Нарэйка (Нарыка, Норка, Нэрка) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Noriko
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Noro + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Нарыка, Норка, Нэрка
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Нарэйка»

Паходжаньне

рэдагаваць

Норыка, Нерык або Норка (Noriko, Nericc[1], Norco[2], Norke) — імя германскага паходжаньня[3][4]. Іменная аснова -нар- (-нор-) (імёны ліцьвінаў Нарэла, Нарвід, Нарымунт; германскія імёны Narelo, Norvid, Normund) паходзіць ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'[5], стараверхненямецкага -neri 'уратаваньне, утрыманьне'[6].

Імёны Норыка і Норка гістарычна бытавалі ў Польшчы: Noricko (1396 год), Norka (1394 год)[7].

У Прусіі бытавала імя Нарыка (Норка): Naryko (1382 год)[8], Norke (1387 год)[8], Noriko / Noreke / Norko[8].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: der Littowen gesinde… Nareyken (1404 год)[9][10]; чотырох чоловеков, што живуть на Меречи… а Нареика Витевича[11], у в Оболцох чотырнадъцать чоловеков… Нореико[12] (1440—1492 гады); въ Кернове 4 чоловеки… Нареико (7 лістапада 1442 году)[13]; homines… Nareyko (1455—1456 гады)[14]; et inscribo homines in villa mea Mileykoni dicta tredecem nominibus nuncupatos… Nareiko (14 студзеня 1459 году)[15]; homines… Nareyko (8—13 сакавіка 1462 году)[16]; у воита ковенского в Нареика (30 траўня 1496 году)[17]; поле конюха белицъкого Павла Нареиковича (8 траўня 1506 году)[18]; людей… Дороша Нарейковича (31 чэрвеня 1510 году)[19]; люди нашы Слонимского повета Межевляне… а Нареико Стефановичъ (8 студзеня 1517 году)[20]; Нарко Конъдратовичъ[21], Нареико Юшковичъ[22], Янушъ Нареиковичъ… Алтушко Нареиковичъ[23] (1528 год); Нарко Якубович… Ян Норейкович… Нарко Юшкович (1537—1538 гады)[24]; двор Вепряты… Нареико Окинич (1 ліпеня 1542 году)[25]; Петръ Урлихович, а у него сыновъ три — Янул, Якмин, Нарко (31 сакавіка 1544 году)[26]; Мартинъ Федковичъ Нареиковича (каля 1552 году)[27]; Noreyko Staniewicz (27 ліпеня 1553 году)[28]; село Нарейковичи (1554 год)[29]; человекъ… Норко Азбутовичь служба зуполная (24 жніўня 1554 году)[30]; Staś Norkowicz… Paweł Noreykowicz (1561 год)[31]; Марътинъ Нарейковичъ (24 красавіка 1580 году)[32]; Стасюкъ Нарейковичъ (23 кастрычніка 1597 году)[33]; Nareiko Ławrynowicz… Нареика Лаврыновича (21 сакавіка 1599 году)[34]; Nerka (1671—1681 гады)[35]; Antoni Narykowicz… Karol Narykowicz (19 жніўня 1754 году)[36].

Носьбіты

рэдагаваць

Норкі (Norko) — прыгонныя зь вёскі Лыцавічаў, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[39].

Нарэйкі (Norejko) — прыгонныя з ваколіцаў Сьвянцянаў, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[40].

Норкі — парафіяне царквы ў Чашніках на 1888—1905 гады[41].

Нарэйкі (Norejko) — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[42].

Нарэйковічы — літоўскі шляхецкі род[43].

У XVI ст. існавала «поле» Нарэйкавічы (Нарейковичи) у Жамойцкім старостве[44].

На 1906 год існавала вёска Наркаўшчына ў Полацкім павеце Віцебскай губэрні[45].

На 1910 год існавала вёска Наркаўшчына ў Аршанскім павеце, а таксама хутар Наркаўшчына ў Сеньненскім павеце Магілёўскай губэрні[46].

На гістарычнай Аршаншчыне існуе вёска Нарэйкава, на гістарычнай Браслаўшчыне — Нарэйкішкі, на гістарычнай Рэчыччыне — Норкаўшчына, на гістарычнай Ваўкавышчыне — Наркавічы, на гістарычнай Ашмяншчыне — Наркаўшчына. Назву Нарэйкі маюць вёскі на гістарычных Ашмяншчыне, Гарадзеншчыне і Меншчыне.

  1. ^ Ao. Prof. Dr. Hermann Reichert, Lexikon der altgermanischen Namen
  2. ^ Socin A. Mittelhochdeutsches Namenbuch. — Basel, 1903. S. 181.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 419.
  4. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 449.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  6. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 187.
  7. ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 4. — Wrocław, 1974—1976. S. 73.
  8. ^ а б в Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 66.
  9. ^ Das Marienburger Tresslerbuch der Jahre 1399—1409. — Königsberg, 1896. S. 315.
  10. ^ Ivoška D. Litauische historische Personennamen in dem Marienburger Tresslerbuch der Jahre 1399—1409 // Acta linguistica Lithuanica. T. 81, 2019. P. 99.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 22.
  12. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 27.
  13. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 68.
  14. ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 116.
  15. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 254.
  16. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 274.
  17. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 141.
  18. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 64.
  19. ^ Литовская метрика. Т. 1. — Петербург, 1903. С. 56.
  20. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 324.
  21. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 102.
  22. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 158.
  23. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 160.
  24. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 74, 127, 359.
  25. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 25.
  26. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 28.
  27. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 37 (1552—1561). — Vilnius, 2011. P. 342.
  28. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 96.
  29. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 8. — Вильна, 1870. С. 113.
  30. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 6. — Вильна, 1869. С. 28.
  31. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 61, 129.
  32. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 216.
  33. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 617.
  34. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 511—512.
  35. ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 176.
  36. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 109.
  37. ^ Леанід Лаўрэш, Інвентар Радунскага староства ЯВП Юзафа і Анны з Пацеяў Тышкевічаў, Pawet.net, 4 жніўня 2017 г.
  38. ^ Яўген Анішчанка, Шляхта Минского воеводства на сеймике 1787 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 23 сьнежня 2016 г.
  39. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 107.
  40. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 205.
  41. ^ Яўген Анішчанка, Приход и прихожане церкви Чашники Лепельского уезда, Архіў гісторыка Анішчанкі, 10 чэрвеня 2015 г.
  42. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 364.
  43. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Н, Згуртаваньне беларускай шляхты
  44. ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 199.
  45. ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 327.
  46. ^ Список населенных мест Могилевской губернии. — Могилев, 1910. С. 129, 163.