Вікіпэдыя

Кор

мужчынскае асабістае імя

Кор, Каро — мужчынскае імя. Жаночае імя — Кары.

Кор
лац. Kor
Caro
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы) Каро, Кары
Зьвязаныя імёны Карыбут, Карвіна, Карыгайла, Каргоўд, Караман, Карымонт, Карыят
Эйкар
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Кор»

Паходжаньне

рэдагаваць
Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Каро, Кор або Кары (Caro, Kárr, Kari[1][2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -кар- (-кор-) паходзіць ад гоцкага kaurus 'цяжкі, важкі'[4] або гоцкага[5] і бургундзкага kara 'турбота, клопат'[6][a]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Карыбут (Корбут, Корбат, Карабут), Карвіна (Корвін), Каргоўд (Каргоўт), Караман (Карман), Карымонт, Карыят. Адзначаліся германскія імёны Coributh, Caruin, Caragolt, Karaman (Carman), Caromond, Cariatto. Іменная аснова -кар- (-кор-) таксама можа паходзіць ад асноваў -ґер- (-ґар-, -ґір-) і -гер- (-ер-)[3].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Korman[8]. Таксама ў Польшчы бытавала імя Korius (1466 год)[9].

У Прусіі бытавала імя Cariothe / Kariote / Kariothe / Karioth / Korioth[b] (1308, 1335, 1342, 1361, 1392, 1399, 1418 і 1540 гады)[11][12].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Мы от рода Рускаго, съли и гостье: Иворъ солъ Игоревъ великаго князя Рускаго… Кары Тудковъ (Аповесьць мінулых часоў)[13]; boiarowie Jakub Karowicz (26 студзеня 1522 году)[14]; Якубъ Коровичъ (1528 год)[15]; Кор Миколаевичъ с Черъги (1565 год)[16]; honestis Francisco Karewicz (1728 год)[17]; Korewicze (1744 год)[18]; pater Victor Karewicz (2 студзеня 1765 году)[19][c].

Носьбіты

рэдагаваць

Карэвічы (Karewicz) — літоўскі шляхецкі род з Ашмянскага павету[38].

На 1903 год існавала сяліба Карышкі ў Расенскім павеце Ковенскай губэрні[39].

На 1904 год існавалі тры вёскі і тры сядзібы з назвай Корэва (Карэва) у Парэцкім павеце Смаленскай губэрні[40].

На 1910 год існавалі хутар і дзьве сядзібы з назвай Карава, а таксама сядзіба Корава ў Дабрамысьлінскай воласьці Аршанскага павету Магілёўскай губэрні[41].

На 1909 год існаваў засьценак Карвіцішча ў Бабруйскім павеце Менскай губэрні[42] (адзначалася старажытнае германскае імя Carevittus[43]).

Назву Карэвічы маюць вёскі на гістарычных Ашмяншчыне, Гарадзеншчыне і Лідчыне. На гістарычнай Аршаншчыне існуе вёска Корава.

Заўвагі

рэдагаваць
  1. ^ Польска-летувіская аўтарка Юстына Вальковяк прызнае за найбольш адэкватнае тлумачэньне іменнай асновы -кар- зь летувіскай мовы kãrias 'войска, вайсковая служба', kãras 'война', 'karỹs' 'салдат, вайсковец'[7] (не адзначаючы, аднак, часу першай фіксацыі адпаведных словаў і іх значэньняў у летувіскіх слоўніках)
  2. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Cariatto (Carietto)[10]
  3. ^ Таксама:
    • Карэйка: Coreyko… de villa Coreykowo (17 лютага 1387 году)[20], Корейко и иные Радуньцы (1444 год)[21], Мацъ Кареиковичъ (1528 год)[22], люди наши и путные Марковъское волости корейковичи (28 чэрвеня 1530 году)[23], пустовщын… а Корейковщину (7 сакавіка 1534 году)[24], люди… Корейко (23 жніўня 1560 году)[25];
    • Карыла (адзначалася старажытнае германскае імя Karila[26]): Karyłowicze (1744 год)[18];
    • Каруць (адзначалася старажытнае германскае імя Caruto[27][28]): люди конюшого городеньского… Минець Корутевичъ (7 ліпеня 1512 году)[29];
    • Каробар: włokę gruntu nazwaną Koroborowszczyzną (8 траўня 1748 году)[30];
    • Карвік: мещане виленские… Ян Корвика (18 жніўня 1566 году)[31];
    • Каргонт: Jan Korkontt (1690 год)[32], JM panów… Korgontów (1784 год)[33];
    • Кармін: Лепунского повета… Янели Корминовичъ — служба (сьнежань 1534 году)[34], землю Корминишку (1537 год)[35], Карміны (Karmin) гербу ўласнага — літоўскі шляхецкі род зь Віленскага ваяводзтва[36]

Крыніцы

рэдагаваць
  1. ^ Peterson L. Nordiskt runnamnslexikon. — Uppsala, 2007. S. 146.
  2. ^ Kárr, Nordic Names
  3. ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 358.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  5. ^ K // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
  6. ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 134.
  7. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 23.
  8. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 86.
  9. ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 3. — Wrocław, 1971—1973. S. 86.
  10. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 784.
  11. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 43.
  12. ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 618.
  13. ^ Договор между Русью и Византией (944/945), Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae
  14. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 1 (1380—1584). — Vilnius, 1998. P. 54.
  15. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 59.
  16. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 349.
  17. ^ Dacewicz L. Antroponimia Białegostoku w XVII—XVIII wieku. — Białystok, 2001. S. 148.
  18. ^ а б Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  19. ^ Memoriale Fratrum Minorum Conventualium Vilnensium (1702—1832). — Vilnae, 2020. P. 164.
  20. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 7.
  21. ^ Акты, относящиеся к истории Южной и Западной России, собранные и изданные Археографической комиссией. Т. 1. — СПб., 1863. С. 15.
  22. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 164.
  23. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 405.
  24. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 106.
  25. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 222.
  26. ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 134.
  27. ^ Andrade Cernadas J. M. O tombo de Celanova: estudio introductorio, edición e índices (ss. IX—XII). — Santiago de Compostela, 1995. P. 562.
  28. ^ Antroponimia Altomedieval en Galicia (4ª Ed.), Celtiberia.net — Prehistoria, Protohistoria e Historia antigua
  29. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 8 (1499—1514). — Vilnius, 1995. P. 458.
  30. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 11. — Вильна, 1880. Т. 11. — Вильна, 1880. С. 520.
  31. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 47 (1565—1567). — Vilnius, 2018. P. 44.
  32. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo wileńskie 1690 r. — Warszawa, 1989. S. 245.
  33. ^ Komosa Ł. A. Dekanat wiłkomierski w 1784 r. w świetle opisów parafii. — Białystok, 2013. S. 28.
  34. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 149.
  35. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 22.
  36. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 6. — Warszawa, 1936. S. 266.
  37. ^ Яўген Анішчанка, Горки графство инвентарь 1742 г. в Оршанском повете, Архіў гісторыка Анішчанкі, 10 кастрычніка 2016 г.
  38. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 280.
  39. ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 547.
  40. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 310.
  41. ^ Список населенных мест Могилевской губернии. — Могилев, 1910. С. 117—118.
  42. ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 91.
  43. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 359.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Кор&oldid=2523166»