Отар
О́тар[1] — вёска ў Чачэрскім раёне Гомельскай вобласьці Беларусі, на рацэ Сож. Уваходзіць у склад і зьяўляецца цэнтрам Аторскага сельсавету. Насельніцтва 382 чал. (2004). Знаходзіцца за 5 км на поўнач ад места Чачэрск, за 42 км ад чыгуначнай станцыі Буда-Кашалёўская (лінія Гомель — Жлобін), за 70 км ад Гомелю. Побач аўтадарога Карма — Чачэрск.
| Отар | |
| Першыя згадкі: | XV ст. |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Чачэрскі |
| Сельсавет: | Аторскі |
| Насельніцтва: | 382 чал. (2004) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2339 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°57′20″ пн. ш. 30°54′39″ у. д. / 52.95556° пн. ш. 30.91083° у. д.Каардынаты: 52°57′20″ пн. ш. 30°54′39″ у. д. / 52.95556° пн. ш. 30.91083° у. д. |
Отар на мапе Беларусі   Отар | |
Гісторыя рэдагаваць
Паводле пісьмовых крыніц вядомая з XV стагодзьдзя як паселішча ў Рэчыцкім павеце Менскага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага. У 1473 годзе аддадзена ў валоданьне Ф. Глебавічу.16 сакавіка 1645 каралём Уладзіславам ІV аддадзена у пажыцьцёвае валоданьне Крыштапу Гоздзельскаму(рус:Христофор Гоздельский,польск.:Krzysztof Goździelski) і ягонае жонцы Эве "з усімі прыналежнымі да яе угодзьдзямі".[2] Паводле інвэнтара 1704 году 2 дымы, а ў 1726 — 7 дымоў, цэнтар Отарскага войтаўства Чачэрскага староства. Паводле вопісу Чачэрскага старосты 1765 году 21 дым.
Пасьля першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772) у складзе Расейскай імпэрыі. З 1876 дзейнічала цагельня, з 1880 — хлебазапасная крама. Акрамя земляробства значную дзель заняткаў жыхароў займала рыбная лоўля. Паводле перапісу 1897 дзейнічалі школа, млын, 2 ветракі. У 1909 годзе 456 дзесяцін зямлі, у Чачэрскай воласьці Рагачоўскага павету Магілёўскай губэрні.
З 1921 працавала хата-чытальня. У 1926 паштовы пункт, пачатковая школа. З 8 сьнежня 1926 да 16 ліпеня 1954 — цэнтар Аторскага сельсавету Чачэрскага раёну Гомельскай (да 26 ліпеня 1930) акругі, з 20 лютага 1938 году Гомельскай вобласьці. У 1930 арганізаваны калгас імя А. Г. Чарвякова, працаваў вятрак. У часе Вялікай Айчыннай вайны на франтох і ў партызанскай барацьбе загінулі 469 чалавек зь вёсак калгасу «50 гадоў БССР», памяць пра іх увекавечваюць курган і 2 стэлы з імёнамі загінулых, усталяваныя ў 1975 за 1,5 км на захад ад вёскі. Паводле перапісу 1959 году цэнтар калгасу «50 гадоў БССР». Разьмяшчаюцца 9-гадовая школа, Дом культуры, бібліятэка, фэльчарска-акушэрскі пункт, дзіцячы сад, аддзяленьне сувязі, крама.
11 чэрвеня 2009 году цэнтар Чачэрскага сельавету перанесены з Чачэрску ў вёску Отар[3]. 1 сьнежня 2009 году сельсавет, у які ўваходзіць вёска, перайменаваны з Чачэрскага ў Аторскі[4].
Насельніцтва рэдагаваць
- XVIII стагодзьдзе: 1704 — 2 дымы; 1726 — 7 дымоў; 1765 — 21 дым; (паводле перапісу)
- XIX стагодзьдзе: 1897 — 49 двароў, 350 жыхароў (паводле перапісу)
- XX стагодзьдзе: 1909 — 67 двароў, 419 жыхароў; 1926 — 92 двары, 484 жыхары; 1959 — 548 жыхароў (паводле перапісу)
- XXI стагодзьдзе: 2004 — 137 гаспадарак, 382 жыхары[5]
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
- ^ "Описание актов хранящихся в архиве императорской археографической комиссии" М.Г.Курдюмов - С.Петербург,1907,стр.445. https://archive.org/details/opisaneaktovkhr00komigoog/page/n8
- ^ «О переносе административно-территориального центра Чечерского сельсовета». Решение Чечерского районного Совета депутатов от 11 июня 2009 г. № 107(рас.)
- ^ «О переименовании Чечерского сельсовета Чечерского района». Решение Гомельского областного Совета депутатов от 1 декабря 2009 г. № 291(рас.)
- ^ Гарады і вёскі Беларусі. Энцыкл. Т. 1. Кн. 1. — Менск, 2004.
Літаратура рэдагаваць
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 1, кн. 1. Гомельская вобласць / С.В. Марцэлеў; рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал. рэд.) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2004. — 632 с.: іл. ISBN 985-11-0303-9.