Ваяводы наваградзкія
Ваяво́да нава́градзкі — мясцовы ўраднік у Наваградзкім ваяводзтве Вялікага Княства Літоўскага, намесьнік караля і вялікага князя.
Па Люблінскай уніі (1569) засядаў у Сэнаце Рэчы Паспалітай. Ваяводзкі мундзір складаўся з пунсовага кунтуша і чорнага жупана.
Старостамі або намесьнікамі наваградзкімі былі:
- Пётар Мантыгердавіч (1431—1452)
- Марцін Гаштольд (1464—1471)
- Войцех Манівід (1471—1475)
- Міхал Мантоўтавіч (1483—1484)
- Солтан Аляксандравіч (1486—1488)
- Мікалай Радзівіл «Стары» (1488—1490)
- Юры Пац (1492—1496)
- Ян Забярэзінскі (1496—1498)
- Іван Храптовіч (1498—1500)
- князь Сямён Гальшанскі (1500—1502)
- Пётар Глябовіч (1502)
- Альбэрт Гаштольд (1503—1506)
За ўвесь час свайго існаваньня Наваградзкае ваяводзтва мела 30 ваяводаў[1]:
- князь Іван Глінскі (1506—1508)
- Альбэрт Гаштольд (1508—1509)
- Ян Забярэзінскі (1509—1530)
- Станіслаў Гаштольд (1530—1542)
- Рыгор Осьцік (1542—1544)
- Аляксандар Хадкевіч (1544—1549)
- — (1549—1551)
- Аляксандар Палубінскі (1551)
- Іван Гарнастай (1551—1558)
- Павал Сапега (1558—1579)
- князь Мікалай Радзівіл (1579—1589)
- Фёдар Тышкевіч (1590—1618)
- Мікалай Сапега (1618—1638)
- Аляксандар Слушка (1638—1642)
- князь Жыгімонт Караль Радзівіл (1642)
- Тамаш Сапега (1643—1646)
- Юры Храптовіч (1646—1650)
- Мікалай Крыштап Халецкі (1650—1653)
- Пётар Казімер Вяжэвіч (1653—1658)
- Крыштап Валадковіч (1658—1670)
- Ян Керсноўскі (1670)
- Дзьмітры Палубінскі (1671—1679)
- ?
- Багуслаў Аляксандар Уніхоўскі (1689)
- Стэфан Тызэнгаўз (1689—1709)
- князь Ян Мікалай Радзівіл (1709—1729)
- князь Мікалай Фаўстын Радзівіл (1729—1746)
- князь Юры Радзівіл (1746—1754)
- Юзэф Аляксандар Ябланоўскі (1755—1773)
- Юзэф Несялоўскі (1773)
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Jelski A. Województwo nowogródzkie // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom V: Kutowa Wola — Malczyce. — Warszawa, 1884. S. 340.
Літаратура
рэдагаваць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
- Wolff J. Senatorowie i dignitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego, 1386—1795. — Kraków, 1885.