Лявон Баразна
Ляво́н Баразна́ (4 лютага 1929, в. Новае Сяло, Талачынскі раён — 15 жніўня 1972, Менск) — беларускі мастак дэкаратыўна-ўжытковага мастацтва і дасьледнік культуры, актывіст захаваньня гісторыка-культурнай спадчыны; забіты ў 1972 пры нявысьветленых абставінах.
Лявон Баразна | |
Дата нараджэньня | 4 сьнежня 1928 |
---|---|
Месца нараджэньня | в. Новае Сяло, Талачынскі раён, Віцебская вобласьць |
Дата сьмерці | 15 жніўня 1972 |
Месца сьмерці | Менск |
Адукацыя | Менская мастацкая вучэльня (1952), Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1957) |
Месца вучобы | |
Занятак | станковы жывапіс, станковая графіка |
- Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Баразна.
Моцна сябраваў з Уладзімерам Караткевічам[1].
У 1969 разам зь Зянонам Пазьняком выступаў у абарону вуліцы Няміга. Іх сумесны артыкул надрукавала газэта «Правда», дзякуючы чаму Машэраў на 3 гады прыпыніў зьнішчэньне Нямігі[2].
У 1972 Баразна рыхтаваў публічную акцыю пратэсту супраць разбурэньня Нямігі. 15 жніўня 1972 у старым горадзе ён кінуўся на вуліцы ратаваць жанчыну, на якую напалі бандыты. Кабета імгненна зьнікла, а Лявон атрымаў сьмяротны ўдар[3].
Сьледчыя органы трактавалі гэтае забойства як звычайны крымінал, але пэўныя акалічнасьці даюць падставы падазраваць у зьдзяйсьненьні злачынства савецкія спэцслужбы[2].
Разьвітаньне адбывалася ў невялікай зале Саюза мастакоў. Пахаваны на талачынскіх могілках.
Забойцы былі схоплены. Суд над імі ператварыўся ў бясконцы фарс і зьдзек з сымуляцыяй вар’яцтва адным з забойцаў, з адмовай і заменай паказаньняў сьведак. Забойцы атрымалі мізэрныя тэрміны, неўзабаве скасаваныя амністыяй[4].
У 1975 яго сябры зладзілі ў Менску ягоную пэрсанальную выставу, якая мела вялікі грамадзкі рэзананс. У лютым 2010 году ў Нацыянальным мастацкім музэі ўрачыста адкрылася выстава «Лявон Баразна. Спадчына»[5].
Творчасьць
рэдагаваць- Гравюры Францыска Скарыны, альбом, 1972
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Рыгор Барадулін пра Лявона Баразну. Успаміны // Наша Ніва
- ^ а б Менск пад акупацыяй і вайной // Зянон Пазьняк, Радыё Свабода
- ^ Імёны Свабоды: Лявон Баразна(недаступная спасылка)
- ^ Успаміны пра Лявона Баразну // Мікола Купава, Новы Час, 09-02-2009
- ^ Спадчына Баразны(недаступная спасылка) // Наша Ніва, 12 лютага 2010
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Слоўнік.орг
- Урокі Лявона Баразны(недаступная спасылка) Сайт Міколы Купавы
- Пра Лявона-рыцара ды Лаўрэнція-аглабельніка(недаступная спасылка) Уладзімер Конан Народная Воля 2.12.2008 №183-184
Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |