Вольга Гапеева
Во́льга Міха́йлаўна Гапе́ева (нар. 5 студзеня 1982, Менск, цяпер Беларусь) — беларуская пісьменьніца і перакладніца.
Вольга Гапеева | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзілася | 5 студзеня 1982 (42 гады) Менск, Беларуская ССР, СССР |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | мовазнаўства, пераклад |
Гады творчасьці | зь 1999-га |
Жанр | драматургія, паэзія, проза |
Мова | беларуская |
Дэбют | 1999 год |
Значныя творы | Кніга «Дзіцячы суп» (2014) і раман «Кэмэл-Трэвэл» (2019) |
Прэміі | «Залаты апостраф» (2010), прэмія Янкі Маўра (2013), «Кніга году» (2015) |
Узнагароды | |
Творы на сайце Kamunikat.org | |
hapeyeva.org |
Кандыдатка філялягічных навук (2012), дацэнтка (2015). Ляўрэатка літаратурных прэміяў «Залаты апостраф» (2010), імя Янкі Маўра (2013) і «Кніга году» (2015) за кнігу «Дзіцячы суп»[1].
У 2004 годзе скончыла Менскі дзяржаўны лінгвістычны ўнівэрсытэт, дзе ў 2005 годзе атрымала званьне магістаркі. У 2012 годзе абараніла кандыдацкую дысэртацыю па спэцыяльнасьці «параўнальна-гістарычнае, тыпалягічнае і супастаўляльнае мовазнаўства». Сяброўка Саюзу беларускіх пісьменьнікаў і Беларускага ПЭН-цэнтру[1].
Творчасьць
рэдагавацьНапісала творы ў жанрах драматургіі, паэзіі і прозы. Ажыцьцяўляла мастацкі пераклад з 2-х моваў Азіі — кітайскай і японскай, а таксама з 3-х моваў Эўропы — ангельскай, латыскай і нямецкай. Яе творы перакладалі на 6 моваў — ангельскую, летувіскую, македонскую, нямецкую, польскую і чэскую. Друкавалася ў 13 літаратурных часопісах 5 краінаў Эўропы: у 7 беларускіх — «Дзеяслоў», «Архэ-Пачатак», «Партызан», «Тэксты», «Маладосьць», «Крыніца» і «Першацьвет»; у 2 аўстрыйскіх — «Літаратура і крытыка» і «Манускрыпт»; 2-х нямецкіх — «Оры» і «Ўсходняя агароджа», а таксама ў македонскім часопісе «Блясок» і польскім «Часе культуры». У 2001 годзе яе творы выйшлі ў складзе «Анталёгіі маладога вершу». У 2002 годзе — у складзе анталёгіі паэзіі «Верш на Свабоду». У 2003 годзе выдала сваю першую кнігу «Рэканструкцыя неба», а таксамае яе творы ўвайшлі ў анталёгію беларускай паэзіі «Краса і сіла», якую склаў Міхась Скобла, і ў анталёгію беларускіх і нямецкіх тэкстаў «Лінія Фронту». У 2007-м выдала кнігу «Няголены ранак», а таксама ўклала свае творы ў анталёгію «Лінія Фронту - 2». У 2009 годзе яе паэзія ўвайшла ў зборнік «Эўрапейскае памежжа». У 2010 годзе атрымала прэмію «Залаты апостраф» літаратурнага часопіса «Дзеяслоў». У 2012 годзе выдала кнігу «Мэтад муаравых крэсак», а ў 2013-м — «Прысак і пожня» і «Вядомыя гісторыі». Таксама ў 2013 годзе яе творы ўвайшлі ў анталёгію беларускай драматургіі «Лябірынт». У 2013 годзе з рукапісам кнігай «Сумны суп» (2014) перамагла на конкурсе дзіцячай літаратуры імя Янкі Маўра, а ў 2015 годзе атрымала за яе прэмію «Кніга году» ў намінацыі «Дзіцячая літаратура». Таксама ў 2014 годзе выдала дзіцячую кнігу вершаў «Дзьве авечкі»[1].
У 2019 годзе зьявіўся паэтыцкі зборнік «Чорныя макі»[2]. У гэтым жа годзе выдала раман «Кэмэл-Трэвэл»[3], які ў 2020 годзе ўвайшоў у кароткі сьпіс прэміі Гедройца.
У 2020 годзе выдала зборнік вершаў «словы якія са мной адбыліся»[4]. Назва сумысьля пададзеная малымі літарамі і без пунктуацыі.
Актыўна працуе як з прозай, так і паэзіяй.
Перакладніцкая дзейнасьць
рэдагавацьВ. Гапеева займаецца літаратурным перакладам, выкладае тэорыю і практыку перакладу. В. Гапеева не карыстаецца падрадкоўнікамі, заўсёды перакладаючы наўпрост з мовы арыгіналу. Аўтарка пераклала:
- (зь нямецкай) — Робэрт Вальзэр, Ульяна Вольф, Гюнтэр Грас, Нора Гомрынгер, Фрыдэрыке Майрокер і інш.
- (з ангельскай) — Сара Кейн, Сільвія Плац, Дылан Томас, Трыстан Х'ю і інш.
- (з кітайскай) — Дай Ўаншу, Лінь Хуэйінь, Сю Чжымо, Бэй Дао, Тан Даньхон, Лань Лань.
- (з японскай) — Мары Кона.
- (з латыскай) — Майра Асарэ.
- (з расейскай) — Сухбат Афлатуні, Сьвятлана Буніна, Сямён Ханін, Сяргей Цімафееў і інш.
Кнігі
рэдагаваць- Рэканструкцыя неба. — Менск: Логвінаў, 2003. — 142 с.
- Няголены ранак. — Менск: Логвінаў, 2008. — 65 с.
- Мэтад муаравых крэсак. — Менск: Галіяфы, 2012. — 76 с. — (Другі фронт мастацтваў). — ISBN 978-985-6906-65-0
- Прысак і пожня. — Менск: Логвінаў, 2013. — 60 с. — ISBN 978-985-562-025-0 (+кампакт-дыск)
- Вядомыя гісторыі. — Mенск: bybooks.eu, 2013.
- Вядомыя гісторыі. — Вільня: Логвінаў, 2016. — 76 с. — ISBN 978-609-8147-76-6
- Сумны суп / маст. Марта Герашчанка. — Менск: Галіяфы, 2014. — 72 с. — (Кнігарня пісьменьніка. Падсэрыя «Каляровы ровар»; вып. 4). — ISBN 978-985-7021-30-7
- Дзьве авечкі. — Менск: Логвінаў, 2014.
- Дзьве авечкі / маст. Марта Герашчанка. — Менск: Галіяфы, 2017. — 68 с. — ISBN 978-985-7021-38-3
- Граматыка сьнегу. — Менск: Галіяфы, 2017. — 68 с. — ISBN 978-985-7140-15-2
- Чорныя макі. — Менск: Логвінаў, 2019. — 44 с. — ISBN 978-985-7209-13-2
- Кэмэл-Трэвэл. — Менск: Галіяфы, 2019. — 108 с. — ISBN 978-985-7209-29-3
- Словы, якія са мной адбыліся. — Менск: Галіяфы, 2020. — 82 с. — ISBN 978-985-7209-51-4
- Camel Travel. Aus dem Belarussischen v. Thomas Weiler. - Graz: Literaturverlag Droschl, 2021. - 126 S. - ISBN: 978-399-059-073-7
- Пад асобнымі коўдрамі. — Лёндан: Skaryna Press, 2014. — ISBN 9781915601469
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в Гапеева Вольга // Саюз беларускіх пісьменьнікаў, 2021 г. Праверана 13 лютага 2021 г.
- ^ У. Гарбацкі, «Чорныя макі» Вольгі Гапеевай, Новы Час, 19-05-2019, https://novychas.by/kultura/czornyja-maki-volhi-hapeevaj
- ^ У. Гарбацкі, «Захаваць што-кольвек з тых часоў, якія мы пакінулі навечна…», Новы Час, 02-12-2019, https://novychas.by/kultura/zahavac-szto-kolvek-z-tyh-czasou-jakija-my-pakin
- ^ У. Гарбацкі, «У імя маці дачкі і святой душы». Словы, якія адбыліся з Вольгай Гапеевай, Новы Час, 06-01-2021, https://novychas.by/kultura/u-imja-maci-daczki-i-svjatoj-duszy-slovy-jakij
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- У сацыяльных сетках: Фэйсбук
- Вольга Гапеева // Кнігарня «Галіяфы», 2021 г. Праверана 13 лютага 2021 г.
- Гапеева Вольга // Кнігарня «Кнігі.by», 2021 г. Праверана 13 лютага 2021 г.
- Вольга Гапеева // Кнігарня «Логвінаў», 2021 г. Праверана 13 лютага 2021 г.
- Вольга Гапеева (фанатэка) // Партал «Літрадыё», 2021 г. Праверана 13 лютага 2021 г.
- Вольга Гапеева // Партал «Паэты», 2021 г. Праверана 13 лютага 2021 г.
- Вольга Гапеева // Партал «Беларускія навіны», 14 студзеня 2009 г. Праверана 13 лютага 2021 г.