Ясьвілы

хутар у Вярэнаўскім раёне Гарадзенскай вобласьці Беларусі

Ясьві́лы[1] — хутар у Беларусі, каля ракі Жыжмы. Уваходзяць у склад Жырмунскага сельсавету Вярэнаўскага раёну Гарадзенскай вобласьці.

Ясьвілы
лац. Jaśviły
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Вярэнаўскі
Сельсавет: Жырмунскі
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1594
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 54°2′10.7″ пн. ш. 25°16′51.6″ у. д. / 54.036306° пн. ш. 25.281° у. д. / 54.036306; 25.281Каардынаты: 54°2′10.7″ пн. ш. 25°16′51.6″ у. д. / 54.036306° пн. ш. 25.281° у. д. / 54.036306; 25.281
Ясьвілы на мапе Беларусі ±
Ясьвілы
Ясьвілы
Ясьвілы
Ясьвілы
Ясьвілы
Ясьвілы
Асноўны артыкул: Ясьвіл

Асі або Осі (Asi, Osi) і Віла (Wilo) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова ас- (ос-) (імёны ліцьвінаў Осман, Асьміна, Ашнар; германскія імёны Osman, Osminna, Asinar) паходзіць ад гоцкага *anseis, германскага ans 'паганскае боства, ідал'[3][4], а аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) — ад гоцкага wilja 'воля'[5]. Адзначалася германскае імя Asvild (As-vild)[6], старажытнае германскае імя Osovildis (Oso-vildis)[7].

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 120—121, 1591.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 38.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 6.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  6. ^ Huseby O. 1000 norske dØbenavne: med korte forklaringer af deres betydning. — Kristiania, 1895. S. 10.
  7. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 46.