Даўяты Малыя

вёска ў Браслаўскім раёне Віцебскай вобласьці Беларусі

Даўя́ты Малы́я[1] — вёска ў Беларусі, каля возера Корні. Уваходзяць у склад Ахрэмаўскага сельсавету Браслаўскага раёну Віцебскай вобласьці.

Даўяты Малыя
лац. Daŭjaty Małyja
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Браслаўскі
Сельсавет: Ахрэмаўскі
Насельніцтва: 6 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2153
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°30′0.4″ пн. ш. 27°8′48.0″ у. д. / 55.500111° пн. ш. 27.146667° у. д. / 55.500111; 27.146667Каардынаты: 55°30′0.4″ пн. ш. 27°8′48.0″ у. д. / 55.500111° пн. ш. 27.146667° у. д. / 55.500111; 27.146667
Даўяты Малыя на мапе Беларусі ±
Даўяты Малыя
Даўяты Малыя
Даўяты Малыя
Даўяты Малыя
Даўяты Малыя
Даўяты Малыя

Даўят або Давята (Dowyatt, Daviato[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -даў(г)- (імёны ліцьвінаў Даўгерд, Даўгер, Даўмонт; германскія імёны Daugaard, Dauharjis, Damondus) паходзіць ад гоцкага daug 'годна', бургундзкага daugjis 'здольны, годны'[4][5], а аснова -ют- (-ят-) (імёны ліцьвінаў Ютэль, Вілят, Карыят; германскія імёны Jutilo, Wiliatus, Cariatto) — ад гоцкага iuþa, старагерманскага joþ 'дзіцё, народзінец, нашчадак'[6]. Такім парадкам, імя Даўят азначае «здольны нашчадак»[7].

Адпаведнасьць імя Даўят германскаму імю Dowyatt сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў[3]. Слушнасьць супастаўленьня імя Даўят з германскім імём Dowyatt прызнае летувіскі тапаніміст Аляксандрас Ванагас[8].

Гісторыя

рэдагаваць

У 1921—1939 гадох вёска ў складзе гміны Ёды Дзісенскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[9]. З 1939 году ў складзе Беларускай ССР пасьля ўзьяднаньня Беларусі.

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1921 год — 47 чалавек[10]
  • 1931 год — 44 чалавекi[9]
  • 1999 год — 11 чалавек
  • 2010 год — 6 чалавек
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf)
  2. ^ Repertori D’Antropònims Catalans (RAC). Vol. 1. — Barcelona, 1994. P. 219.
  3. ^ а б Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 1, 1964. P. 20.
  4. ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 112.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 22.
  8. ^ Vanagas A. Raymond Schmittlein, Les noms d’eau de la Lituanie // Baltistica. Nr. 1, 1966. С. 99.
  9. ^ а б Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. 1. — Warszawa, 1938. S. 6.
  10. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. VII, cz. II: Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka. — Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923. S. 51.

Літаратура

рэдагаваць
  • Dowiaty, wieś, powiat dzisieński //  — S. 434