Дзіцячы конкурс песьні Эўрабачаньне

Дзіця́чы ко́нкурс пе́сьні «Эўраба́чаньне» (па-ангельску: Junior Eurovision Song Contest) — штогадовы тэлевізійны конкурс, які арганізаецца Эўрапейскім вяшчальным зьвязам (ЭВЗ) пачынаючы зь 2003 году. На час пасьля конкурсу 2023 году праведзена 21 сязон.

Дзіцячае Эўрабачаньне
анг. Junior Eurovision
Гады 2003 — па сёньняшні дзень
Жанры Любы
Тэматыка Музыка, Конкурс
Лэйбл Эўрапейскі вяшчальны зьвяз
Злучаныя праекты Эўрабачаньне

Гісторыя

рэдагаваць

Першы конкурс адбыўся 15 лістапада 2003 году ў датскім Капэнгагене, у якім першую перамогу здабыў харватскі прадстаўнік Дына Елусіч зь песьняй «Ti si moja prva ljubav». Тады свой удзел узялі 16 краін. Першапачаткова наступны год арганізоўвала не краіна-пераможца папярэдняга году, як гэта адбываецца ў дарослым аналягу конкурсу, а краіна, якая была абраная рэфэрэнт-суполкай арганізатараў конкурсу. Гэта адбывалася амаль да 2012 году, пасьля якога магчымасьць на права правядзеньня конкурсу давалі спачатку краіне-пераможце, а пасьля пераходзілі да прыёму заявак ад зацікаўленных у правядзеньні краін.

На працягу гісторыі ўсяго конкурсу фармат правядзеньня яго ня зьменіваўся: ён складаецца з паступовых жывых выступаў выканаўцаў (да шасьці чалавек на сцэне адначасова) заяўленых тэлекампаніямі краін-удзельніц. З самога пачатку й да 2015 году конкурс трансліравалі па суботах увечары, але з 2016 году гэта сталі рабіць у нядзелю а 18-й гадзіне па Цэнтра-Эўрапейскаму часу.

Заўсёды конкурс складаўся з: царамоніі адкрыцьця, на якім выканаўцаў прадстаўляюць гледачам і тэлегледачам; выступам выканаўцаў зь іхнімі песьнямі; кароценькія выступы ўсіх песень (каб нагадаць гледачам пра ўсе конкурсныя кампазіцыі пад час галасаваньня); інтэрвал-акты; час адкрытака галасаваньня, калі паступова гледачы маглі бачыць падлік баллаў і выступ пераможца з яго песьняй. У розныя моманты шоў тэлеканалы могуць зрабіць перапынак на рэкляму.

У асноўным правілы дзіцячага конкурсу паходзяць на правілы дарослага аналягу, але за выключэньнем некалькіх пунктаў:

  • На момант правядзеньня фіналу конкурса (прамой трансляцыі) выканаўцу/выканаўцам павінна быць ад 9 да 14 год;
  • Кожная песьня павінна мець ня меньш 75% тэксту на дзяржаўнай мове;
  • Выканаўца павінен быць альбо аўтарам конкурснай песьні, альбо браць максімальны ўдзел у стварэньні песьні;
  • Выканаўца абавязаны мець грамадзянства краіны, якую ён прадстаўляе, альбо жыць ў ёй ня меньш за 2 гады;
  • Існуюць абмежаваньні ў адзеньні дзяцей-выканаўцаў -яна не павінна быць занадта дарослай.

Краіны-удзельніцы

рэдагаваць

На конкрсе «Дзіцячае Эўрабачаньне» права ўдзелу меюць усе краіны-чальцы Эўрапейскага вяшчальнага зьвязу. Але ў 2015 годзе на конкрсе ўпершыню прыняла удзел Аўстралія, якой ўвесну таго жа году дазволілі прынімаць удзел на дарослым аналягу конкурса Эўрабачаньне. Праз 3 гады на конкурсе ў Менску дазвол да ўдзелу на конкурсе далі Казахстану та Ўэйлзу. За ўвесь час конкурсу 41 краіна прыняла ўдзел.

Год Краіны, якія ўзялі першы ўдзел
2003   Беларусь
  Бэльгія
  Харватыя
  Кіпр
  Данія
  Грэцыя
  Латвія
  Мальта
  Нідэрлянды
  Паўночная Македонія
  Нарвэгія
  Польшча
  Румынія
  Гішпанія
  Швэцыя
  Вялікабрытанія
Год Краіны, якія ўзялі першы ўдзел
2004   Францыя
  Швайцарыя
2005   Расея
  Сэрбія і Чарнагорыя
2006   Партугалія
  Сэрбія
  Украіна
2007   Армэнія
  Баўгарыя
  Грузія
  Летува
2010   Малдова
2012   Альбанія
  Азэрбайджан
  Ізраіль
2013   Сан-Марына
Год Краіны, якія ўзялі першы ўдзел
2014   Італія
  Чарнагорыя
  Славенія
2015   Аўстралія
  Ірляндыя
2018   Казахстан
  Ўэйлз
2020   Нямеччына
2023   Эстонія

Сьпіс пераможцаў

рэдагаваць

За ўвесь час правядзеньня конкурсу толькі 12 краін здабылі сабе перамогу, зь якіх Грузія та Францыя маюць па 3 перамогі[1].

Год Дата Месца правядзеньня Удзельнікі Краіна-пераможца Выканаўца Песьня
2003 15 лістапада   Капэнгаген 16   Харватыя Дына Елусіч «Ti si moja prva ljubav»
2004 20 лістапада   Лілехамэр 18   Гішпанія Марыя Ісабэль «Antes muerta que sencilla»
2005 26 лістапада   Хасэлт 16   Беларусь Ксенія Сітнік «Мы вместе»
2006 2 сьнежня   Бухарэст 15   Расея Сёстры Талмачовы «Весенний джаз»
2007 8 сьнежня   Ратэрдам 17   Беларусь Аляксей Жыгалковіч «С друзьями»
2008 22 лістапада   Лімасол 15   Грузія Bzikebi «Bzzzz…»
2009 21 лістапада   Кіеў 13   Нідэрлянды Ральф Макенбах «Click Clack»
2010 20 лістапада   Менск 14   Армэнія Уладзімер Арзуманян «Mama» (Մամա)
2011 3 сьнежня   Ерэван 13   Грузія Candy «Candy Music»
2012 1 сьнежня   Амстэрдам 12   Украіна Настасься Петрык «Nebo»
2013 30 лістапада   Кіеў 12   Мальта Гая Кашы «The Start»
2014 15 лістапада   Марса 16   Італія Вічэнца Канцьела «Tu primo grande amore»
2015 21 лістапада   Сафія 17   Мальта Дэсціні Чукуньерэ «Not My Soul»
2016 20 лістапада   Валета 17   Грузія Марыям Мамадашвілі «Mzeo» (მზეო)
2017 26 лістапада   Тбілісі 16   Расея Паліна Багусевіч «Крылья (Wings)»
2018 25 лістапада   Менск 20   Польшча Раксана Венгель «Anyone I Want to Be»
2019 24 лістапада   Катавіцы 19   Польшча Вікі Габар «Superhero»
2020 29 лістапада   Варшава 12   Францыя Валянціна «J’imagine»
2021 19 сьнежня   Парыж 19   Армэнія Малена «Qami Qami» (Քամի Քամի)
2022 11 сьнежня   Ерэван 16   Францыя Лісандра «Oh Maman!»
2023 26 лістапада   Ніцца 16   Францыя Зойі Клёзу «Cœur»
2024 16 лістапада   Мадрыд 17 Будзе вызначана ў лістападзе-сьнежні 2024

Глядзіце таксама

рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць