Валянцін Таўлай

	Валянцін Таўлай
Асабістыя зьвесткі
Псэўданімы	Усяслаў Барвінец; Бунтар; Янка Бунтар; К.Бунтарны; Былы вучань; Васіль; М.Гарустовіч; Горны; Янка Дванаццаты; Павел Менскі; Мсьцівец; Юрка Назубіч; Ілюк Прышчэпа (з Янкам Брылём); Паўлюк Сірата; В.Тарскі; Чырвоны зьвястун; крыптанімы: ; В.Т.; А.С. і В.Т. (з А.Салагубам);
Нарадзіўся	26 студзеня 1914; Баранавічы, Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Памёр	27 чэрвеня 1947 (33 гады); Менск, БССР
Пахаваны	Вайсковыя могілкі
Дзеці	Галіна Таўлай
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	літаратуразнаўца, перакладнік, паэт і журналіст
Гады творчасьці	1928 — цяпер
Мова	беларуская мова
	Валянцін Таўлай у Вікісховішчы

Валянцін Паўлавіч Таўлай (пс. Усяслаў Барвінец; Бунтар; Янка Бунтар; К. Бунтарны; Былы вучань; Васіль; М. Гарустовіч; Горны; Янка Дванаццаты; Павел Менскі; Мсцівец; Юрка Назубіч; Ілюк Прышчэпа (зь Я. Брылём); Паўлюк Сірата; В. Тарскі; Чырвоны звястун; крыптанімы: А.С. і В.Т. (з А. Салагубам); В.Т.; 26 студзеня (8 лютага) 1914, Баранавічы — 27 чэрвеня 1947, Менск) — беларускі паэт, літаратуразнаўца, заходнебеларускі дзяяч.

БіяграфіяРэдагаваць

Пражываў з бацькамі ў вёсцы Рудаўцы (цяпер Слонімскі раён). Навучаўся ў Слонімскай настаўніцкай сэмінарыі, зь якой у 1925 годзе быў выключаны, бо адмовіўся пісацца палякам. У 1927 паступіў у 3 клясу Віленскай беларускай гімназіі. У лютым 1928 выключаны з навучальнай установы за ўдзел у вучнёўскім страйку. Пад паліцэйскім канвоем выпраўлены да бацькоў на вёску. Супрацоўнічаў зь беларускім камуністычным рухам.

Друкавацца пачаў ў 1928 ў заходнебеларускай прэсе. Тады ж на шапірографе выдаў паэму «Непераможная», якая была прысьвечана разгромленай Грамадзе.

28 жніўня 1929 арыштаваны польскімі ўладамі за стварэньне камсамольскае групоўкі ў вёсцы. Утрымліваўся ў Слонімскай і Гарадзенскай вязьніцах. Асуджаны на 6 месяцаў зьняволеньня ўмоўна, як непаўнагадовы. Пракурор абскардзіў рашэньне, і Віленскі суд прысудзіў Таўлая да 2 гадоў турмы. Валянцін Таўлай не зьявіўся на суд (выпушчаны зь вязьніцы на час перагляду справы). У кастрычніку 1930 нелегальна перапраўлены ў БССР.

З 1930 па 1932 працаваў у газэце «Звязда», навучаўся на вечаровым газэтным аддзяленьні літфаку БДУ.

Пасьля далучэньня Заходняй Беларусі да БССР ня быў арыштаваны, як большасьць сябраў Грамады, таму што супрацоўнічаў са спэцгрупай НКГБ «Буравесьнік»^[1].

Пахаваны на вайсковых могілках у Менску.