Міхась Стральцоў
Міха́сь Стральцо́ў (14 лютага 1937, Сычын, Прапойскі раён, Магілёўская вобласьць — 23 жніўня 1987, Менск) — беларускі пісьменьнік, паэт, журналіст. Сябра Саюзу пісьменьнікаў СССР з 1962 году.
Міхась Стральцоў | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 14 лютага 1937 |
Памёр | 23 жніўня 1987 (50 гадоў) |
Пахаваны | |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | літаратуразнаўца, перакладнік, пісьменьнік, паэт, навэліст |
Жанр | эсэ, аповесьць[d] і паэзія |
Мова | беларуская мова |
Узнагароды |
Біяграфічныя зьвесткі
рэдагавацьНарадзіўся ў сям’і настаўніка. У 1954 г. скончыў Нова-Ельненскую сярэднюю школу і паступіў на аддзяленьне журналістыкі філялягічнага факультэту Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэта (1954-59). Працаваў у газэце «Літаратура і мастацтва» (1959-61, 1969-72), часопісах «Полымя» (1961-62), «Маладосьць» (1962-68), з 1984 г. — загадчыкам аддзела мастацтва, крытыкі і бібліяграфіі часопіса «Нёман». Член Саюза пісьменьнікаў СССР з 1962 г.
Творчасьць
рэдагавацьДрукаваўся з 1952, першае апавяданьне «Дома» надрукаваў у 1957 г. (часопіс «Маладосьць»)[1] . У першым зборніку апавяданьняў «Блакітны вецер» (1962) праявіў сябе тонкім псыхолягам, знаўцам побыту вёскі і гораду. У зборніку «Сена на асфальце» (1966) раскрыў псыхалягічнае і эстэтычнае ўжываньне нядаўняга вяскоўца ў гарадзкую стыхію, магчымасьці гарманічнага спалучэньня ў чалавеку эмацыянальнага і інтэлектуальнага пачаткаў. У аповесьці «Адзін лапаць, адзін чунь» (1970) — фармаваньне характару падлетка ў цяжкія пасьляваенныя гады. Пазьней былі выдадзены кнігі прозы «Падарожжа за горад» (апавяданьні, аповесьць, 1986), кніг выбраных твораў «На ўспамін аб радасьці» (1974), «Выбранае» (проза, паэзія, эсэ, 1987).
Акварэльнасьць, тонкі псыхалягізм і лірычны роздум у зборніках вершаў «Ядлоўцавы куст» (1973), «Цень ад вясла» (1979), «Яшчэ і заўтра» (1983), «Мой сьвеце ясны» (1986). У вершах-споведзях, філязофскіх мініяцюрах, замалёўках і іранічных вершах-экспромтах выяўляецца душэўная чысьціня і вернасьць чалавечаму прызваньню.
У зборніку літаратурна-крытычных артыкулаў «Жыцьцё ў слове» (1965) узьнёсла і разважліва аналізаваў майстэрства Ф. Багушэвіча, Я. Купалы, Я. Коласа, М. Багдановіча, Ц. Гартнага, К. Чорнага, П. Пестрака, А. Русецкага, А.Зарыцкага. Аўтар кніг «У полі зроку» (1976), «Пячатка майстра» (1986) пра творчасьць Я. Коласа, З. Бядулі, М. Гарэцкага, К. Чорнага, У. Дубоўкі, А. Куляшова, Я. Брыля, П. Панчанкі, А. Вялюгіна і інш., эсэ «Загадка Багдановіча» (1968).
Пераклаў на беларускую мову творы А. Пушкіна, Я. Сьмелякова, М. Браўна, Н. Гільена, П. Неруды, сучасных італьянскіх паэтаў, раман Ч. Айтматава «Буранны паўстанак» (1987), прозу Б. Пастарнака, Л. Лявонава і інш.
Творы
рэдагаваць
Зборнікі прозырэдагаваць
Паэтычныя зборнікірэдагаваць
Эсэістыкарэдагаваць
Кнігапісрэдагаваць
|
|
Прэміі і ўзнагароды
рэдагаваць- Літаратурная прэмія імя Янкі Купалы — кніга вершаў «Мой сьвеце ясны» (пасьмяротна, 1988).
Ушанаваньне памяці
рэдагаваць- Міжнародны фэстываль імя Міхася Стральцова «Вершы на асфальце»[2][3].
- Літаратурная прэмія Міхася Стральцова — штогадовая прэмія заснаваная ўдавой Міхася Стральцова Аленай Стральцовай і «Саюзам беларускіх пісьменьнікаў» у 2018 годзе[3].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Міхась Стральцоў. Дома. // Маладосць : часопіс. — 1957. — № 1 (46). — С. 20, 21.
- ^ Алена Босава, Дар’я Латышава. Фота Вікі Трэнас. VI міжнародны фестываль імя Міхася Стральцова. // Літаратурная Беларусь : Культурна-асветніцкі праект ГА «Саюз беларускіх пісьменнікаў» і «Новага часу». — 2017. — № 2 (126). — С. (2) 8.
- ^ а б Адкрыццё фестывалю «Вершы на асфальце» і Прэмія імя М. Стральцова Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка: Kamunikat. Суполка беларускіх пісьменнікаў (16 лютага 2024).
Літаратура
рэдагаваць- Анатоль Астапенка. Міхась Стральцоў: гросмайстар беларускага слова. — Менск: Харвест, 2016. — 64 с. — (100 выдатных дзеячаў беларускай культуры). — 500 ас. — ISBN 978-985-18-3897-0
- Рыгор Барадулін. Стральцоў Міхась. // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т.. — Мн.: 2002 Т. 15: Следавікі — Трыо. — С. 197. — С. 197.
- Рыгор Барадулін. Стральцоў Міхась. / Рэдкал.: Г.П. Пашкоў і інш. // Энцыкляпэдыя гісторыі Беларусі. У 6 т. : энцыкляпэдыя. — Менск: Беларус. Энцыкл., 2001. — Т. 6 Пузелі—Усая. Кн. 1. — С. 429, 430. — ISBN 5-85700-073-4.
- Дзмітрый Бугаёў. Шматграннасць: Літаратурна-крытычныя артыкулы і рэцэнзіі. — Менск: Беларусь, 1970. — 231 с. — 3300экз ас.
- Выгнаны патрыцый. Кніга пра Міхася Стральцова. / Міхась Скобла — укладаньне, прадмова, камэнтары:. — Менск: Лімарыус, 2017. — 432 с. — (Беларуская мемуарная бібліятэка). — 300 ас. — ISBN 978-985-6968-56-6
- Віктар Карамазаў. І прадчуванне, і лёс // Полымя : часопіс. — 1987. — № 2.
- Стральцоў Міхась. / біяграфічныя зьвесткі: Я. К. Усікаў; бібліяграфія: З. У. Драздова. // пад рэдакцыяй А. В. Мальдзіса. Беларускія пісьменнікі. Біябібліяграфічны слоўнік: у 6 т.. — Менск: Беларуская энцыклапедыя імя ПетрусяБроўкі, 1995. — Т. 5, Пястрак—Сяўрук. — С. 426—431. — ISBN 5-85700-168-4.
- Ала Сямёнава. Гарачы след таленту: Літаратурна-крытычныя эцюды. — Менск: Мастацкая літаратура, 1979. — С. 74—100. — 1900 с. — 2800 ас.
- Людміла Трухан, фота Уладзіміра Крука. Захоплены жыццём. // Літаратура і мастацтва : газэта. — 17 лютага 2012. — № 7 (4653). — С. 1, 6. — ISSN 0024-4686.
- Irena Chowańska=Ірэна Хаваньска. Штрыхi да творчага партрэта Mixaca Стральцова (3 нагоды 75-годдзя з дня нараджэння майстра) (бел.) // Acta Polono-Ruthenica. — Olsztyn: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, 2011. — № XVI. — С. 21—32. — ISSN 1427-549X.
- Ціхан Чарнякевіч. «Журба і пасміханне павінна быць у гэтым…» Гісторыя тэксту аповесці Міхася Стральцова «Конь гуляў на волі». // Дзеяслоў : Лiтаратурна-мастацкі часопіс. — 2011, ліпень—жнівень. — № 1 (50). — С. 196—202.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Анатоль Сідарэвіч: Міхась Стральцоў — як празрыстае асеньняе паветра
- Міхась Скобла. (13 лютага 2017) Алена Стральцова: Міхась Стральцоў пісаў цяжка – як дровы сек. Вольная студыя. Радыё Свабода.
- Андрэй Хадановіч. (29 красавіка 2024) Загадка Міхася Стральцова: любімы Багдановіч, майстар з пакалення Барадуліна, вёска і горад - разам ХАДАНОВІЧ