3,3 мільёны зь «Філядэльфіяй Флаерз», заўзятым супернікам свайго першага клюбу[22]. У сваёй дэбютнай гульні 6 кастрычніка 2011 за новы клюб Ягр зарабіў 1600-ы пункт, аддаўшы галявы пас на Клёда Жыро. У зьвяне з Жыро і Скотам Гартнэлам Ягр уваходзіў у сьпіс найлепшых бамбардыраў на пачатку сэзону. 29 кастрычніка 2011 ён закінуў сваю 650-ю і 651-ю шайбу ў НХЛ[23]. Па выхадзе клюбу ў плэй-оф Ягр забіў толькі адну шайбу ў сэрыі зь «Пітсбургам», а пазьней «Філядэльфія» саступіла «Нью-Джэрзі Дэвілз».
Далас Старз (2012—2013)
рэдагаваць3 ліпеня 2012 Ягр заключыў з «Далас Старз» гадавы кантракт, які па паведамленьнях абышоўся клюбу ў $4,5 мільёны. Упершыню ў кар’еры Ягр выступаў за клюб Заходняе канфэрэнцыі НХЛ.
У часе лякаўту сэзону 2012—2013 рокаў Ягр вяртаўся ў свой родны клюб «Рыцары Кладна», у якім закінуў 24 шайбы і аддаў 33 перадачы ў 34 гульнях, і на момант сыходу ў «Далас» займаў другое месца ў сьпісе бамбардзіраў Чэскай экстралігі. Дэбют у складзе «зорак» адбыўся па сканчэньні лякаўту, 19 студзеня 2013, і ён у гэтым матчы закінуў у браму «Фінікс Каётыз» дзьве шайбы і аддаў дзьве перадачы[24].
29 сакавіка 2013 у матчы супраць «Мінэсоты Ўайлд» Ягр перасягнуў адзнаку ў 1000 галявых перадачаў, стаўшы 12-м падобным гульцом і першым не-канадцам[25].
Бостан Бруінз (2013)
рэдагаваць2 красавіка 2013 Ягр быў абменены ў «Бостан Бруінз» на двух гульцоў фарм-клюбу(en) і права выбару на драфце[26]. 4 красавіка ў дэбютным матчы ён забіў адзіны гол у браму «Нью-Джэрзі Дэвілз»[27]; пасьля сваёй другой шайбы ў складзе «Бруінз», першай у перамозе 3:0 над «Флорыдай Пантэрз» 21 красавіка 2013, Ягр зраўняўся па колькасьці пераможных шайбаў у матчах НХЛ з колішнім гульцом «Бруінзаў» Філам Эспазыта[28].
Выйшаўшы на лёд у першай гульні фіналу Кубку Стэнлі 2013 року, Ярамір Ягр усталяваў новы рэкорд па найдаўжэйшым перапынку паміж гульнямі ў фіналах — 21 год, пабіўшы папярэдні рэкорд у 19 гадоў, усталяваны Гэры Робэртсам у 2008[29]. Пасьля паразы ад «Чыкага Блэкгокс» «Бостан» паведаміў, што не зьбіраецца працягваць дачыненьні зь Яграм[30].
Нью-Джэрзі Дэвілз (2013—2015)
рэдагаваць22 ліпеня 2013 Ягр падпісаў гадавы кантракт зь «Нью-Джэрзі Дэвілз», спадзеючыся ў новым клюбе замяніць Ільлю Кавальчука. Першы свой гол за «Нью-Джэрзі» забіў 7 кастрычніка 2013, у 23-ю гадавіну свайго першага голу ў НХЛ, які, што цікава, быў акурат у браму «Дэвілаў».
21 лістапада 2013 Ягр зраўняўся з Гордзі Гоўам па колькасьці пераможных шайбаў — 121, а па колькасьці закінутых агулам шайбаў (690) выйшаў на 9-е месца (разам з былым паплечнікам Марыё Лем’ё) сярод бамбардыраў усіх часоў[31]. 20 сьнежня 2013 ён закінуў 693-ю шайбу і пераўзышоў Стыва Айзэрмана[32], празь дзень зраўняўся з Маркам Мэсье з 694 шайбамі[33], а ў студзені 2014 року пераўзышоў і яго[34]. 1 сакавіка 2014 Ягр забіў 700-ы гол у НХЛ[35]. 8 красавіка 2014, перад сканчэньнем сэзону, Ягр быў названы найбольш каштоўным гульцом Нью-Джэрзі ў сэзоне. У апошняй гульні «д’яблаў» Ярамір Ягр зрабіў дзьве перадачы і такім чынам пераўзышоў Гордзі Гоў ў сьпісе найлепшых пасуючых НХЛ усіх часоў ды падзяліў шостае месца з Стывам Айзэрманам (1755 пунктаў)[36]. Па выніках сэзону Ягр стаў найлепшым бамбардырам у складзе клюбу ды ўпершыню пасьля сэзону 2007—2008 рокаў паказаў асабістыя лепшыя вынікі. Пасьля такога выступу «Нью-Джэрзі» вырашыў працягнуць зь ім кантракт на наступны сэзон[37].
У лістападзе 2014 року Ярамір Ягр стаў шостым бамбардырам у гісторыі НХЛ, закінуўшы 708-ю шайбу ў матчы з «Бостанам»[38]. 8 сьнежня ў сваім 1500-м матчы ў НХЛ Ягр абышоў Марсэля Дыёна па колькасьць пунктаў у НХЛ (1772) і заняў пятае месца[39]. 3 студзеня 2015 Ярамір Ягр закінуў тры шайбы ў браму «Філядэльфіі» ва ўзросьце 42 гады 322 дні, што зрабіла яго найстарэйшым гульцом у НХЛ, якія забівалі хет-трыкі[40].
