Талмут
Талмут (Талмуць) — мужчынскае імя.
Талмут лац. Tałmut | |
Talamot | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Talo + Mot |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Талмуць |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Талмут» |
Паходжаньне
рэдагавацьТаламот (Talamot) — імя германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова тал- (дал-) (імёны ліцьвінаў Талейка, Дальман, Талімунт; германскія імёны Taleke, Dalman, Talamund) паходзіць ад гоцкага tals 'дасьціпны, руплівы'[3] або ад германскага і стараангельскага deall 'славуты, ганарлівы'[4], а аснова -мод- (-мот-, -мут-) (імёны ліцьвінаў Мотар, Мутаўт, Эймут; германскія імёны Motar, Muotolt, Eimuot) — ад гоцкага moþs '(баявы) дух, лютасьць, адвага'[5]. Такім парадкам, імя Талмут азначае «дух дасьціпнасьці»[2].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Петьку Толъмутевичу семъ чоловека (1440—1492 гады)[6].
Носьбіты
рэдагаваць- Пецька Талмуцевіч — літоўскі баярын, які атрымаў наданьне ад вялікага князя Казімера
На гістарычнай Ашмяншчыне існуе вёска Талмуцішкі.
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 400.
- ^ а б Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 26.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 23.
Літаратура
рэдагаваць- Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. Аўтарскае выданне. — Менск, 2019. — 459 с. — (сьціслая вэрсія кнігі: Вытокі Вялікае Літвы. — Менск, 2021. — 89 с.)