Ваяводы амсьціслаўскія
Ваяво́да амсьцісла́ўскі — мясцовы ўраднік у Амсьціслаўскім ваяводзтве Вялікага Княства Літоўскага, намесьнік караля і вялікага князя.
Па Люблінскай уніі (1569) засядаў у Сэнаце Рэчы Паспалітай, дзе паводле значнасьці займаў месца пасьля холмскага і перад мальбарскім ваяводамі. Ваяводзкі мундзір складаўся зь цёмна-сіняга («гранатовага») кунтуша са срэбнымі адваротамі і жоўтага («саламянага») жупана.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/46/Hieranim_Chadkievi%C4%8D._%D0%93%D0%B5%D1%80%D0%B0%D0%BD%D1%96%D0%BC_%D0%A5%D0%B0%D0%B4%D0%BA%D0%B5%D0%B2%D1%96%D1%87_%28XVII%29.jpg/130px-Hieranim_Chadkievi%C4%8D._%D0%93%D0%B5%D1%80%D0%B0%D0%BD%D1%96%D0%BC_%D0%A5%D0%B0%D0%B4%D0%BA%D0%B5%D0%B2%D1%96%D1%87_%28XVII%29.jpg)
За ўвесь час свайго існаваньня Амсьціслаўскае ваяводзтва мела 34 (раней лічылася — 33[1]):
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/55/Jan_Zavi%C5%A1a._%D0%AF%D0%BD_%D0%97%D0%B0%D0%B2%D1%96%D1%88%D0%B0_%28XVIII%29.jpg/130px-Jan_Zavi%C5%A1a._%D0%AF%D0%BD_%D0%97%D0%B0%D0%B2%D1%96%D1%88%D0%B0_%28XVIII%29.jpg)
- Юры Осьцік (1566—1578)
- Павал Пац (1578—1593)
- Геранім Хадкевіч (1593—1595)
- Станіслаў Нарбут (1595—1596)
- Ян Завіша (1596—1599)
- Пётар Дарагастайскі (1600—1605)
- Андрэй Сапега (1605—1611)
- Яўстах Ян Тышкевіч (1611—1614)
- князь Аляксандар Галоўчынскі (1614—1617)
- князь Марцін Гедройц (1617—1621)
- Ян Скумін Тышкевіч (1621—1626)
- Мікалай Кішка (1627—1636)
- Крыштап Кішка (1636—1639)
- Язэп Корсак (1639—1643)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/12/Marcin_Giedrojc._%D0%9C%D0%B0%D1%80%D1%86%D1%96%D0%BD_%D0%93%D0%B5%D0%B4%D1%80%D0%BE%D0%B9%D1%86_%28XVIII%29.jpg/130px-Marcin_Giedrojc._%D0%9C%D0%B0%D1%80%D1%86%D1%96%D0%BD_%D0%93%D0%B5%D0%B4%D1%80%D0%BE%D0%B9%D1%86_%28XVIII%29.jpg)
- Мікалай Абрамовіч (1643—1647)
- Фрыдэрык Сапега (1647—1650)
- князь Рыгор Юры Друцкі-Горскі (1650—1659)
- Мікалай Цеханавецкі (1659—1672)
- князь Ян Агінскі (1672—1681)
- князь Сымон Караль Агінскі (1681—1685)
- Аляксандар Ян Масевіч (1685—1698)
- Міхал Даўмонт Сясіцкі (1698—1713)
- Ян Тызэнгаўз (1714—1730)
- князь Крыштап Дамінік Пузына (1730—1731)
- Юры Станіслаў Сапега (1732)
- Казімер Несялоўскі (1735)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8e/Ihnaci_Sapieha._%D0%86%D0%B3%D0%BD%D0%B0%D1%86%D1%96_%D0%A1%D0%B0%D0%BF%D0%B5%D0%B3%D0%B0_%28A._Mirys%2C_1750%29.jpg/130px-Ihnaci_Sapieha._%D0%86%D0%B3%D0%BD%D0%B0%D1%86%D1%96_%D0%A1%D0%B0%D0%BF%D0%B5%D0%B3%D0%B0_%28A._Mirys%2C_1750%29.jpg)
- Казімер Хлусевіч (1735—1737)
- князь Міхал Юзэф Масальскі (1737—1742)
- Юры Фэліцыян Сапега (1742—1750)
- Ігнаці Сапега (1750—1758)
- Канстантын Людвік Плятэр (1758—1770)
- Юзэф Юры Гільзэн (1770—1786)
У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772) тэрыторыя ваяводзтва адыйшла да Расейскай імпэрыі, аднак урад ваяводы амсьціслаўскага захоўваўся ў Вялікім Княстве Літоўскім да 1795 (з 1793 быў ужо не сэнатарскім, а толькі ганаровым).
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Jelski A. Województwo mścisławskie // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom V: Kutowa Wola — Malczyce. — Warszawa, 1884. S. 341.
Літаратура
рэдагаваць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
- Wolff J. Senatorowie i dignitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego, 1386—1795. — Kraków, 1885.