Флёрыда Пантэрз (2015—2017)
рэдагаваць26 лютага 2015 року «Д’яблы» абмянялі Ягра «Пантэрам» наўзамен на выбар у 2-м коле драфту-2015 і 3-м коле драфту-2016[41]. Першы матч за «Флёрыду» Ягр правёў 28 лютага, а ў наступным, 1 сакавіка, закінуў шайбу і зрабіў галявую перадачу[42]. 19 сакавіка Ягр закінуў 718-ы гол у кар’еры ў браму «Дэтройту», абышоўшы Філа Эспазіта на 5-м месцы бамбардыраў усіх часоў[43]. 9 красавіка ў пераможным матчы супраць «Бостану» (4:2) Ягр зарабіў дзьве галявыя перадачы, набраўшы 1800 пунктаў у НХЛ і чацьвёртае месца паводле колькасьці пунктаў, абышоўшы колішняга калегу па «Пінгвінах» Рона Фрэнсіса[44]. 11 красавіка, у апошнім матчы «Пантэраў» у рэгулярным сэзоне, Ягр аддаў пас Жанатану Юбэрдо і зарабіў 2000 пунктаў у НХЛ (разам з гульнямі плэй-оф), а ў трэцім пэрыядзе закінуў сваю 800-ю шайбу ў НХЛ (з улікам плэй-оф)[45]. 12 красавіка Ягр працягнуў кантракт з «Флёрыдай» яшчэ на адзін сэзон[46].
20 сьнежня 2015 року Ярамір Ягр падняўся на чацьвёртае месца ў сьпісе найлепшых бамбардыраў у гісторыі НХЛ, з 732 шайбамі абышоўшы Марсэля Дыёна[47]. 4 лютага 2016 Ягр стаў 6-м гульцом у НХЛ, які набраў 1100 галявых перадачаў за кар’еру. А 20 лютага ён забіў свой 742-і гол і абышоў Брэта Гала на трэцім месцы ў сьпісе найлепшых бамбардыраў[48].
7 сакавіка ягоная каманда саступіла ў овэртайме 4:5 «Мядзьведзям», а галявая перадача на Аляксандра Баркова вывела Ягра на адзінаасобнае трэцяе месца па колькасьці набраных пунктаў, на якім ён абышоў Гордзі Гоўа[49]. Выхад «Пантэраў» у плэй-оф дазволіў Ягру запісаць на свой конт яшчэ дзьве галявыя перадачы ў сэрыі з «Айлэндэрз», і ён стаў 5-м гульцом у гісторыі НХЛ, якія набралі ў плэй-оф 200 пунктаў[50]. Ягр стаў самым выніковым гульцом «Пантэраў» у сэзоне, набраўшы 66 пунктаў, і клюб вырашыў працягнуць кантракт зь ім яшчэ на адзін год[51].
20 кастрычніка 2016 року Ягр выйшаў на трэцяе месца ў гісторыі НХЛ, закінуўшы 750 шайбаў[52]; 22 сьнежня 2016 набраў 1888-ы кар’ерны пункт, абышоўшы па гэтым паказьніку Марка Мэсье і заняўшы другое месца[53], а 15 лютага 2017, на сваю 45-ю гадавіну, набраў 1900 пунктаў у НХЛ[54].
Калгары Флэймз (2017—2018)
рэдагаваць4 кастрычніка 2017 Ягр заключыў гадавы кантракт з Калгары Флэймз[55]. Першую шайбу за свой першы канадзкі клюб 45-гадовы хакеіст закінуў 9 лістапада 2017 у матчы з Дэтройт Рэд Ўінгс. Аднак праз траўмы Ярамір Ягр згуляў толькі ў 22 матчах і набраў усяго 7 пунктаў.
29 студзеня 2018 «Калгары» адпусьціў хакеіста ў клюб 2-га чэскага дывізіёну «Кладна»[56][57].
Кладна (з 2018)
рэдагаваць3 лютага 2018 року Ягр выйшаў на лёд упершыню пасьля траўмы, правёў на пляцоўцы 20 хвілінаў і зрабіў 3 галявыя перадачы[58].
Міжнародная
рэдагавацьСпартовыя ўзнагароды | ||
Алімпійскія гульні | ||
Золата | Нагана 1998 | Чэхія |
Бронза | Турын 2006 | Чэхія |
Кубак сьвету | ||
Бронза | Кубак сьвету 2004 | Чэхія |
Чэмпіянат сьвету | ||
Золата | Вена 2005 | Чэхія |
Золата | Кёльн 2010 | Чэхія |
Бронза | Бэрн 1990 | Чэхаславаччына |
Бронза | Браціслава 2011 | Чэхія |
Юніёрскі чэмпіянат сьвету | ||
Бронза | Фінляндыя 1990 | Чэхаславаччына |
Юніёрскі чэмпіянат Эўропы | ||
Срэбра | Кіеў 1989 | Чэхаславаччына |
Кубак эўрапейскіх чэмпіёнаў | ||
Золата | Санкт-Пецярбург 2005 | Авангард Омск |
У зборнай Чэхіі хакеіст дэбютаваў у 1994 року, далучыўшыся да зборнай разам з Марцінам Стракам у разгары чэмпіянату сьвету. Аднак пакуль Ягр здолеў уліцца ў каманду, зборная Чэхіі саступіла свой чвэрцьфінальны матч. Таксама ён ня здолеў апраўдаць чаканьняў і на Кубку сьвету-1996, бо быў аслаблены грыпам. Каманда ў цэлым таксама выступіла нездавальняюча, саступіўшы 3:7 фінам, 0:3 — швэдам і нават слабейшым немцам — 1:7 — ды ня здолеўшы выйсьці ў плэй-оф.
Але ўсё гэта забылася, калі на Алімпіядзе ў Нагана зборная Чэхіі заваявала залатыя мэдалі. Гэтая перамога стала толькі трэцім залатым мэдалём чэхаславацкіх/чэскіх спартоўцаў на зімовых алімпіядах і таму дагэтуль цёпла згадваецца.
Ягр прапусьціў чэмпіянаты сьвету 1996, 1999, 2000 і 2001 року, на якім Чэхія заваявала золата. Ён выступаў на Чэмпіянаце сьвету 2004 року ў Празе, дзе гаспадары спадзяваліся на перамогу, выйгралі ўсе матчы ў групе, аднак саступілі ў чвэрцьфінале.
Нарэшце ў 2005 року Ярамір Ягр здолеў стаць чэмпіёнам сьвету са зборнай. Нягледзячы на пералом пальцу ў адной зь першых гульняў супраць Нямеччыны, ён працягнуў абараняць колеры нацыянальнай каманды Чэхіі з павязкаю.
Праз год на зімовай Алімпіядзе ў Турыне Ярамір зноў атрымаў траўму ў гульні супраць Фінляндыі: Ярка Руўту расьсёк яму брыво, аднак траўма апынулася не такою страшнай, як сьпярша здавалася, і хакеіст працягнуў гуляць з зашытай ранай. У гульні за трэцяе месца Ягр атрымаў пашкоджаньне цягліцы і ня здолеў завяршыць матч, але тым ня меней атрымаў бронзавы мэдаль. На наступнай Алімпіядзе Ярамір Ягр быў сьцяганосьцам Чэхіі; тут хакеісты зборнай занялі сёмае месца пасьля паразы ад Фінляндыі ў чвэрцьфінале.
На Алімпіядзе 2014 року ў Сочы Ягр забіў дзьве шайбы і аддаў адну перадачу ў пяці гульнях. Зборная Чэхіі ізноў вылецела ў чвэрцьфінале.
Пасьля паразы ад зборнай Швэцыі ў матчы за трэцяе месца на чэмпіянаце сьвету-2014 у Менску Ярамір Ягр абвясьціў пра сканчэньне выступаў за зборную, каб сканцэнтравацца на кар’еры ў клюбе «Нью-Джэрзі Дэвілз»[59]. Аднак пасьля выкліку ў зборную на Чэмпіянат сьвету-2015 у Чэхіі[60] хакеіст зьмяніў сваё рашэньне[61] і далучыўся да складу нацыянальнай каманды[62]. 1 траўня, закінуўшы сваю 50-ю шайбу за зборную ў прайграным Швэцыі матчы (5:6), Ягр стаў настарэйшым гульцом чэмпіянатаў сьвету, якія закідалі шайбы[63].
У чвэрцьфінальнай перамозе над Фінляндыяй Ягр закінуў дзьве шайбы (у тым ліку пераможную) і аддаў галявы пас[64]. Па выніках турніру, нягледзячы на паразу зборнай Чэхіі ў матчы за трэцяе месца, Ярамір Ягр быў прызнаны найкаштоўнейшым гульцом чэмпіянату[65].
Жыцьцяпіс
рэдагавацьЦягам усёй сваёй кар’еры Ярамір носіць хакейную вопратку з нумарам 68 у гонар падзеяў у Чэхаславаччыне ў 1968 року і дзядулі, які памёр тады ж у турме.
Бацька хакеіста, таксама Ярамір, валодае сеткай гатэляў у Чэхіі.
Падчас міжсэзоньня Ярамір жыве ў Чэхіі, дзе з 2011 року валодае клюбам Кладна[66][67].
Ягр — праваслаўны хрысьціянін; у 2001 хрысьціўся ў праскага мітрапаліта[68].
