Касьцёл Божага Цела і кляштар канонікаў лятэранскіх (Слонім)
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Касьцёл Божага Цела і кляштар канонікаў лятэранскіх
| |
Касьцёл Божага Цела, 1884 г.
| |
Краіна | Беларусь |
Места | Слонім |
Каардынаты | 53°05′46.52″ пн. ш. 25°19′04.52″ у. д. / 53.0962556° пн. ш. 25.3179222° у. д.Каардынаты: 53°05′46.52″ пн. ш. 25°19′04.52″ у. д. / 53.0962556° пн. ш. 25.3179222° у. д. |
Канфэсія | праваслаўе і Беларускі экзархат |
Эпархія | Наваградзкая япархія[d] |
Архітэктурны стыль | барока |
Заснавальнік | Ян Станіслаў Сапега |
Дата заснаваньня | XVII ст. |
Дата скасаваньня | 1950 |
Статус | Ахоўная зона |
Касьцёл Божага Цела і кляштар канонікаў лятэранскіх | |
Касьцёл Божага Цела і кляштар канонікаў лятэранскіх на Вікісховішчы |
Касьцёл Бо́жага Це́ла і кля́штар кано́нікаў лятэра́нскіх — помнік архітэктуры XVII стагодзьдзя ў Слоніме. Займаў квартал паміж гістарычнымі Панасоўскай і Студэнцкай вуліцамі[a], на левым беразе ракі Шчары. Твор архітэктуры барока. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Комплекс Слонімскага лятэранскага кляштару складаўся з касьцёла, жылога і гаспадарчага карпусоў, плябаніі, саду і агароду. У другой палове XIX ст. улады Расейскай імпэрыі гвалтоўна перарабілі касьцёл пад царкву Маскоўскага патрыярхату і зруйнавалі кляштарны корпус, а па апошняй вайне савецкія ўлады зьнішчылі будынак касьцёла. У 1994—2000 гадох на месцы касьцёла збудавалі сабор Праабражэньня Гасподняга Беларускага экзархату Маскоўскага патрыярхату, які мае частковае падабенства зь зьнішчаным помнікам.
Гісторыя
рэдагавацьВялікае Княства Літоўскае
рэдагавацьУ 1635 годзе пінскі біскуп Яўхім Гарбацкі і Ян Станіслаў Сапега заснавалі ў Слоніме кляштар канонікаў лятэранскіх з наданьнем маёнтку Дарава. Відаць, волю памерлага брата выканаў у 1650 годзе падканцлер вялікі літоўскі, староста слонімскі Казімер Леў Сапега.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
рэдагавацьПа трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Слонім апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, касьцёл і кляштар працягвалі дзеяць. У 1800 годзе касьцёл рэканструявалі. Па здушэньні вызвольнага паўстаньня (1830—1831) у 1832 годзе расейскія ўлады ліквідавалі кляштар і гвалтоўна адабралі будынкі ў каталікоў. У 1845 годзе касьцёл прыстасавалі пад царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы), а кляштар зруйнавалі. Пазьней касьцёл перабудавалі ў маскоўскім стылі.
Найноўшы час
рэдагавацьУ 1950-я гады савецкія ўлады зруйнавалі касьцёл[1].
У 1994—2000 гадох будынак касьцёла адбудавалі ў зьмененым выглядзе (з купаламі-цыбулінамі) як Спаса-Праабражэнскі сабор Беларускага экзархату Маскоўскага патрыярхату.
Архітэктура
рэдагавацьКасьцёл — помнік архітэктуры барока. Гэта была 1-нэфавая базыліка з шчытавым фасадам і гранёнай апсыдай. Да асноўнага аб’ёму далучаліся бакавыя капліцы. Тарцы бакавых аб’ёмаў завяршаліся 2-яруснымі лапаткамі і франтонамі. Фасад меў 4-гранныя выступы вежаў з купаламі-банямі ў завяршэньні і вылучаўся ў цэнтры нізкім прастакутным прытворам пад 2-схільным дахам. Бакавыя фасады падзяляліся высока ўзьнятымі аркавымі праёмамі і пілёнамі-контрфорсамі ў прасьценках. У касьцёле захоўваўся славуты абраз пэндзля Францішка Смуглевіча.
Кляштарны корпус — 2-павярховы будынак. Перад касьцёлам стаяла 1-павярховая плябанія пад вальмавым дахам.
Галерэя
рэдагавацьГістарычная графіка
рэдагаваць-
Праект маскоўскай перабудовы, 1849 г.
-
1849 г.
-
1849 г.
-
1849 г.
-
Плян, 1849 г.
-
Плян, 1850 г.
-
1855 г.
-
1856 г.
Гістарычныя здымкі
рэдагаваць-
да 1915 г.
-
да 1915 г.
-
да 1915 г.
-
1915 г.
-
1915 г.
-
1915 г.
-
1916 г.
-
1916 г.
-
1918 г.
-
1918 г.
-
1939 г.
-
1939 г.
-
1941 г.
-
1943 г.
-
1947 г.
-
да 1950 г.
Сучасныя здымкі
рэдагаваць-
Галоўны фасад
-
Бакавы фасад
-
З боку апсыды
-
Помнік Леніну
Заўвагі
рэдагаваць- ^ Цяперашні афіцыйны адрас адбудаванага будынка — вуліца Пушкіна, 1
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі. — Менск, 2008. С. 454.
Літаратура
рэдагаваць- Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. Кулагін; фатограф А. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Менск: БелЭн, 2008. — 488 с.: іл. ISBN 978-985-11-0395-5.
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Слонімскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 752 с.: іл. ISBN 985-6302-61-7.
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьАб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 413Г000507 |