Маладэчанскі павет

Маладэчанскі павет (па-польску: Powiat mołodeczański) — павет у складзе Віленскага ваяводзтва міжваеннай Польскай Рэспублікі з 1927 року да ўваходу гэтай тэрыторыі ў склад Беларускай ССР у верасьні 1939 року. Быў утвораны 1 красавіка 1927 року з часткі Ашмянскага й Вялейскага[1], а таксама з часткі Валожынскага[2] і Стаўпецкага паветаў[2]. Сталіца павету знаходзілася ў Маладэчне.

Маладэчанскі павет
Агульныя зьвесткі
Краіна Польская Рэспубліка
Статус павет
Уваходзіць у Віленскае ваяводзтва
Адміністрацыйны цэнтар Маладэчна
Улучае 8 гмін
Найбольшы горад Маладэчна
Іншыя буйныя гарады Радашкавічы
Ракаў
Дата ўтварэньня 1 красавіка 1927 року
стараста Ежы Сухорскі
Ян-Януш Пекутоўскі
Насельніцтва (1931)
91.300 (9-е месца)
Шчыльнасьць 48 чал./км²
Нацыянальны склад беларусы
палякі
габрэі
Плошча 1898 км² (8-е месца)
Месцазнаходжаньне Маладэчанскага павета
Маладэчанскі павет на мапе
   Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел

рэдагаваць

У дужках паказаны павет, зь якога была вылучаная гміна.

Мястэчкі

рэдагаваць

У дужках паказаны павет, зь якога было вылучанае мястэчка.

Глядзіце таксама

рэдагаваць

Крыніцы й заўвагі

рэдагаваць
  1. ^ Dziennik Ustaw.; zm. Dziennik Ustaw.; zm. Dziennik Ustaw.
  2. ^ а б Dziennik Ustaw.
  3. ^ 1 красавіка 1929 року зь Беніцкай гміны былі вылучаныя 12 вёсак і ўключаныя ў склад Войстрамскай гміны ў Вялейскім павеце (Dziennik Ustaw.)