Малыя Германішкі

хутар у Вярэнаўскім раёне Гарадзенскай вобласьці Беларусі

Малы́я Германі́шкі[2]хутар у Беларусі, каля ракі Жыжмы. Уваходзяць у склад Пераганцаўскага сельсавету Вярэнаўскага раёну Гарадзенскай вобласьці.

Малыя Германішкі
лац. Małyja Hiermaniški
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Вярэнаўскі
Сельсавет: Пераганцаўскі
Насельніцтва: 1 чал. (2009)[1]
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1594
СААТА: 4213859081
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 54°7′18″ пн. ш. 25°22′31″ у. д. / 54.12167° пн. ш. 25.37528° у. д. / 54.12167; 25.37528Каардынаты: 54°7′18″ пн. ш. 25°22′31″ у. д. / 54.12167° пн. ш. 25.37528° у. д. / 54.12167; 25.37528
Малыя Германішкі на мапе Беларусі ±
Малыя Германішкі
Малыя Германішкі
Малыя Германішкі
Малыя Германішкі
Малыя Германішкі
Малыя Германішкі

Назва рэдагаваць

Асноўны артыкул: Герман (імя)

Тапонім Германішкі — як і тапонімы Гадуцішкі і Ганусішкі — традыцыйна пісаўся празь неўласьцівае для летувіскай мовы Г (H). Ён утварыўся ад пашыранага германскага імя Герман або сугучнага прозьвішча[3].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[4], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[5]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[6].

Гісторыя рэдагаваць

Да 11 студзеня 1966 году хутар уваходзіў у склад Пажыжмаўскага сельсавету[7], да 11 лютага 1972 году — у склад Тракельскага сельсавету[8].

Насельніцтва рэдагаваць

  • 2009 год — 1 чалавек[1]

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ а б Колькасьць насельніцтва Беларусі на кастрычнік 2009 году (рас.)
  2. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 158.
  3. ^ Краткий топонимический словарь Белоруссии / В.А. Жучкевич. — Мн.: Изд-во БГУ, 1974. — 448 с. С. 69.
  4. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  5. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  7. ^ Рашэнне выканкома Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 11 студзеня 1966 г. // Зборнік законаў Беларускай ССР і указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР. — 1966, № 9 (1129).
  8. ^ Рашэнне выканаўчага камітэта Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 11 лютага 1972 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1972, № 8 (1346).