Статыстыка
рэдагавацьРэгулярныя сэзоны і плэй-оф
рэдагавацьРэгулярны сэзон | Плэй-офы | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Сэзон | Клюб | Ліга | Гульняў | Г | П | Пт | Ш | Гульняў | Г | П | Пт | Ш | ||
1984—1985 | Моладзевы клюб Кладна | Чэх-мол. | 34 | 24 | 17 | 41 | — | — | — | — | — | — | ||
1985—1986 | Моладзевы клюб Кладна | Чэх-мол. | 36 | 41 | 29 | 70 | — | — | — | — | — | — | ||
1986—1987 | Моладзевы клюб Кладна | Чэх-мол. | 30 | 35 | 35 | 70 | — | — | — | — | — | — | ||
1987—1988 | Моладзевы клюб Кладна | Чэх-мол. | 35 | 57 | 27 | 84 | — | — | — | — | — | — | ||
1988—1989 | Кладна | Чэх | 29 | 3 | 3 | 6 | 4 | 10 | 5 | 7 | 12 | 0 | ||
1989—1990 | Кладна | Чэх | 42 | 22 | 28 | 50 | — | 9 | 8 | 2 | 10 | — | ||
1990—1991 | Пітсбург Пінгвінз | НХЛ | 80 | 27 | 30 | 57 | 42 | 24 | 3 | 10 | 13 | 6 | ||
1991—1992 | Пітсбург Пінгвінз | НХЛ | 70 | 32 | 37 | 69 | 34 | 21 | 11 | 13 | 24 | 6 | ||
1992—1993 | Пітсбург Пінгвінз | НХЛ | 81 | 34 | 60 | 94 | 61 | 12 | 5 | 4 | 9 | 23 | ||
1993—1994 | Пітсбург Пінгвінз | НХЛ | 80 | 32 | 67 | 99 | 61 | 6 | 2 | 4 | 6 | 16 | ||
1994—1995 | Кладна | Чэх | 11 | 8 | 14 | 22 | 10 | — | — | — | — | — | ||
1994—1995 | Бальцана | Іта | 6 | 8 | 8 | 16 | 4 | — | — | — | — | — | ||
1994—1995 | Шалькер Шаркс | Ням.2 | 1 | 1 | 10 | 11 | 0 | — | — | — | — | — | ||
1994—1995 | Пітсбург Пінгвінз | НХЛ | 48 | 32 | 38 | 70 | 37 | 12 | 10 | 5 | 15 | 6 | ||
1995—1996 | Пітсбург Пінгвінз | НХЛ | 82 | 62 | 87 | 149 | 96 | 18 | 11 | 12 | 23 | 18 | ||
1996—1997 | Пітсбург Пінгвінз | НХЛ | 63 | 47 | 48 | 95 | 40 | 5 | 4 | 4 | 8 | 4 | ||
1997—1998 | Пітсбург Пінгвінз | НХЛ | 77 | 35 | 67 | 102 | 64 | 6 | 4 | 5 | 9 | 2 | ||
1998—1999 | Пітсбург Пінгвінз | НХЛ | 81 | 44 | 83 | 127 | 66 | 9 | 5 | 7 | 12 | 16 | ||
1999—2000 | Пітсбург Пінгвінз | НХЛ | 63 | 42 | 54 | 96 | 50 | 11 | 8 | 8 | 16 | 6 | ||
2000—2001 | Пітсбург Пінгвінз | НХЛ | 81 | 52 | 69 | 121 | 42 | 16 | 2 | 10 | 12 | 18 | ||
2001—2002 | Вашынгтон Кэпіталз | НХЛ | 69 | 31 | 48 | 79 | 30 | — | — | — | — | — | ||
2002—2003 | Вашынгтон Кэпіталз | НХЛ | 75 | 36 | 41 | 77 | 38 | 6 | 2 | 5 | 7 | 2 | ||
2003—2004 | Вашынгтон Кэпіталз | НХЛ | 46 | 16 | 29 | 45 | 26 | — | — | — | — | — | ||
2003—2004 | Нью-Ёрк Рэйнджарз | НХЛ | 31 | 15 | 14 | 29 | 12 | — | — | — | — | — | ||
2004—2005 | Кладна | Чэх | 17 | 11 | 17 | 28 | 16 | — | — | — | — | — | ||
2004—2005 | Авангард Омск | РХЛ | 32 | 16 | 22 | 38 | 63 | 11 | 4 | 10 | 14 | 22 | ||
2005—2006 | Нью-Ёрк Рэйнджарз | НХЛ | 82 | 54 | 69 | 123 | 72 | 3 | 0 | 1 | 1 | 2 | ||
2006—2007 | Нью-Ёрк Рэйнджарз | НХЛ | 82 | 30 | 66 | 96 | 78 | 10 | 5 | 6 | 11 | 12 | ||
2007—2008 | Нью-Ёрк Рэйнджарз | НХЛ | 82 | 25 | 46 | 71 | 58 | 10 | 5 | 10 | 15 | 12 | ||
2008—2009 | Авангард Омск | КХЛ | 55 | 25 | 28 | 53 | 62 | 9 | 4 | 5 | 9 | 4 | ||
2009—2010 | Авангард Омск | КХЛ | 51 | 22 | 20 | 42 | 50 | 3 | 1 | 1 | 2 | 0 | ||
2010—2011 | Авангард Омск | КХЛ | 49 | 19 | 31 | 50 | 48 | 14 | 2 | 7 | 9 | 8 | ||
2011—2012 | Філядэльфія Флаерз | НХЛ | 73 | 19 | 35 | 54 | 30 | 11 | 1 | 7 | 8 | 2 | ||
2012—2013 | Кладна | Чэх | 34 | 24 | 33 | 57 | 28 | — | — | — | — | — | ||
2012—2013 | Далас Старз | НХЛ | 34 | 14 | 12 | 26 | 20 | — | — | — | — | — | ||
2012—2013 | Бостан Бруінз | НХЛ | 11 | 2 | 7 | 9 | 2 | 22 | 0 | 10 | 10 | 8 | ||
