Барысікі

вёска ў Пружанскім раёне Берасьцейскай вобласьці Беларусі

Бары́сікі[3]вёска ў Беларусі, каля ўтоку ракі Хораўкі ў Шчыбу. Уваходзяць у склад Зеляневіцкага сельсавету Пружанскага раёну Берасьцейскай вобласьці. Насельніцтва на 2012 год — 20 чалавек. Знаходзяцца за 40 км на паўночны ўсход ад Пружанаў, 37 км ад чыгуначнай станцыі Ваўкавыск (лінія БаранавічыСьвіслач), на аўтамабільнай дарозе Р98 «Абход тэрыторыі нацыянальнага парку „Белавеская пушча“».

Барысікі
лац. Barysiki
Барысікі
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Берасьцейская
Раён: Пружанскі
Сельсавет: Зеляневіцкі
Насельніцтва
колькасьць: 20 чал. (2012)[1]
колькасьць двароў: 14
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1632
Паштовы індэкс: 225158[2]
СААТА: 1256825004
Нумарны знак: 1
Геаграфічныя каардынаты: 52°51′42″ пн. ш. 24°36′37″ у. д. / 52.86167° пн. ш. 24.61028° у. д. / 52.86167; 24.61028Каардынаты: 52°51′42″ пн. ш. 24°36′37″ у. д. / 52.86167° пн. ш. 24.61028° у. д. / 52.86167; 24.61028
Барысікі на мапе Беларусі ±
Барысікі
Барысікі
Барысікі
Барысікі
Барысікі
Барысікі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Паводле пружанскай гісторыка і краязнаўцы Веры Церахавай, назва вёскі паходзіць ад імя «Барыс», у памяншальнай форме — Барысік[4].

Гісторыя

рэдагаваць

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Барысікі абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яны ўвайшлі ў склад Беларускай ССР[5]. Згодна з Рыскай мірнай дамовай 1921 году Барысікі апынуліся ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, у гміне Лыскаў Ваўкавыскага павету Беластоцкага ваяводзтва[6].

У 1939 годзе Барысікі ўвайшлі ў склад БССР, з 15 студзеня 1940 году ў Ружанскім, з 25 сьнежня 1962 году ў Пружанскім раёнах Берасьцейскай вобласьці (з 8 студзеня да 19 чэрвеня 1954 году — Гарадзенскай вобласьці).

У часе Другой сусьветнай вайны нацысты забілі 80 жыхароў вёскі беларускай і жыдоўскай нацыянальнасьцяў[7].

На 2003 год у Барысіках было 18 двароў, на 2005 год — 20 двароў, на 2012 год — 14 двароў. Да 2006 году вёска ўваходзіла ў склад Лыскаўскага сельсавету. Пастановай Берасьцейскага абласнога савету дэпутатаў №261 7 верасьня 2006 году сельсавет скасавалі, яго вёскі ўвайшлі ў склад Зеляневіцкага сельсавету[8].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • XX стагодзьдзе: 1959 год — 115 жыхароў (перапіс); 1970 год — каля 100 чал.; 1999 год — 40 чал.
  • XXI стагодзьдзе: 2003 год — 33 чал.; 2005 год — 36 чал.[9]; 2010 год — 25 чал.; 2012 год — 20 чал.[1]

Славутасьці

рэдагаваць
 
Надмагільле Томаша Казяроўскага на могілках у Барысіках

Непадалёк ад вёскі, па дарозе на Лыскаў, знаходзяцца могілкі, якія чакаюць улучэньня ў Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Беларусі. Тут пахаваныя прадстаўнікі шляхецкіх родаў Быхаўцаў, Валконскіх, Карпінскіх[10], генэралы артылерыі расейскага войска Томаш Казяроўскі і Ян Дварніцкі[11], і інш.

Увесну 2010 року была разрабаваная адна з магілаў, у якой пахаваны генэрал расейскага войска Станіслаў Юзэф Даніель Быхавец (1829—1883). Каля мармуровае пліты, якая прыкрывала магілу, былі зробленыя два падкопы і ўзламаная мэталічная труна. Пры гэтым былі пашкоджаныя рэшткі пахаванага. Бацька Станіслава Аляксандар Быхавец вядомы тым, што захоўваў рукапісныя хронікі XVI стагодзьдзя. Мяркуецца, што ў 1834 року менавіта ён перадаў гэтыя рукапісы гісторыку ВКЛ Тэадору Нарбуту[10], ад якога яны й атрымалі назву «Хроніка Быхаўца».

Былі заўважныя сьляды пашкоджаньняў і на некаторых іншых надмагільлях, але ўскрыць іх злачынцы ня здолелі. Пружанскі райаддзел міліцыі ўзбудзіў крымінальную справу па артыкуле 344 КК РБ «Наўмыснае разбурэньне, зьнішчэньне ці пашкоджаньне помнікаў гісторыі і культуры»[10].

На братэрскай магіле 80 мірных жыхароў вёскі, забітых нацысцкімі акупантамі, усталяваны абэліск (1980).

  1. ^ а б Інфармацыя пра выкананьне нарматываў сацыяльных стандартаў у галіне транспартнага абслугоўваньня на 01.07.2012 г. Аўтобусны парк №11 г. Пружаны
  2. ^ Алфавитный список улиц по Борисики (рас.) Пружанский район. БелпоштаПраверана 1 лістапада 2011 г.
  3. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 246.
  4. ^ Вера Церахава. Паселішчы роднага краю // Раённыя будні. — 13 сакавіка 2013. — № 20 (9565). — С. 6.
  5. ^ 150 пытанняў і адказаў з гісторыі Беларусі / Уклад. Іван Саверчанка, Зьміцер Санько. — Вільня: Наша Будучыня, 2002. — 238 с. ISBN 9986-9229-6-1.
  6. ^ village: Borysiki (анг.) Baza Miejscowości Kresowych. Праверана 23 жніўня 2012 г.
  7. ^ 2. Śledztwa o szczególnym ciężarze gatunkowym prowadzone przez poszczególne Oddziałowe Komisje Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. 2.1. Oddziałowa Komisja w Białymstoku // Informacja o działalności Instytutu Pamięci Narodowej — Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w okresie 1lipca 2001r. — 30 czerwca 2002 r.. — Warszawa: wrzesień2002 r..
  8. ^ Решение Брестского областного Совета депутатов от 07.09.2006 N 261 «Об изменениях в административно-территориальном устройстве Пружанского района Брестской области» (рас.). Банк законов. Праверана 1 лістапада 2011 г.
  9. ^ Барысікі // Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 4. Кн. 2. — Менск, 2007. — С. 493.
  10. ^ а б в Антонина Хокимова. Чёрные копатели выходят на «охоту» // Вечерний Брест. — 19 траўня 2010.
  11. ^ Марына Ахрамовіч. (21 траўня 2010) Вандалы разграбили могилу сына хранителя «Хроники Быховца» Культура. Раённыя будніПраверана 12 лютага 2012 г.
  12. ^ Lista nazwisk żołnierzy i oficerów, których depozyty są przechowywane w CAW (пол.). Centralne Archiwum Wojskowe im. mjr. Bolesława Waligóry. Праверана 23 жніўня 2012 г.
  13. ^ Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem VIRTUTI MILITARI (пол.) Genealogia Janusz Stankiewicz. Праверана 23 жніўня 2012 г.

Літаратура

рэдагаваць