Нарашы

вёска ў Шчучынскім раёне Гарадзенскай вобласьці Беларусі

Нарашы́[1]вёска ў Беларусі, у міжрэччы Котры і Нявішы. Уваходзяць у склад Астрынскага пассавету Шчучынскага раёну Гарадзенскай вобласьці.

Нарашы
лац. Narašy
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Шчучынскі
СельсаветПасялковы савет: Астрынскі сельсаветАстрынскі
Насельніцтва: 111 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1514
Паштовы індэкс: 231535
СААТА: 4258855071
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 53°47′56″ пн. ш. 24°29′29″ у. д. / 53.79889° пн. ш. 24.49139° у. д. / 53.79889; 24.49139Каардынаты: 53°47′56″ пн. ш. 24°29′29″ у. д. / 53.79889° пн. ш. 24.49139° у. д. / 53.79889; 24.49139
Нарашы на мапе Беларусі ±
Нарашы
Нарашы
Нарашы
Нарашы
Нарашы
Нарашы

Нора (Noro) — імя германскага паходжаньня[2][3]. Іменная аснова -нар- (-нор-) (імёны ліцьвінаў Нарэла, Нарвід, Нарымунт; германскія імёны Narelo, Norvid, Normund) паходзіць ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'[4], стараверхненямецкага -neri 'уратаваньне, утрыманьне'[5].

Імя Норуш (Норыш) гістарычна бытавала ў Польшчы: Norusch (1446 год), Norisch (1442, 1444 і 1450 гады)[6]. У Чэхіі бытавала германска-славянскае імя Noreš[7].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1999 год — 129 чалавек
  • 2010 год — 111 чалавек
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 359.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 5, 1168.
  3. ^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 3, 1964. P. 161.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 187.
  6. ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 4. — Wrocław, 1974—1976. S. 73.
  7. ^ Svoboda J. Bemerkungen über alttschechische Personennamen deutscher Herkunft // Onomastica Slavogermanica. III. — Berlin, 1967. S. 39.