2013—2014 | Нью-Джэрзі Дэвілз | НХЛ | 82 | 24 | 43 | 67 | 46 | — | — | — | — | — | ||
2014—2015 | Нью-Джэрзі Дэвілз | НХЛ | 57 | 11 | 18 | 29 | 42 | — | — | — | — | — | ||
2014—2015 | Флорыда Пантэрз | НХЛ | 20 | 6 | 12 | 18 | 6 | — | — | — | — | — | ||
2015—2016 | Флорыда Пантэрз | НХЛ | 79 | 27 | 39 | 66 | 48 | 6 | 0 | 2 | 2 | 4 | ||
2016—2017 | Флорыда Пантэрз | НХЛ | 82 | 16 | 30 | 46 | 56 | — | — | — | — | — | ||
2017—2018 | Калгары Флэймз | НХЛ | 22 | 1 | 6 | 7 | 10 | — | — | — | — | — | ||
2017—2018 | Кладна | Чэх2 | 5 | 0 | 4 | 4 | 0 | 10 | 0 | 0 | 0 | 0 | ||
Агулам у Чэх | 138 | 68 | 99 | 167 | 58 | 29 | 13 | 9 | 22 | 0 | ||||
Агулам у РХЛ/КХЛ | 187 | 82 | 101 | 183 | 223 | 37 | 11 | 23 | 34 | 34 | ||||
Агулам у НХЛ | 1733 | 766 | 1155 | 1921 | 1167 | 208 | 78 | 123 | 201 | 163 |
Міжнародная
рэдагавацьРок | Каманда | Спаборніцтва | Вынік | Гульняў | Г | П | Пт | Ш | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1989 | Чэхаславаччына | ЧЭЮ | 5 | 8 | 4 | 12 | 2 | ||
1990 | Чэхаславаччына | ЧСЮ | 7 | 5 | 13 | 18 | 6 | ||
1990 | Чэхаславаччына | ЧС | 10 | 3 | 2 | 5 | 2 | ||
1991 | Чэхаславаччына | КК | 6 | 5 | 1 | 0 | 1 | 0 | |
1994 | Чэхія | ЧС | 7 | 3 | 0 | 2 | 2 | 2 | |
1996 | Чэхія | КС | 8 | 3 | 1 | 0 | 1 | 2 | |
1998 | Чэхія | АГ | 6 | 1 | 4 | 5 | 2 | ||
2002 | Чэхія | АГ | 7 | 4 | 2 | 3 | 5 | 4 | |
2002 | Чэхія | ЧС | 5 | 7 | 4 | 4 | 8 | 2 | |
2004 | Чэхія | ЧС | — | 7 | 5 | 4 | 9 | 6 | |
2004 | Чэхія | КС | 5 | 1 | 1 | 2 | 2 | ||
2005 | Чэхія | ЧС | 8 | 2 | 7 | 9 | 2 | ||
2006 | Чэхія | АГ | 8 | 2 | 5 | 7 | 6 | ||
2009 | Чэхія | ЧС | 6 | 7 | 3 | 6 | 9 | 0 | |
2010 | Чэхія | АГ | 7 | 5 | 2 | 1 | 3 | 6 | |
2010 | Чэхія | ЧС | 9 | 3 | 4 | 7 | 12 | ||
2011 | Чэхія | ЧС | 9 | 5 | 4 | 9 | 4 | ||
2014 | Чэхія | АГ | 6 | 5 | 2 | 1 | 3 | 2 | |
2014 | Чэхія | ЧС | 4 | 10 | 4 | 4 | 8 | 12 | |
2015 | Чэхія | ЧС | 4 | 10 | 6 | 3 | 9 | 8 | |
Агулам юніёры | 12 | 13 | 17 | 30 | 8 | ||||
Агулам дарослыя | 121 | 47 | 55 | 102 | 74 |
Рэкорды ў НХЛ
рэдагавацьЗьвесткі паводле стану на 27 лютага 2017.
- Найбольшая колькасьць пераможных галоў — 135
- Найбольшая колькасьць пунктаў правага нападніка — 1902
- Найбольшая колькасьць галявых перадачаў правага нападніка — 1142
- Найбольшая колькасьць пунктаў за сэзон правага нападніка — 149
- Найбольшая колькасьць галявых перадачаў за сэзон правага нападніка — 87
- Найбольшая колькасьць пунктаў за сэзон эўрапейскага гульца — 149
- Найбольшая колькасьць галявых перадачаў за сэзон эўрапейскага гульца — 87
- Найбольшая колькасьць галоў эўрапейскага гульца — 760
- Найбольшая колькасьць галявых перадачаў эўрапейскага гульца — 1142
- Найбольшая колькасьць пунктаў эўрапейскага гульца — 1902
- Найбольшая колькасьць нічыйных галоў эўрапейскага гульца — 11 (разам з Тээму Сэлянэ)
- Найбольшая колькасьць кідкоў эўрапейскага гульца — 5554
- Найбольшая колькасьць пераможных галоў у плэй-оф эўрапейскага гульца — 16
- Найбольшая колькасьць сэзонаў запар з 30 і болей галамі (1991—2007) — 15 (разам з Майкам Гартнэрам)
- Найбольшая колькасьць сэзонаў запар з 70 і болей пунктамі — 15
- Найбольшы перапынак паміж выхадамі ў фінал Кубка Стэнлі — 21 год (1992—2013)
- Адзіны гулец, які выступаў у фіналах Кубка Стэнлі падлеткам і ва ўзросьце болей за 40 гадоў
- Найстарэйшы гулец, які зарабіў 60 пунктаў за сэзон.
- Найстарэйшы гулец, які забіў хет-трык (42 гады 322 дні).
