Царкоўнікі
вёска ў Камянецкім раёне Берасьцейскай вобласьці Беларусі
Царко́ўнікі[2] (з 1964[3] году — Зарача́ны[4]) — вёска ў Камянецкім раёне Берасьцейскай вобласьці, на правым беразе ракі Тачыі, за 18 км на захад ад Камянцу, за 53 км на поўнач ад Берасьця, за 21 км на ўсход ад чыгуначнай станцыі Высока-Літоўск на лініі Берасьце — Беласток. Уваходзіць у Ратайчыцкі сельсавет.
Царкоўнікі | |
трансьліт. Carkoŭniki | |
Першыя згадкі: | XIX стагодзьдзе |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Берасьцейская |
Раён: | Камянецкі |
Сельсавет: | Ратайчыцкі |
Насельніцтва: | 36 чал. (2010) |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 1631 |
Паштовы індэкс: | 225059[1] |
СААТА: | 1240855028 |
Нумарны знак: | 1 |
Геаграфічныя каардынаты: | 52°22′0″ пн. ш. 23°35′41″ у. д. / 52.36667° пн. ш. 23.59472° у. д.Каардынаты: 52°22′0″ пн. ш. 23°35′41″ у. д. / 52.36667° пн. ш. 23.59472° у. д. |
± Царкоўнікі | |
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы |
Гісторыя
рэдагаваць- сярэдзіна XIX ст.: сяло ў Берасьцейскім павеце Гарадзенскай губэрні Расейскай імпэрыі, у складзе маёнтку Камянец-Літоўскі, уласнасьць ротмістру Антона Насаржэўскага.
- 2-я палова XIX ст.: у Ратайчыцкай воласьці таго ж павету, дзяржаўная ўласнасьць.
- 1885: праваслаўная царква, школа.
- 1890: мелася каля 450 дзесяцінаў зямельных угодзьдзяў, 47 дзесяцінаў належалі царкве.
- 1897: паводле перапісу ў сяле царква, народнае вучылішча, хлебазапасная крама, ветраны млын, кузьня.
- 1921: вёска ў складзе Ратайчыцкай гміны Берасьцейскага павету Палескага ваяводзтва міжваеннай Польшчы.
- 1939: у складзе Берасьцейскай вобласьці БССР.
- 1940: вёска ў Ратайчыцкім сельсавеце Камянецкага раёну Берасьцейскай вобласьці.
- 1960: уваходзіла ў калгас імя Калініна.
- 1964: у Войскім сельсавеце.
Насельніцтва
рэдагаваць- XIX стагодзьдзе: 1857 год — 29 двароў, 184 рэвіскія душы; 1885 год — 30 двароў, 225 жыхароў; 1897 год — 45 двароў, 291 жыхар
- XX стагодзьдзе: 1923 год — 6 двароў, 46 жыхароў; 1940 год — 57 двароў, 358 жыхароў; 1960 год — 190 жыхароў; 1999 год — 48 жыхароў
- XXI стагодзьдзе: 2005 год — 47 жыхароў, 24 двары[5]; 2010 год — 36 жыхароў
Інфраструктура
рэдагавацьУ складзе калектыўнага сялянскага аб’яднаньня «Колас».
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Белпошта (рас.)
- ^ Рапановіч, Я. Н. Слоўнік назваў населеных пунктаў Брэсцкай вобласці / Рэд. П. П. Шуба. — Мн.: Навука і тэхніка, 1980. — 176 с. С. 57
- ^ Краткий топонимический словарь Белоруссии / В.А. Жучкевич. — Мн.: Изд-во БГУ, 1974. — 448 с.
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 175
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 4. Кн. 2. — Менск, 2007. С. 48
Літаратура
рэдагаваць- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 4, кн. 2. Брэсцкая вобласць / рэдкал.: Г.П. Пашкоў (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2007. — 608 с.: іл. ISBN 978-985-11-0388-7. С. 48.