Таўцігерд
Таўцігерд (Тэўтыгерд, Таўтгірд, Таўгірт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча. Жаночая форма імя — Тэўтгерда, Тэўтгарда[1].
| Таўціґерд лац. Taŭcigierd / Taŭcihierd | |
| Teutgerdis | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Teuto + Gerd |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Тэўтыгерд, Таўтгірд, Таўгірт, Тыгірд |
| Вытворныя формы | Даўгерд |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Таўціґерд» | |
Імя
рэдагавацьТэўтгерда, Тэўтгарда або Тытгарт (Teutgerdis, Teutgardis, Titgart) — імя германскага паходжаньня[2][3][4]. Іменная аснова -тэўд- (-дэўт-, -тыд-) (імёны ліцьвінаў Таўдвід, Таўцівіл, Таўтвін; германскія імёны Teutwidis, Theudowills, Teutwin) паходзіць ад гоцкага þiuda[5], германскага þeudo[6] 'род, народ'[7], а аснова -гард- (-герд-, -герт-) (імёны ліцьвінаў Альгерд, Вісігерд, Мундыгерд; германскія імёны Algardus, Wisgeard, Mundgerd) — ад гоцкага gairdan 'падпяразваць' (пераноснае 'ахоўваць'), garda 'агароджа' (пераноснае 'ахова, бясьпека')[8]. Такім парадкам, імя Таўцігерд азначае «ахова роду»[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: cum Nicolao Tavtigerd[9], Nicolaus Tawtigerd[10], Nicolaum Tawtygerd[11] (2 кастрычніка 1413 году); Teutigerd Mischegoliensis [tenutarii] (27 лютага 1434 году)[12][13]; nobilis Albertus Ywaschkowitz laicus et Elisabeth Andree Thowtgirdowitz mulier, coniuges (21 чэрвеня 1481 году)[14]; Tadeusz Tawgirt x; Antoni Tawgirt x (9 лютага 1791 году)[15].
Носьбіты
рэдагаваць- Мікалай Таўцігерд († па 1434) — староста майшагольскі
Таўціґерды-Дрневічы (Таўтыґерды-Драневічы[16]) — літоўскі шляхецкі род[17].
Тыґірды — літоўскі шляхецкі род[18].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Древнегерманские имена
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1429.
- ^ а б Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 26.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 68.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 209.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 34.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 54.
- ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 57.
- ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 69.
- ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 105.
- ^ Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: 2001. С. 202.
- ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 242.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 465.
- ^ Літоўская шляхта, Генэалёгія Лычкоўскіх
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Д, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Т, Згуртаваньне беларускай шляхты