Рэкорды «Пітсбург Пінгвінз»
рэдагаваць- Найбольшая колькасьць пунктаў за сэзон правага нападніка — 149
- Найбольшая колькасьць галявых перадачаў за сэзон правага нападніка — 87
- Найбольшая колькасьць галявых перадачаў за сэзон эўрапейскага гульца — 87
- Найбольшая колькасьць галоў у большасьці за сэзон эўрапейскага гульца — 20
- Найбольшая колькасьць пераможных галоў за сэзон — 12
- Найбольшая колькасьць кідкоў за сэзон — 403
- Найбольшая колькасьць пунктаў правага нападніка — 1079
- Найбольшая колькасьць пунктаў эўрапейскага гульца — 1079
- Найбольшая колькасьць галоў правага нападніка — 439
- Найбольшая колькасьць галоў эўрапейскага гульца — 439
- Найбольшая колькасьць галявых перадачаў правага нападніка — 640
- Найбольшая колькасьць галявых перадачаў эўрапейскага гульца — 640
- Найбольшая колькасьць пераможных галоў у плэй-оф — 78
- Найбольшая колькасьць галоў у большасьці правага нападніка — 110
- Найбольшая колькасьць галоў у большасьці эўрапейскага гульца — 110
- Найбольшая колькасьць галоў у меншасьці эўрапейскага гульца — 9
- Найбольшая колькасьць галоў у авэртаймах — 9
- Найбольшая колькасьць нічыйных галоў — 10
- Найбольшая колькасьць кідкоў правага нападніка — 2911
- Найбольшая колькасьць кідкоў эўрапейскага гульца — 2911
- Найбольшая колькасьць галоў у плэй-оф правага нападніка — 65
- Найбольшая колькасьць галоў у плэй-оф эўрапейскага гульца — 65
- Найбольшая колькасьць пунктаў у плэй-оф правага нападніка — 147
- Найбольшая колькасьць пунктаў у плэй-оф эўрапейскага гульца — 147
- Найбольшая колькасьць галоў у плэй-оф у меншасьці правага нападніка — 2 (разам з Эдам Ольчыкам)
- Найбольшая колькасьць галоў у плэй-оф у меншасьці эўрапейскага гульца — 2
- Найбольшая колькасьць пераможных галоў у плэй-оф — 14
- Найбольшая колькасьць галоў у авэртайме плэй-оф — 4
- Найбольшая колькасьць кідкоў у плэй-оф — 461
- Найбольшая колькасьць галоў у плэй-оф у большасьці правага нападніка — 19
- Найбольшая колькасьць галоў у плэй-оф у большасьці эўрапейскага гульца — 19
Рэкорды «Нью-Ёрк Рэйнджарз»
рэдагаваць- Найбольшая колькасьць галоў за сэзон — 54
- Найбольшая колькасьць пунктаў за сэзон — 123
- Найбольшая колькасьць галоў у большасьці за сэзон — 24
- Найбольшая колькасьць кідкоў за сэзон — 368
- Найбольшая колькасьць пераможных галоў за сэзон — 9 (разам з Маркам Мэсье і Донам Мэрдакам)
- Найбольшая колькасьць галявых перадачаў за сэзон правага нападніка — 69
Узнагароды
рэдагавацьНХЛ
рэдагавацьУзнагарода | Колькасьць | Рок(і) |
---|---|---|
Трафэй Арта Роса | 5 | 1995, 1998, 1999, 2000, 2001[69] |
Мэмарыяльны трафэй Гарта | 1 | 1999[70] |
Узнагарода Лэстэра Пірсана | 3 | 1999, 2000, 2006[71] |
Мэмарыяльны трафэй Біла Мастэртана | 1 | 2016[72] |
Зборная навічкоў НХЛ | 1 | 1991[73] |
Удзел у матчах усіх зорак НХЛ | 13 | 1992, 1993, 1994, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2016[74] |
Першая зборная ўсіх зорак НХЛ | 7 | 1995, 1996, 1998, 1999, 2000, 2001, 2006[75] |
Другая зборная ўсіх зорак НХЛ | 1 | 1997[75] |
Уладальнік Кубка Стэнлі | 2 | 1991, 1992[74] |
Чэмпіён Усходняй канфэрэнцыі НХЛ | 3 | 1991, 1992, 2013 |
Чэхія
рэдагавацьУзнагарода | Колькасьць | Рок(і) |
---|---|---|
Спартовец году | 1 | 2005[76] |
Спартовая каманда году | 3 | 1998, 2005, 2010[76] |
Залатая клюшка | 12 | 1995, 1996, 1999, 2000, 2002, 2005, 2006, 2007, 2008, 2011, 2014, 2016[76] |
Міжнародныя
рэдагавацьУзнагарода | Колькасьць | Рок(і) |
---|---|---|
Зборная ўсіх зорак чэмпіянатаў сьвету | 4 | 2004, 2005, 2011[77], 2015 |
Найлепшы нападнік чэмпіянату сьвету | 1 | 2011[78] |
Найкаштоўнейшы гулец | 1 | 2015 |
КХЛ
рэдагавацьУзнагарода | Колькасьць | Рок(і) |
---|---|---|
Кантынэнтальны кубак | 1 | 2011[79] |
Удзельнік матчаў усіх зорак КХЛ | 3 | 2009, 2010, 2011 |
Іншыя
рэдагавацьУзнагарода | Колькасьць | Рок(і) |
---|---|---|
Турнір шасьці нацыяў | 1 | 1995 |
Узнагарода ESPY найлепшаму гульцу НХЛ | 1 | 2006 |
Мэдаль за заслугі другой ступені | 1 | 2010 |
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б http://espn.go.com/nhl/story/_/id/12388464/florida-panthers-acquire-jaromir-jagr-new-jersey-devils-two-draft-picks
- ^ а б http://espn.go.com/nhl/player/_/id/405/jaromir-jagr
- ^ Augustyn A. Jaromir Jagr // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
- ^ http://espn.go.com/nhl/player/gamelog/_/id/405/jaromir-jagr
- ^ http://espn.go.com/nhl/player/photos/_/id/405/jaromir-jagr
- ^ Philadelphia Flyers — New Jersey Devils — January 3rd, 2015 (анг.). NHL.com (4 студзеня 2015). Праверана 13 ліпеня 2018 г.
- ^ Associated Press. (3 студзеня 2015) Jagr becomes oldest player to record a hat trick as Devils roll (анг.). New York Post. Праверана 13 ліпеня 2018 г.
- ^ All-time Career Points (анг.) Statistics. NHL.com. Праверана 13 ліпеня 2018 г.
- ^ 100 Greatest NHL Players (анг.) NHL.com Праверана 13 ліпеня 2018 г.
- ^ Triple Gold Club (анг.) The IIHF. IIHF. Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ E. M. Swift. The KID From Kladno (анг.) // Sports Illustrated, 12 кастрычніка 1992 г. Праверана 5 кастрычніка 2018 г.
- ^ Athlete profile: Jaromir Jagr (анг.) 1998 Nagano Olympics. CNN/SI (3 лютага 1998). Праверана 31 траўня 2014 г. Архіўная копія ад 25 кастрычніка 2012 г.
- ^ Jagr Not Happy With Production (анг.) // Los Angeles Times, 10 сьнежня 2000 г. Праверана 5 кастрычніка 2018 г.
- ^ Kasan, Sam (12 лютага 2018) Crosby continues writing his legacy with recent milestones (анг.) NHL.com Праверана 13 ліпеня 2018 г.
- ^ Capitals get Carter in return (анг.). ESPN (26 студзеня 2004). Праверана 31 траўня 2014 г.
- ^ Jagr’s 53rd goal a Rangers record (анг.). Chicago Tribune (9 красавіка 2006). Праверана 9 сакавіка 2015 г.
- ^ Rangers' Jagr has shoulder surgery (анг.). ESPN (8 траўня 2006). Праверана 7 чэрвеня 2014 г.
- ^ Lynn Zinser. Jagr’s New York Exit Becomes N.H.L. Farewell (анг.) // New York Times, 5 ліпеня 2008 г. Праверана 5 кастрычніка 2018 г.
- ^ Jagr signs two-year deal with Avangard Omsk (анг.). TSN (4 ліпеня 2008). Праверана 8 чэрвеня 2014 г.
- ^ Jagr stays with Avangard Omsk (анг.). ESPN (5 траўня 2010). Праверана 8 чэрвеня 2014 г.
- ^ Associated Press. Jaromir Jagr returns to the NHL, signs one-year deal with new-look Flyers (анг.) // Internet Archive, 1 ліпеня 2011 г. Праверана 8 чэрвеня 2014 г.
- ^ Dan Rosen. (29 кастрычніка 2011) Giroux, Jagr power Flyers past 'Canes 5-1 (анг.). NHL. Праверана 8 чэрвеня 2014 г.
- ^ Associated Press. (20 студзеня 2013) Jaromir Jagr (2 G, 2 A) dazzles in Dallas debut as Stars outlast Coyotes, 4-3 (анг.) Dallas News. The Dallas Morning News. Праверана 11 чэрвеня 2014 г.
- ^ Associated Press. (30 сакавіка 2013) Jagr reaches assists milestone; Stars end wild’s win streak (анг.) NHL. TSN. Праверана 11 чэрвеня 2014 г.
- ^ The Associated Press. (2 красавіка 2013) Stars trade Jagr to Bruins for two prospects, draft pick (анг.) NHL. TSN. Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Matt Kalman. (4 красавіка 2013) Jagr scores only goal in Bruins’ shutout of Devils (анг.). НХЛ. Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Caryn Switaj. (21 красавіка 2013) Moving in the Right Direction (анг.). «Бостан Бруінз». Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Corey Masisak. (11 чэрвеня 2013) After 21 years, Bruins’ Jagr back in Stanley Cup Final (анг.). НХЛ. Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Adam Gretz. (26 чэрвеня 2013) Jaromir Jagr won't be back with Bruins (анг.) CBS Sports Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Eric Duhatschek. (22 лістапада 2013) Ageless Jagr reaches two more career milestones (анг.) Sports » Hockey. The globe and mail. Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Stats (анг.). НХЛ. Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Jagr ties Messier for seventh place on NHL goals list (анг.). НХЛ (22 сьнежня 2013). Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Rod Perry. (14 студзеня 2014) Jaromir Jagr scores 695th career goal, passes Messier (анг.) NHL. CBS Sports. Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Allan Kreda. (1 сакавіка 2014) Jaromir Jagr Gets 700th Goal, and Devils Rout the Islanders (анг.) Hockey. New York Times. Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Mike G. Morreale. (13 красавіка 2014) Devils’ Jagr passes Howe on all-time assists list (анг.). НХЛ. Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Jagr announces retirement from international play (анг.). НХЛ (25 траўня 2014). Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Ian Willoughby. (11 лістапада 2014) Jágr now joint sixth highest scorer in NHL (анг.). Radio Praha. Праверана 9 сакавіка 2015 г.
- ^ Devils’ Jagr passes Dionne on all-time points list (анг.). NHL (12 жніўня 2014). Праверана 9 сакавіка 2015 г.
- ^ Dan Rosen. (4 студзеня 2015) Jagr becomes oldest to net hat trick, Devils rout Flyers (анг.). NHL. Праверана 9 сакавіка 2015 г.
- ^ Jaromir Jagr traded to Panthers by Devils (анг.). NHL (26 лютага 2015). Праверана 9 сакавіка 2015 г.
- ^ Alain Poupart. (1 сакавіка 2015) Jagr helps Panthers edge Lightning, ties Esposito (анг.). NHL. Праверана 9 сакавіка 2015 г.
- ^ Chris Peters. (19 сакавіка 2015) VIDEO: Jaromir Jagr scores 718th goal, passes Esposito for fifth all-time (анг.) CBSSports Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Boston Bruins at Florida Panthers (анг.). НХЛ (9 красавіка 2015). Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Jaromir Jagr 2014-15 Scoring Log (анг.) Hockey-reference Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Jagr signs one-year contract with Panthers (анг.) News. НХЛ (12 красавіка 2015). Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Paul Gereffi. (21 сьнежня 2015) Jaromir Jagr moves into fourth all-time on NHL scoring list (анг.) The Star Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Jagr gets No. 742, passes Hull for third (анг.). НХЛ (21 лютага 2016). Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Alain Poupart. (8 сакавіка 2016) Jagr passes Howe on points list (анг.) News. НХЛ. Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Jagr Becomes 5th Player with 200 Career Playoff Points (анг.) // Bleacher Report, 22 красавіка 2016 г. Праверана 8 студзеня 2018 г.
- ^ Panthers re-sign Jagr to one-year deal (анг.) // TSN, 5 траўня 2016 г. Праверана 8 студзеня 2018 г.
- ^ Jaromir Jagr scores 750th NHL goal (анг.). НХЛ (21 кастрычніка 2016). Праверана 8 студзеня 2018 г.
- ^ Menning, Rick (23 сьнежня 2016) Jaromir Jagr breaks tie for No. 2, Panthers fall to Bruins (анг.). Associated Press. Праверана 8 студзеня 2018 г.
- ^ Jaromir Jagr gets 1,900th NHL point (анг.). НХЛ (16 лютага 2017). Праверана 8 студзеня 2018 г.
- ^ Flames sign Jagr. Club inks legendary winger to one-year deal (анг.). НХЛ (5 кастрычніка 2017). Праверана 5 кастрычніка 2018 г.
- ^ Calgary Flames staff. (29 студзеня 2018) Flames assign Jaromir Jagr to HC Kladno (анг.). НХЛ. Праверана 13 ліпеня 2018 г.
- ^ Návrat krále: Rytíři Jaromíru Jágrovi vyřizují transferkartu z Calgary (чэс.). Rytíři Kladno (29 студзеня 2018). Праверана 13 ліпеня 2018 г.
- ^ Johnston, Mike (3 лютага 2018) Jaromir Jagr lights up scoresheet in first game with Kladno (анг.) Sportsnet Праверана 13 ліпеня 2018 г.
- ^ Joe Yerdon. (25 сакавіка 2014) Jaromir Jagr announces retirement… from Czech National team (анг.). NBC Sports. Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Jagr named to Czech Republic roster for 2015 Worlds (анг.) News. НХЛ (25 красавіка 2015). Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Jagr returns from retirement to play for Czechs at worlds (анг.). Yahoo! Sports (24 красавіка 2015). Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Czech Republic roster, 2015 IIHF World Ice Hockey Championship (анг.) 2015 IIHF Ice hockey world championship. IIHF. Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Jameson Olive. (1 траўня 2015) Jaromir Jagr becomes oldest ever to score at world championship (анг.). Fox Sports. Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Lucas Aykroyd. (15 траўня 2015) Jagr mania as Czechs advance (анг.) 2015 IIHF Ice hockey world championship. IIHF. Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Andy Potts. (18 траўня 2015) Jagr wins MVP (анг.) 2015 IIHF Ice hockey world championship. IIHF. Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ Historie klubu (чэс.) Historie. Hokejový klub Kladno. Праверана 7 ліпеня 2014 г.
- ^ Jaromir Jagr (анг.). Nutrend. Праверана 7 ліпеня 2014 г.
- ^ Jsem pravoslavný křesťan, přiznal Jágr (чэс.) // iDNES.Cz, 4 чэрвеня 2003 г. Праверана 1 ліпеня 2014 г.
- ^ Art Ross Trophy (анг.). НХЛ. Праверана 23 ліпеня 2014 г.
- ^ Hart Memorial Trophy (анг.). НХЛ. Праверана 23 ліпеня 2014 г.
- ^ Ted Lindsay Award (анг.). НХЛ. Праверана 23 ліпеня 2014 г.
- ^ Jaromir Jagr wins Masterton Trophy (анг.). НХЛ (23 чэрвеня 2016). Праверана 8 студзеня 2018 г.
- ^ NHL All-Rookie Teams (анг.) Hockey-Reference. Sports Reference LLC.. Праверана 23 ліпеня 2014 г.
- ^ а б Jaromir Jagr (анг.) Hockey-Reference. Sports Reference LLC.. Праверана 21 красавіка 2016 г.
- ^ а б NHL All-Star Teams (анг.) Hockey-Reference. Sports Reference LLC.. Праверана 13 ліпеня 2018 г.
- ^ а б в Jaromír Jágr (чэс.) Sportovci.cz Праверана 23 ліпеня 2014 г.
- ^ All-Star Teams — IIHF World Championship (анг.). Hockey Canada. Праверана 23 ліпеня 2014 г.
- ^ IIHF Directorate Awards and Most Valuable Player — IIHF World Championship (анг.). Hockey Canada. Праверана 23 ліпеня 2014 г.
- ^ Alexei Shevchenko. (18 лютага 2011) Continental Cup to Omsk (анг.). КХЛ. Праверана 5 кастрычніка 2018 г.
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьЯрамір Ягр — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў