Даўбарова (Вялейскі раён)
Даўбаро́ва[1] (таксама сустракаецца — Чаўлы́ткі, мн.[1]) — вёска ў Беларусі, каля ракі Ментыні. Уваходзіць у склад Любанскага сельсавету Вялейскага раёну Менскай вобласьці.
Даўбарова лац. Daŭbarova | |
Мясцовая назва: | Чаўлы́ткі |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Менская |
Раён: | Вялейскі |
Сельсавет: | Любанскі |
Насельніцтва: |
|
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 1771 |
Паштовы індэкс: | 222445 |
СААТА: | 6213846021 |
Нумарны знак: | 5 |
Геаграфічныя каардынаты: | 54°38′20″ пн. ш. 26°57′47″ у. д. / 54.63889° пн. ш. 26.96306° у. д.Каардынаты: 54°38′20″ пн. ш. 26°57′47″ у. д. / 54.63889° пн. ш. 26.96306° у. д. |
± Даўбарова |
Назва
рэдагавацьДаўбэр (Dauber) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -даў(г)- (імёны ліцьвінаў Даўгерд, Даўгер, Даўят; германскія імёны Daugaard, Dauharjis, Dowyatt) паходзіць ад гоцкага daug 'годна', бургундзкага daugjis 'здольны, годны'[3][4], а аснова -бар- (-бор-) (імёны ліцьвінаў Барвід, Барвін, Барвін; германскія імёны Barvid, Barwin, Barwin) — ад гоцкага bara, baur 'чалавек, дзіця' (літаральна — «народжаны»)[5]. Такім парадкам, імя Даўбор азначае «годнае нараджэньне»[6].
Гісторыя
рэдагавацьУ выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) Даўбарова апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, у Вялейскім павеце спачатку Менскай, а з 1843 году — Віленскай губэрні.
25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Даўбарова абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яно ўвайшло ў склад Беларускай ССР[7]. Згодна з Рыскай мірнай дамовай 1921 году Куранец апынуўся ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, у гміне Куранец Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі. На 1931 год тут было 10 двароў[8].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1931 год — 72 чал.[8]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 29, 82.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 112.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.
- ^ 150 пытанняў і адказаў з гісторыі Беларусі / Уклад. Іван Саверчанка, Зьміцер Санько. — Вільня: Наша Будучыня, 2002. — 238 с. ISBN 9986-9229-6-1.
- ^ а б Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Warszawa, 1938. S. 6.