Уладзімер Міхайлавіч Лятун (20 красавіка 1935, в. Смалінец, Узьдзенскі раён — 2001, Менск) — беларускі скульптар. Аўтар эскізу першае сучаснае беларускае дзяржаўнае ўзнагароды — мэдалю Ф. Скарыны (1989).[1]

Уладзімер Лятун
Імя пры нараджэньні Уладзімер Міхайлавич Лятун
Дата нараджэньня 20 красавіка 1935
Месца нараджэньня в. Смалінец, Узьдзенскі раён
Дата сьмерці 2001(2001)
Месца сьмерці Менск
Месца вучобы
Занятак скульптура
Месца працы
Плынь станковая і манумэнтальная скульптура

Жыцьцяпіс

рэдагаваць

З 1950 па 1955 год навучаўся ў Менскай мастацкай вучэльні. З 1955 па 1961 год вучыўся ў Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце на аддзяленьні скульптуры. Настаўнікамі маладога скульптара былі А. Глебаў і А. Бембель. З 1958 году ўдзельнічаў у мастацкіх выставах. У 1961—1966 гадох выкладаў у Менскай мастацкай вучэльні. У 1967 годзе стаў сябрам Саюзу мастакоў СССР. У верасьні 2002 году ў Магілёўскім мастацкім музэі была адкрытая мэмарыяльная заля скульптуры Ул. Летуна[2].

Творчасьць

рэдагаваць

Працаваў у тэхніцы станковай і манумэнтальнай скульптуры[3]. Працы скульптара захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музэі Беларусі, музэі Вялікай Айчыннай вайны, музэі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Менску, фондах Беларускага саюзу мастакоў, мастацкіх галерэях і музэях Беларусі, Расеі і Польшчы. У кастрычніку 2001 году сям’я Ул. Летуна перадала ў дар Магілёўскаму мастацкаму музэю 62 аўтарскія працы скульптара[2].

Некаторыя творы

рэдагаваць
 
Памятны мэдаль да 100-х угодкаў Янкі Купалы (1982)

Уладзімер Лятун і Янка Купала

рэдагаваць

Да стагодзьдзя з дня нараджэньня Янкі Купалы выканаў два юбілейныя мэдалі (бронза, гіпс) і два бюсты для тыражаваньня: «Янка Купала» (парцаляна, мэтал), а таксама «Малады Янка Купала» (гіпс, мэтал), якія захоўваюцца ў Літаратурным музэі Янкі Купалы. У 1984 годзе стварыў два скульптурныя партрэты паэта (бронза, гіпс)[4]. У 1997 годзе стварыў памятны мэдаль, прысьвечаны 115-годзьдзю Я. Купалы і Купалаўскаму мэмарыяльнаму заказьніку «Акопы». Незавершаным застаўся скульптурны партрэт Я. Купалы для філіі літаратурнага музэю Купалы ў Яхімоўшчыне, над якім скульптар працаваў у апошнія дні жыцьця[5].

Прафэсійныя адзнакі і ўзнагароды

рэдагаваць
  • Ляўрэат Дзяржаўнае прэміі БССР (1986, за мэмарыял вайсковае славы «Лудчыцкая вышыня»)[2]
  • Ляўрэат адмысловае прэміі прэзыдэнта Беларусі за высокія творчыя дасягненьні ў галіне культуры і мастацтва (1999)[6]
  1. ^ Ул. Зьвярынскі (5 чэрвеня 2012) Апошні званок Чырвоная Зорка Праверана 8 сьнежня 2013 г.
  2. ^ а б в Экспазыцыйная зала скульптуры Ул. Летуна Музэй імя П. Масьлянікава Праверана 8 сьнежня 2013 г.
  3. ^ Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі. Т. 3. — Мн., БелСЭ, 1984. — Артыкул «Лятун Уладзімір». — С. 329.
  4. ^ Янка Купала: Энцыкл. даведнік. — Мн., БелСЭ, 1986. — Артыкул «Лятун Уладзімір». — С. 366.
  5. ^ Захоўваецца ў Літаратурным музэі Янкі Купалы.
  6. ^ Адмысловыя прэміі атрымалі дзеячы культуры і мастацтва Infoart.ru Праверана 8 сьнежня 2013 г.

Літаратура

рэдагаваць
  • Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т.. Т. 3./ Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал.рэд.) і інш. — Мн., БелСЭ, 1984. — 751 с, 40 л. іл.; Артыкул «Лятун Уладзімір» / Аўтар — Э.А. Петэрсон. — С. 329.
  • Янка Купала: Энцыкл. даведнік / БелСЭ; Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн., БелСЭ, 1986. — 727 с, 26 л. іл.; Артыкул «Лятун Уладзімір» / Аўтар — І.У. Саламевіч. — С. 366.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць