Кор
Кор, Каро — мужчынскае імя. Жаночае імя — Кары.
| Кор лац. Kor | |
| Caro | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Каро, Кары |
| Зьвязаныя імёны | Карыла, Карыбут, Карвіна, Карыгайла, Каргоўд, Караман, Кармін, Карымонт, Карыят Эйкар |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Кор» | |
Паходжаньне
рэдагавацьКаро, Кор або Кары (Caro, Kárr, Kari[1][2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -кар- (-кор-) паходзіць ад гоцкага kaurus 'цяжкі, важкі'[4] або гоцкага[5] і бургундзкага kara 'турбота, клопат'[6][a]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Карыла, Карыбут (Корбут, Корбат, Карабут), Карвіна (Корвін), Каргоўд (Каргоўт), Караман (Карман), Кармін, Карымонт, Карыят. Адзначаліся германскія імёны Karila, Coributh, Caruin, Caragolt, Karaman (Carman), Carmin (Karmin), Caromond, Cariatto. Іменная аснова -кар- (-кор-) таксама можа паходзіць ад асноваў -ґер- (-ґар-, -ґір-) і -гер- (-ер-)[3].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Korman[9]. Таксама ў Польшчы бытавала імя Korius (1466 год)[10].
У Прусіі бытавала імя Cariothe / Kariote / Kariothe / Karioth / Korioth[b] (1308, 1335, 1342, 1361, 1392, 1399, 1418 і 1540 гады)[12][13].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Мы от рода Рускаго, съли и гостье: Иворъ солъ Игоревъ великаго князя Рускаго… Кары Тудковъ (Аповесьць мінулых часоў)[14]; boiarowie Jakub Karowicz (26 студзеня 1522 году)[15]; Якубъ Коровичъ (1528 год)[16]; Кор Миколаевичъ с Черъги (1565 год)[17]; honestis Francisco Karewicz (1728 год)[18]; Korewicze (1744 год)[19]; pater Victor Karewicz (2 студзеня 1765 году)[20][c].
Носьбіты
рэдагаваць- Кары — велікан, пэрсанаж паўночнагерманскай (скандынаўскай) міталёгіі
- Кары Сульмундарсон (каля 980 — па 1014) — вікінг-найміт, галоўны герой Сагі пра Ньяла
- Кары Рунальфсан († 1187) — абат кляштару Тынгейрар у Ісьляндыі
- Якуб Коравіч — ашмянскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1529 году
- Кор Мікалаевіч — трабскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1565 году
- Максім Карэвіч — жыхар мястэчку Горак, які ўпамінаецца ў 1742 годзе[37]
- Эйнар Карасан (нар. 1955) — ісьляндзкі пісьменьнік
Карэвічы (Karewicz) — літоўскі шляхецкі род з Ашмянскага павету[38].
На 1903 год існавала сяліба Карышкі ў Расенскім павеце Ковенскай губэрні[39].
На 1904 год існавалі тры вёскі і тры сядзібы з назвай Корэва (Карэва) у Парэцкім павеце Смаленскай губэрні[40].
На 1910 год існавалі хутар і дзьве сядзібы з назвай Карава, а таксама сядзіба Корава ў Дабрамысьлінскай воласьці Аршанскага павету Магілёўскай губэрні[41].
На 1909 год існаваў засьценак Карвіцішча ў Бабруйскім павеце Менскай губэрні[42] (адзначалася старажытнае германскае імя Carevittus[43]).
Назву Карэвічы маюць вёскі на гістарычных Ашмяншчыне, Гарадзеншчыне і Лідчыне. На гістарычнай Аршаншчыне існуе вёска Корава.
Заўвагі
рэдагаваць- ^ Польска-летувіская аўтарка Юстына Вальковяк прызнае за найбольш адэкватнае тлумачэньне іменнай асновы -кар- зь летувіскай мовы kãrias 'войска, вайсковая служба', kãras 'война', karỹs 'салдат, вайсковец'[7] (фіксуецца ў слоўніку Канстанціна Шырвіда[8])
- ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Cariatto (Carietto)[11]
- ^ Таксама:
- Карэйка: Coreyko… de villa Coreykowo (17 лютага 1387 году)[21], Корейко и иные Радуньцы (1444 год)[22], Мацъ Кареиковичъ (1528 год)[23], люди наши и путные Марковъское волости корейковичи (28 чэрвеня 1530 году)[24], пустовщын… а Корейковщину (7 сакавіка 1534 году)[25], люди… Корейко (23 жніўня 1560 году)[26];
- Каруць (адзначалася старажытнае германскае імя Caruto[27][28]): люди конюшого городеньского… Минець Корутевичъ (7 ліпеня 1512 году)[29];
- Коруш (у Чэхіі гістарычна бытавала германска-славянскае імя Kareš[30]): под Воиштовтомъ а под братомъ его Корюшомъ… Корюшу (1440—1492 гады)[31];
- Каробар, Корыбэр: włokę gruntu nazwaną Koroborowszczyzną (8 траўня 1748 году)[32], Bartłomiej Koryberowicz (1743 год)[33];
- Карвік: мещане виленские… Ян Корвика (18 жніўня 1566 году)[34];
- Каргонт: Jan Korkontt (1690 год)[35], JM panów… Korgontów (1784 год)[36]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Peterson L. Nordiskt runnamnslexikon. — Uppsala, 2007. S. 146.
- ^ Kárr, Nordic Names
- ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 358.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ K // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 134.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 23.
- ^ kãrias, Lietuvių kalbos žodynas
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 86.
- ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 3. — Wrocław, 1971—1973. S. 86.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 784.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 43.
- ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 618.
- ^ Договор между Русью и Византией (944/945), Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 1 (1380—1584). — Vilnius, 1998. P. 54.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 59.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 349.
- ^ Dacewicz L. Antroponimia Białegostoku w XVII—XVIII wieku. — Białystok, 2001. S. 148.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Memoriale Fratrum Minorum Conventualium Vilnensium (1702—1832). — Vilnae, 2020. P. 164.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 7.
- ^ Акты, относящиеся к истории Южной и Западной России, собранные и изданные Археографической комиссией. Т. 1. — СПб., 1863. С. 15.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 164.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 405.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 106.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 222.
- ^ Andrade Cernadas J. M. O tombo de Celanova: estudio introductorio, edición e índices (ss. IX—XII). — Santiago de Compostela, 1995. P. 562.
- ^ Antroponimia Altomedieval en Galicia (4ª Ed.), Celtiberia.net — Prehistoria, Protohistoria e Historia antigua
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 8 (1499—1514). — Vilnius, 1995. P. 458.
- ^ Svoboda J. Bemerkungen über alttschechische Personennamen deutscher Herkunft // Onomastica Slavogermanica. III. — Berlin, 1967. S. 39.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 22.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 11. — Вильна, 1880. Т. 11. — Вильна, 1880. С. 520.
- ^ Dziewieniszki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 47 (1565—1567). — Vilnius, 2018. P. 44.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo wileńskie 1690 r. — Warszawa, 1989. S. 245.
- ^ Komosa Ł. A. Dekanat wiłkomierski w 1784 r. w świetle opisów parafii. — Białystok, 2013. S. 28.
- ^ Яўген Анішчанка, Горки графство инвентарь 1742 г. в Оршанском повете, Архіў гісторыка Анішчанкі, 10 кастрычніка 2016 г.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 280.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 547.
- ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 310.
- ^ Список населенных мест Могилевской губернии. — Могилев, 1910. С. 117—118.
- ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 91.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 359.