Янаў Падляскі
- Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Янава, Янаў (неадназначнасьць), Янова (неадназначнасьць).
Я́наў Падля́скі (польск. Janów Podlaski) — вёска ў Польшчы, на рацэ Крыўцы. Цэнтар сельскай гміны Бельскага павету Люблінскага ваяводзтва . Насельніцтва на 2008 год — 2655 чалавек. Знаходзіцца за 20 км на поўнач ад Белай, за 115 км на паўночны ўсход ад Любліна, каля беларуска-польскай граніцы.
Янаў Падляскі лац. Janaŭ Padlaski | |||||
польск. Janów Podlaski | |||||
Агульны выгляд | |||||
| |||||
Краіна: | Польшча | ||||
Ваяводзтва: | Люблінскае | ||||
Павет: | Бельскі | ||||
Насельніцтва: | 2720 чал. (2013) | ||||
Часавы пас: | UTC+1 | ||||
летні час: | UTC+2 | ||||
Тэлефонны код: | +48 83 | ||||
Паштовы індэкс: | 21-505 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 52°10′59.9″ пн. ш. 23°12′0.0″ у. д. / 52.183306° пн. ш. 23.2° у. д.Каардынаты: 52°10′59.9″ пн. ш. 23°12′0.0″ у. д. / 52.183306° пн. ш. 23.2° у. д. | ||||
Янаў Падляскі | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
Афіцыйны сайт |
Янаў — даўняе магдэбурскае места гістарычнай Берасьцейшчыны, побач зь якім праходзіць паўднёва-заходняя мяжа этнічнай тэрыторыі беларусаў. Да нашага часу тут захаваліся замак луцкіх біскупаў, касьцёлы Найсьвяцейшай Тройцы і Сьвятога Яна Хрысьціцеля (дамініканскі), помнікі архітэктуры XV—XIX стагодзьдзяў.
Гісторыя
рэдагавацьВялікае Княства Літоўскае
рэдагавацьУпершыню Янаў упамінаецца ў XIV ст. як вёска Порхаў[1], якую ў 1423 вялікі князь Вітаўт падараваў Луцкаму катэдральнаму касьцёлу[2]. У 1428 годзе Вітаўт заснаваў у Порхаве касьцёл. У 1465 годзе біскуп Ян Ласовіч заклаў тут мястэчка, якое атрымала Хэлмінскае права і новую назву Янаў у гонар біскупа. У 1497 годзе вялікі князь Аляксандар выдаў мястэчку прывілей на 3 кірмашы.
Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай 1565—1566 гадоў Янаў увайшоў у Берасьцейскі павет Берасьцейскага ваяводзтва. У XVI ст. луцкія біскупы мелі тут сваю рэзыдэнцыю, якая разьмяшчалася ў замку, умацаваным 4 бастыёнамі. На 1575 год у мястэчку было больш за 500 будынкаў[2].
У 1648 годзе ў Янаве адкрылася каталіцкая духоўная сэмінарыя, таксама ў мястэчку дзеяла драўляная царква. У 1735 годзе скончылася будаваньне мураванага касьцёла Найсьвяцейшай Тройцы. У 1788—1796 гадох у Янаве жыў і памёр Адам Нарушэвіч; тут яго пахавалі.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
рэдагавацьУ выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Янаў апынуўся ў складзе Аўстрыі, з пачатку XIX ст. — у складзе Расейскай імпэрыі, у Канстантынаўскім павеце[3] Седлецкай губэрні. Гэта адарвала мястэчка ад губэрняў зь пераважна беларускім насельніцтвам. На 1827 год ў мястэчку было 228 будынкаў, на 1861 год — 217.
За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Янаў занялі войскі Нямецкай імпэрыі.
-
Замак біскупаў, 1876 г.
-
Траецкі касьцёл
-
Капліца-пахавальня Адама Нарушэвіча
Найноўшы час
рэдагавацьЗгодна з Рыскай мірнай дамовай 1921 году Кодань апынуўся ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, дзе стаў цэнтрам Канстантынаўскага павету. З пачаткам Другой сусьветнай вайны ў 1939 годзе Янаў занялі войскі Трэцяга Райху. У 1940 годзе ён страціў статус места.
У 1944 годзе Янаў занялі савецкія войскі, па чым яго зноў перадалі Польскай Народнай Рэспубліцы.
-
Траецкі касьцёл, 25.04.1916 г.
-
Дамініканскі касьцёл па маскоўскай перабудове
-
Вуліца, 25.04.1916 г.
-
Сынагога, каля 1936 г.
Насельніцтва
рэдагавацьДэмаграфія
рэдагаваць- XIX стагодзьдзе: 1827 год — 1380 чал.; 1861 год — 1960 чал., у тым ліку 448 юдэяў[4]
- XXI стагодзьдзе: 2008 год — 2655 чал.; 2011 год — 2720 чал.
Турыстычная інфармацыя
рэдагавацьСлавутасьці
рэдагаваць- Бэнзінавая станцыя (1928), адна з найстарэйшых у Польшчы
- Замак луцкіх біскупаў (XV—XVIII стагодзьдзі)
- Капліца Сьвятога Роха на могілках (XIX ст.)
- Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы (1717—1735)
- Касьцёл Сьвятога Яна Хрысьціцеля (1790—1801, 1874)
- Капліца-пахавальная Адама Нарушэвіча (1796)
- Могілкі юдэйскія
- Стайні (XIX ст.)
Страчаная спадчына
рэдагаваць- Кляштар дамініканаў
- Сынагога
- Царква
Галерэя
рэдагаваць-
Замак луцкіх біскупаў
-
Капліца-Пахавальня А. Нарушэвіча
-
Касьцёл дамініканаў
-
Стайня
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Міхалюк Д. Памежныя спрэчкі паміж Каронай і Вялікім Княствам Літоўскім у 16-17 стст. на прыкладзе Мельніцкай і Берасцейскай земляў // Гістарычны Альманах. Том 5, 2001.
- ^ а б Пазднякоў В. Янаў // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 781.
- ^ Słownik geograficzny... T. III. — Warszawa, 1882. S. 420.
- ^ Słownik geograficzny... T. III. — Warszawa, 1882. S. 421.
Літаратура
рэдагаваць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy. — Warszawa, 1882.