Барыс

мужчынскае асабовае імя

Барыс — мужчынскае імя.

Паходжаньне

рэдагаваць

Барыс — усходнеславянскае імя, якое звычайна разглядаюць як кароткую форму імя Барыслаў[1], утворанага ад асноваў «бароцца» (змагацца) і «слава»[2][3].

Мовазнаўца Паўла Чучка(uk) прыводзіць іншыя прыклады падобных скаротаў: Багут ад Багуслаў, Вадзім ад Вадзімір, Яраш ад Яраслаў[4].

Сустракаюцца таксама іншыя вэрсіі паходжаньня імя Барыс: ад «барацьбы» з даданьнем грэцкага суфіксу -іс[4]; ад імя баўгарскага водцы Багарыса, ахрышчанага ў 864 годзе[5]; ад фракійскага прыметніка boris / buris 'мужны, вялікі'[4].

Носьбіты

рэдагаваць

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: 2001. С. 129.
  2. ^ Усціновіч А. Слоўнік асабовых уласных імён. — Менск, 2011. С. 46.
  3. ^ Суперанская А. В. Словарь русских личных имён: Сравнение. Происхождение. Написание. — М.: Айрис-пресс, 2005. С. 53.
  4. ^ а б в Чучка П. Слов’янськi особовi iмена украïнцiв: iсторико-етимологiчний словник. — Ужгород, 2011. С. 74.
  5. ^ Борис // Фасмер М. Этимологический словарь русского языка: В 4 т.: Пер. с нем. = Russisches etymologisches Wörterbuch. Т. 1. — М., 2004.
  6. ^ Бохан Ю. Пласцінавы даспех ў Вялікім княстве Літоўскім у другой палове ХІV — канцы ХVІ ст. // Гістарычна-археалагічны зборнік / Інстытут гісторыі АН Беларусі; Уклад. А. Мядзведзеў, А. Мяцельскі. — № 11. — Менск, 1997. С. 72.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 203.

Літаратура

рэдагаваць