Корчыцы

Ко́рчыцы (таксама — Ко́рчычы) — вёска ў Кобрынскім раёне Берасьцейскай вобласьці. Корчыцы ўваходзяць у склад Хідрынскага сельсавету. За 12 км на поўдзень ад гораду і чыгуначнай станцыі Кобрынь, 56 км ад Берасьця. Транспартныя сувязі па аўтадарозе Кобрынь — Дзівін. Фактычна складаецца зь дзьвюх вёсак Вялікія Корчыцы (Забужкі) і Малыя Корчыцы (Кіганы).

Корчыцы
трансьліт. Korčycy
Першыя згадкі:	1491
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Берасьцейская
Раён:	Кобрынскі
Сельсавет:	Хідрынскі
Насельніцтва:	408 чал. (2010)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1642
Паштовы індэкс:	225866
Нумарны знак:	1
Геаграфічныя каардынаты:	52°6′34.4″ пн. ш. 24°22′39.8″ у. д.
Корчыцы на мапе Беларусі ± Корчыцы Корчыцы

Гісторыя

• 1491: княгіня Фядора (Тэадора) Іванаўна (з роду Рагацінскіх, жонка князя Івана Сямёнавіча Кобрынскага) запісала сяло Корчычы з усімі даходамі манастырскай царкве Сьвятога Спаса ў Кобрыні. Гэтае наданьне было пацьверджана ў 1512 годзе вялялікім князем ВКЛ і каралём Польшчы Жыгімонтам I Старым, у 1633 годзе — яго жонкай каралевай Бонай, у 1647 годзе — каралём Уладзіславам IV і г. д.
• 1549: сяло Корчыцы «два жеребіи а Римоновских дымы» і «другой жеребій Здавновских».
• 1668: Корчыцы — фундушавае сяло Кобрынскай архімандрыі, якое згодна з унівэрсалам Міхаіла Казіміра Паца вызвалялася ад ваенных пабораў і пастою.
• Пасьля 3-га падзелу Рэчы Паспалітай (1795) у складзе Расейскай імпэрыі, у Кобрынскім павеце, з 1801 году ў Гарадзенскай губэрні.
• 1846: 2 вёскі: Корчыцы-Забужкі — 23 двары, 199 жыхароў, і Корчыцы-Кіганы — 12 двароў 93 жыхары, у складзе фальварку Антанін, які быў пабудаваны ў 1839 годзе ва ўрочышчы Палонна архіепіскапам менскім і бабруйскім Антоніем.
• 1890: вёскі Корчыцы-Кіганы, 421 1/2 дзес. зямлі, і Корчыцы-Забужкі, 601 1/2 дзес. зямлі, Верхалескай воласьці Кобрынскага павету Гарадзенскай губэрні.
• 1897: у вёсцы Кіганы (Корчыцы) 30 двароў, 215 жыхароў, меліся царква на могілках, хлебазапасная крама; у вёсцы Забужкі (Корчыцы) — 42 двары, 304 жыхары, хлебазапасная крама.
• 1911: вёска Корчыцы ў Навасёлкаўскай воласьці Кобрынскага павету, 569 жыхароў.
• 1921: у складзе міжваеннай Польшчы, у Навасёлкаўскай гміне Кобрынскага павету Палескага ваяводзтва, вёскі — Корчыцы Вялікія, 26 двароў, 166 жыхароў, і Корчыцы Малыя, 21 двор, 77 жыхароў. У 1930-я г. працавалі школа і вячэрнія курсы.
• 1939: у складзе Беларускай ССР
• 15 студзеня 1940: у Дзівінскім раёне Берасьцейскай вобласьці
• 12 кастрычніка 1940 — 30 кастрычніка 1959: у Верхалескім сельсавеце
• 8 жніўня 1959: у Кобрынскім раёне
• 1940: 64 двары, 315 жыхароў, вёска Корчыцы Малыя — 42 двары, 179 жыхароў; працавала пачатковая школа
• 1941—1945: у Вялікую Айчынную вайну Корчыцы акупаваны нямецкімі войскамі з чэрвеня 1941 году да ліпеня 1944 году
• 1949: арганізаваны калгасы: імя Варашылава ў вёсцы Корчыцы Вялікія (старшыня М. А. Кірылюк), імя Чапаева ў вёсцы Корчыцы Малыя (25 гаспадарак, старшыня Ф. Кірылюк).
• 1959: вёскі налічвалі: Корчыцы Вялікія — 260 жыхароў, Корчыцы Малыя — 160 жыхароў.
• 1970: 262 і 144 жыхары. Пазьней вёскі аб’ядналіся ў адну пад назвай Корчыцы.
• 1999: вёска, 187 гаспадарак, 523 жыхары, цэнтар калгасу «Сьцяг Перамогі» (з 2004 СВК «Раданескі»), у які ўваходзяць вёскі Ляхчыцы і Навасадкі.

Насельніцтва

• 2010 год — 408 чалавек
• 2005 год — 182 двары, 490 чалавек
• 1999 год — 499 чалавек

Інфраструктура

Працуюць дзіцячы сад, клюб, бібліятэка, базавая школа, фэльчарска-акушэрскі пункт, крама, аддзяленьне сувязі, вэтучастак.

Асобы

У Корчыцах нарадзіўся Мікалай Казюк (1898—1979) — беларускі літаратурны крытык, палкоўнік, выкладчык ваенна-паветранай акадэміі імя Гагарына

Літаратура

• Памяць: Кобрынскі раён. Мінск: БЕЛТА, 2002.

Вонкавыя спасылкі

• Корчыцы на мапе Хідрынскага сельсавету