Нэф
частка ўнутранай прасторы касьцёлу
Нэф (па-француску: nef ад лацінскага. navis) або карабель — выцягнутая ад увахода да алтара прастора храма (радзей цывільнага будынка), абмежаваная па бакох шэрагамі слупоў, калёнаў ці суцэльнай аркадай. Упоперак нэфы падзяляюцца на асобныя травэі.
Падзел інтэр’еру на нэфы ўпершыню ўзьнік у старажытных грэцкіх храмах. Роўналежнымі нэфамі ўтвараліся таксама ў Старадаўнім Рыме інтэр’еры грамадзкіх будынкаў — базылік.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Нэф — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў