Сталіца
галоўнае места адміністрацыйнай адзінкі (дзяржавы, штату, вобласьці, правінцыі, раёну і да т. п.)
Сталі́ца — горад, у якім знаходзіцца найвышэйшая ўлада дзяржавы (манарх/прэзыдэнт, парлямэнт, урад, вярхоўны суд). Назва «сталіца» паходзіць ад стараславянскага слова «столец», якое азначае «месца для сядзеньня, трон».
Адным з выключэньняў гэтага азначэньня зьяўляюцца Нідэрлянды, дзе Амстэрдам мае чын сталіцы дзяржавы, а Гаага зьяўляецца месцам, дзе зьбіраецца парлямэнт і знаходзіцца каралеўскі двор.
Сталіцай таксама называюць месцы знаходжаньня мясцовых уладаў (абласьцей, правінцыяў, штатаў і г. д.).
Існуе тры віды сталіцаў:
- пастаянныя — гістарычна акрэсьленыя (Лёндан, Рым);
- устаноўленыя — сьвядома ўстаноўленыя (Бразылія, Астана);
- падзеленыя — месца знаходжаньня ўладаў, падзеленае паміж двума ці некалькімі гарадамі (Амстэрдам і Гаага).
У больш шырокім значэньні сталіца — гэта цэнтар нейкай дзейнасьці, напрыклад «культурная сталіца», «навуковая сталіца» і г. д.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Сталіца — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў