Францішак Стэфан Сапега
Францішак Стэфан Сапега (да 1661 — 25 чэрвеня 1686, Люблін) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Чашнік (з 1666) і канюшы вялікі літоўскі (з 1670).
.jpg) Францішак Стэфан Сапега. Партрэт з Коданскай галерэі, 1709 | |
 Герб «Ліс» | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | да 1661 |
| Памёр | 25 чэрвеня 1686 |
| Пахаваны | |
| Род | Сапегі |
| Бацькі | Павал Ян Ганна Барбара з Копацяў |
| Дзеці | Ян Казімер Сапега, Юзэф Францішак Сапега і Юры Фэліцыян Сапега |
| Дзейнасьць | вайсковец |
БіяграфіяРэдагаваць
З чарэйска-ружанскай лініі магнацкага роду Сапегаў гербу «Ліс», сын Паўла Яна і Ганны Барбары з Копацяў. Меў братоў Казімера Яна, Бэнэдыкта Паўла і Лявона Базыля.
Навучаўся ў Лёвэнскім унівэрсытэце (1661—1663), потым разам з братамі Казімерам Янам і Бэнэдыктам Паўлам падарожнічаў па Эўропе, адкуль вярнуўся ў красавіку 1664.
У 1666 атрымаў пасаду чашніка вялікага, у 1670 — канюшага вялікага. У 1668 быў прыхільнікам кандыдатуры цара маскоўскага Аляксея Міхайлавіча, аднак у рэшце падтрымаў абраньне каралём і вялікім князем Міхала Карыбут-Вішнявецкага.
Неаднаразова абіраўся паслом на соймы. У 1678—1679 быў маршалкам гарадзенскага сойму[1].
Браў удзел у Хоцінскай бітве (1673), удзельнічаў у выправе на Вугоршчыну і Славаччыну.
Пабраўся шлюбам з Ганнай Крыстынай Любамірскай (у 1672), зь якой меў сыноў Яна Казімера, Юзэфа Францішка і Юрыя Фэліцыяна, а таксама дачок Барбару, Францішнку Ізабэлу, Кацярыну і Соф’ю.
Пахавалі Ф. С. Сапегу ў касьцёле пры кляштары картузаў у Бярозе Картускай[2].
КрыніцыРэдагаваць
ЛітаратураРэдагаваць
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Менск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0