Альгярдова

вёска ў Браслаўскім раёне Віцебскай вобласьці Беларусі

Альгярдо́ва[1]вёска ў Беларусі, каля возера Дрывятаў. Уваходзяць у склад Ахрэмаўскага сельсавету Браслаўскага раёну Віцебскай вобласьці.

Альгярдова
лац. Algiardova / Alhiardova
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Браслаўскі
Сельсавет: Ахрэмаўскі
Насельніцтва: 50 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2153
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°34′33.2″ пн. ш. 27°8′48.8″ у. д. / 55.575889° пн. ш. 27.146889° у. д. / 55.575889; 27.146889Каардынаты: 55°34′33.2″ пн. ш. 27°8′48.8″ у. д. / 55.575889° пн. ш. 27.146889° у. д. / 55.575889; 27.146889
Альгярдова на мапе Беларусі ±
Альгярдова
Альгярдова
Альгярдова
Альгярдова
Альгярдова
Альгярдова

Альгерд, Альгерт, Ольгард, Альгард, Альгарда, Альгарт, Гальгерд або Гальгард (Algerd[2], Algeard[3][4][5], Algerðr[6][7], Algert[8], Olgard[9], Algardus[10], Algardis[11], Algart[12], Hallgerðr[13], Halgardus[10]) — імя германскага паходжаньня[14]. Іменная аснова ал- (імёны ліцьвінаў Алігут, Альмін, Аламунт; германскія імёны Algut, Almin, Alamunt) паходзіць ад гоцкага alls 'увесь, кожны'[15], а аснова -гард- (-герд-, -герт-) (імёны ліцьвінаў Вісігерд, Мундыгерд, Тэўтыгерд; германскія імёны Wisgeard, Mundgerd, Teutgerdis) паходзіць ад гоцкага gairdan 'падпяразваць' (пераноснае 'ахоўваць'), garda 'агароджа' (пераноснае 'ахова, бясьпека')[16].

Адпаведнасьць імя Альгерд германскаму імю Olgard (Olgardus) сьцьвердзіў мовазнаўца і літаратуразнаўца-мэдыявіст Аляксандар Бразгуноў[17].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1999 год — 75 чалавек
  • 2010 год — 50 чалавек
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf)
  2. ^ Seibicke W. Historisches deutsches Vornamenbuch. Bd. 1. — Berlin, 1996. S. 80.
  3. ^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 37.
  4. ^ Algeard, Behind the Name
  5. ^ Fleming R. Domesday Book and the Law: Society and Legal Custom in Early Medieval England. — Cambridge, 1998. P. 74, 101.
  6. ^ Falk H. Anmälan av «Norsk isländska dopnamn och fin gerade namn från medeltiden samlade och utgivna av EH Lind». Häftena 1—4 // Arkiv för nordisk filologi. Bd. 23 (27). — Lund, 1911. S. 97.
  7. ^ Lind E. H. Norsk-isländska dopnamn ock fingerade namn från medeltiden. — Uppsala, 1915. S. 17.
  8. ^ Brons B. Friesische Namen und Mitteilungen darüber. — Emden, 1877. S. 26.
  9. ^ Raveling I. Die ostfriesischen Vornamen: Herkunft, Bedeutung und Verbreitung. — Aurich, 1972. S. 89.
  10. ^ а б Krause C. E. H. Beiträge zur gefchichte Stade’s 1286 1315 Die 41 ersten Folien des ältesten Stadterbebuchs // Programm des Gymnasium’s zu Stade für Ostern 1856. — Stade, 1856. S. 39.
  11. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 16.
  12. ^ Die deutschen Familiennamen: nach breslauer quellen des 13. und 14. Jahrhunderts. — Breslau, 1908. S. 14, 58.
  13. ^ Naumann H. Altnordische Namenstudien. — Berlin, 1912. S. 38, 141.
  14. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 167.
  15. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 52.
  16. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  17. ^ Бразгуноў А. Генезіс імёнаў вялікіх князёў літоўскіх // Беларуская анамастыка. Гісторыя і сучаснасць: матэрыялы Міжнароднай навуковай канферэнцыі (Менск, 20 красавіка 2010 г.) / Нацыянальная акадэмія навук Беларусі, Інстытут мовы і літаратуры імя Якуба Коласа і Янкі Купалы; рэдкал.: І. Капылоў і інш.]. — Менск: Права і эканоміка, 2010. С. 211.