Павал Масьленікаў

Павал Масьленікаў
	Павал Масьленікаў
Імя пры нараджэньні	Павал Васільевіч Масьленікаў
Дата нараджэньня	14 лютага 1914
Месца нараджэньня	Нізкая Вуліца[d], Магілёўскі павет[d], Магілёўская губэрня, Расейская імпэрыя;
Дата сьмерці	6 верасьня 1995 (81 год)
Месца сьмерці	Княжыцы, Гарадзецкі сельсавет, Шклоўскі раён, Магілёўская вобласьць, Беларусь;
Месца вучобы	Віцебская народная мастацкая вучэльня[d]; Інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя Рэпіна[d];
Занятак	жывапіс
Жанры	пэйзаж
Працы	«На ўскраіне Менскай» (1963), «На Вячы» (1971)
Узнагароды	;
	Павал Масьленікаў у Вікісховішчы

Павал Масьленікаў (14 лютага 1914, вёска Нізкая вуліца, цяпер Магілёўскі раён — 6 верасьня 1995, в. Княжыцы, Шклоўскі раён) — беларускі мастак, жывапісец, мастацтвазнаўца, пэдагог. Заслужаны дзеяч мастацтва БССР (1954). Народны мастак Беларусі (1994).

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Масьленікаў.

Біяграфія рэдагаваць

Нарадзіўся 14 лютага 1914 ў вёсцы Нізкая вуліца (Магілёўскі павет), недалёка ад в. Княжыцы.

Адукацыя рэдагаваць

Скончыў Віцебскую мастацкую вучэльню (1938) і Інстытут жывапісу, скульптуры, архітэктуры ім. В. Рэпіна ў Ленінградзе (1953). У 1953—1957 гадах навучаўся ў асьпірантуры Інстытуту мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру Акадэміі Навук БССР без адрыву ад вытворчасьці.

Праца і творчасьць рэдагаваць

З 1938 году працаваў у Дзяржаўным тэатры оперы і балету Беларусі. У 1941—1945 гадах удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне. З 1946 па 1960 гады працаваў мастаком-пастаноўшчыкам у Дзяржаўным тэатры опэры і балету. З 1960 па 1964 гады займаў пасаду рэктара Беларускага тэатральна-мастацкага інстытута. У 1965—1967 гг. кіраваў майстэрняй тэатральных мастакоў БДТМІ.

З 1967 па 1979 гг. — загадчык катэдры мастацкага афармленьня тканін і вырабаў зь іх. Займаўся афармленьнем спэктакляў у Беларускім тэатры імя Я. Купалы. Аўтар пэйзажаў: «Жнівень» (1953), «Хвоі» (1956), «Перад цьвіценьнем» (1957), «Золата бярозы» (1959), «Пачатак вясны» (1961), «Беларускі пэйзаж» і «На ўскраіне Менскай» (1963), «Над возерам» і «Абуджэньне» (1969), «Азёрны край» (1970), «На Вячы» (1971), сэрыі «Па родным краі» і «Алтайскі цыкл» (1972), «На раўнінах Палесься» (1980) і іншыя.

Аўтар манаграфіі «Беларускі савецкі тэматычны жывапіс» (1962), адзін з аўтараў «Гісторыі беларускага мастацтва» (т. 4-6, 1990—1994). У 1978 годзе выйшаў на пэнсію. Памёр 6 верасьня 1995 году ў вёсцы Княжыцы Гарадзецкага сельсавета (Шклоўскі раён, Магілёўская вобласьць).

Ушанаваньне рэдагаваць

У 1994 годзе ў Магілёўскім абласным мастацкім музэі адкрыта карцінная галерэя Масьленікава, а з 1997 году музэй носіць імя мастака, побач з музэем усталяваны яго бюст працы скульптара У. Лятуна.

31 студзеня 2014 году Нацыянальны банк Беларусі ўвёў у абарачэньне памятныя манэты «Павал Масьленікаў. 100 гадоў». Іх адчаканілі срэбранымі наміналам 10 рублёў, пробай стопку 925, вагой 16,81 граму і прамерам 37 мм. Агулам на Летувіскім манэтным двары адчаканілі 3000 срэбраных манэтаў якасьцю «пруф»^[2].