Ваяводы смаленскія
Ваявода смаленскі — мясцовы ўраднік у Смаленскім ваяводзтве Вялікага Княства Літоўскага, намесьнік караля і вялікага князя.
Па Люблінскай уніі (1569 год) засядаў у Сэнаце Рэчы Паспалітай, дзе паводле значнасьці займаў месца пасьля падольскага[1] і перад люблінскім ваяводамі. Ваяводзкі мундзір складаўся з малінавага («кармазыновага») кунтуша, цёмна-сініх («гранатовых») жупана і адваротаў. Для Старадубскага павету — «сапфіровы» кунтуш, залатыя жупан і адвароты.
Намесьнікамі смаленскімі былі:
- Ямант і Васіль Барэйкавіч (перад 1399)
- Ян Бутрым (1422 або 1423)
- Юры Гедыгольд (перад 1424)
- Юры Бутрым (1435)
- Ян Гаштольд (1436—1440)
- Андрэй Саковіч (1440)
- Сямён Ямантавіч (1440 або 1441)
- Судзівой Валімонтавіч (1445)
- Пётар Сенька Гедыгольдавіч (1447—1451)
- Міхал Кезгайла (1450—1458)
- Ян Вяжэвіч (1460—1472)
- Мікалай Неміровіч (1467)[2]
- Мікалай Радзівіл «Стары» (1482—1486)
- Іван Ільлініч (1487—1488)
- Юры Глябовіч (1492—1499)
- Мікалай Ільлініч (1499)
- Станіслаў Кішка (1500— 25 ліпеня 1503)
- Юры Салагуб (жнівень 1503 — студзень 1507)
- Юры Зяновіч (студзень 1507 — 1508)
Ваяводамі смаленскімі былі:
- Юры Караль Глябовіч (1508—1514)
- Васіль Тышкевіч (1559—1570)
- Рыгор Валовіч (1571—1577)
- Юры Осьцік (1578—1579)
- Філон Кміта (1579—1587)
- Ян Валмінскі (1588—1595)
- Ян Абрамовіч (1596—1602)
- Пётар Дарагастайскі (1605—1611)
- Мікалай Глябовіч (1611—1621)
- Андрэй Сапега (1621)
- князь Міхал Друцкі-Саколінскі (1621)
- Ян Корсак (1625, не пасьпеў атрымаць урад)
- Аляксандар Гасеўскі (1625—1639)
- Крыштап Гасеўскі (1639—1643)
- Юры Караль Глябовіч (1643—1653)
- Павал Ян Сапега (1653, намінаваны)
- Піліп Казімер Абуховіч (1653—1656)
- Адам Мацей Саковіч (1658—1662)
- Міхал Казімер Пац (1663—1667)
- Рыгор Казімер Падбярэскі (1667—1677)
- Крыштап Есьман (1677—1686)
- Стэфан Канстантын Песачынскі (1686—1691)
- Адам Тарла (1691—1710)
- Ян Кос (1710—1712)
- Аляксандар Ян Патоцкі (1712—1714)
- Францішак Цэтнэр (1714—1732)
- Міхал Зьдзіслаў Замойскі (1732—1735)
- Станіслаў Патоцкі (1735—1744)
- Пётар Павал Сапега (1744—1771)
- Юзэф Сасноўскі (1771—1778)
- Юзэф Тышкевіч (1775—1790)
- Францішак Ксавэры Сапега (1790—1793)
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Jelski A. Województwo smoleńskie // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom V: Kutowa Wola — Malczyce. — Warszawa, 1884. S. 342.
- ^ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.. — 2-е выд. — Смаленск, 2014. С. 333.
Літаратура
рэдагаваць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
- Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада / пераклад А. Мікус. — 2-е выд. — Смаленск: Інбелкульт, 2014. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4