Чарэмшыцы (вёска)
вёска ў Мядзельскім раёне Менскай вобласьці Беларусі
Чарэ́мшыцы[1] — вёска ў Мядзельскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Занарацкага сельсавету.
Чарэмшыцы | |
трансьліт. Čaremšycy | |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Менская |
Раён: | Мядзельскі |
Сельсавет: | Занарацкі |
Насельніцтва: | 60 чал. (2010) |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 1797 |
Паштовы індэкс: | 222382 |
СААТА: | 6240814071 |
Нумарны знак: | 5 |
Геаграфічныя каардынаты: | 54°46′48″ пн. ш. 26°50′14″ у. д. / 54.78° пн. ш. 26.83722° у. д.Каардынаты: 54°46′48″ пн. ш. 26°50′14″ у. д. / 54.78° пн. ш. 26.83722° у. д. |
± Чарэмшыцы |
Гісторыя
рэдагаваць- 1846 год — зьяўлялася вёскай маёнтка Вузла Вялейскага павету Віленскай губэрні. Але вёска Чарэмшыцы тэрытарыяльна знаходзілася ў Сьвянцянскім павеце і была адзінай такой вёскай маёнтку. Вёска зьяўлялася ўладаньнем графа К. І. Тызенгаўза і налічвала 29 двароў і 264 жыхароў.
- 1868 год — вёска налічвала 32 двары і 263 жыхароў.
- З 1892 году ў вёсцы працавала школа граматы.
- 1904 год — вёска ў складзе Занарачанскай воласьці Сьвянцянскага павету. У вёсцы пражывалі 442 жыхары.
- 1908 год — вёска налічвае 60 двароў, насельніцтва складае 431 жыхара.
- Падчас Першай сусьветнай вайны напярэдадні Нарачанскай апэрацыі ў 1916 годзе ў вёсцы разьмяшчаўся штаб 7-й пяхотнай дывізіі 2-й расейскай арміі, а падчас апэрацыі — корпусну рэзэрв 5-га армейскага корпуса.
- 1936 год — газэта «Беларуская крыніца» паведамляе пра цяжкае жыцьцё сялянаў і ў асаблівасьці моладзі, а таксама пра неабходнасьць дабівацца адкрыцьця ў вёсцы беларускай школы.
- 12 кастрычніка 1940 году вёска ўвайшла ў склад Занарацкага сельсавету Мядзельскага раёну Вялейскай вобласьці (з 20 верасьня 1944 году — Маладэчанскай). У 1940 вёска налічвала 79 двароў і 385 жыхароў.
- Падчас Вялікай Айчыннай вайны за 1 км ад вёскі ў лесе знаходзіся штаб партызанкай брыгады імя Варашылава, таксама там разьмяшчаліся падпольныя абкомы КП(б)Б і ЛКСМБ і рэдакцыя падпольнай «Сялянскай газэты». У 1963 годзе на былым месцы разьмяшчэньня штабу адноўленыя 3 зямлянкі. У 1980 годзе ўсталяваныя 2 мэмарыяльныя знакі.
- У верасьні 1943 году нямецкія захопнікі спалілі вёску (79 двароў) і забілі 21 жыхара. Пасьля вайны вёска была адноўленая.
- 1949 год — створаны калгас імя Мічурына.
- 1950 год — працавала абутковая арцель «Спартак».
- З жніўня 1950 году вёска знаходзіцца ў складзе ўзбуйненага калгасу «Шлях да камунізму», з 27 кастрычніка 1973 году — у складзе сучаснага аднайменнага калгасу з цэнтрам у вёсцы Занарач.
- 20 студзеня 1960 году вёска ўвайшла ў склад Менскай вобласьці.
- У 1960 годзе насельніцтва вёскі складала 318 жыхароў.
Насельніцтва
рэдагаваць- 2010 год — 60 жыхароў
- 30 лістапада 2007 году — 67 жыхароў[2]
- 1999 год — 109 жыхароў
- 1 студзеня 1997 году — 68 двароў і 128 жыхароў
Інфраструктура
рэдагавацьУ вёсцы разьмяшчаюцца клюб, бібліятэка, крама.
Пахаваньні
рэдагаваць- За 5 км на паўднёвы ўсход ад вёскі на месцы, дзе раней разьмяшчаўся хутар Гушчар, пахаваныя 400 салдатаў расейскай арміі, якія загінулі ў сакавіку 1916 году.
- За 4 км на паўднёвы ўсход ад вёскі ва ўрочышчы Гаць пахаваныя 9 партызанаў, якія ўваходзілі ў атрад «Баявы» і загінулі ў баі зь нямецкімі захопнікамі на пачатку ліпеня 1944 году. У 1964 годзе на магіле быў усталяваны абэліск.
Гідралягічны заказьнік
рэдагавацьНепадалёк ад вёскі Чарымшыцы знаходзіцца гідралягічны заказьнік рэспубліканскага значэньня «Чарэмшыцы». Заказьнік быў створаны ў 1981 годзе з мэтай захаваньня ў натуральным стане балотнага масіву «Чарэмшыцы». Гэты балотны масіў прымыкае да возера Нарач на паўночным захадзе і падтрымлівае водны балянс тэрыторыі нарачанскага прыраднага комплексу. Плошча заказьніка «Чарэмшыцы» складае 6,2 тысячы гектараў.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 334
- ^ Занарочский сельсовет. Местная повестка на XXI век. / авторы составители Наранович М.Г., Сивограков О.В., Минск: ОДО «Новапринт», 2007. ISBN 985-6745-86-1
Літаратура
рэдагаваць- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мядзельскага р-на. — Мн.: БелЭн, 1998. — 635, [3] с. ISBN 985-11-0107-9.