Ляўтара Мартынэс

**Ляўтара Мартынэс**
	Ляўтара Мартынэс
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся	22 жніўня 1997 (27 гадоў); Баія-Блянка[d], Буэнас-Айрэс, Аргентына;
Рост	177 см
Вага	72 кг
Пазыцыя	нападнік
Клюбная інфармацыя
Клюб	Інтэрнацыянале
Нумар	10
Клюбы
Зборныя
	¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі; для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на; 15 верасьня 2024. ; ² Колькасьць гульняў і галоў за нацыянальную зборную; ў афіцыйных матчах, адкарэктавана на; 10 верасьня 2024.;

Ляўта́ра Марты́нэс (па-гішпанску: Lautaro Martínez; нар. 22 жніўня 1997 году) — аргентынскі футбаліст, нападнік італьянскага клюбу «Інтэрнацыянале» і нацыянальнай зборнай Аргентыны. Першапачаткова намагаўся гуляць цэнтральнага абаронцу ў юнацтве, але пазьней перакваліфікаваўся ў нападніка.

Кар’ера

Клюбная

Мартынэс з малых гадоў пайшоў па сьлядах бацькі, які таксама быў прафэсійным футбалістам. Займацца футболам пачаў у клюбу роднага гораду «Ліньерс». Яшчэ ў юнацтве таленавітага хлопца запрыкмецілі ў «Расінгу». У выніку ў студзені 2014 году гулец далучыўся да клюбу, але першы час сумаваў па Баіі-Блянцы, і нават хацеў вярнуцца дадому. Толькі дзякуючы таварышу па камандзе, застаўся ў клюбе і здабыў месца ў асноўным складзе рэзэрвовай каманды. У 2015 годзе футбалістам цікавіўся мадрыдзкі «Рэал», але Мартынэс вырашыў застацца ў Аргентыне. Ягоны бацька Марыё пазьней заявіў, што гулец вырашыў застацца ў «Расінгу», бо ня быў падрыхтаваны да сыходу з клюбу^[5]. Ягоны дэбют ў аргентынскай лізе адбыўся 1 лістапада 2015 году, калі ён выйшаў на гульнявую пляцоўку на зьмену Дыега Міліта ў пераможным матчы 3:0 супраць клюбу «Крусэра-дэль-Нортэ»^[6]. 17 красавіка 2016 году нападнік быў выдалены з поля ў матчы супраць «Архэнтынас Хуніярс» (2:2)^[7]. А першы свой гол здабыў ў матчы супраць «Урукану» ў лістападзе 2016 году^[7]. Сапраўдны шанец футбаліст атрымаў па атрыманьні пашкоджаньня асноўнага форварда клюбу Лісандра Лёпэса. Мартынэс удала скарыстаўся мажлівасьці, і, атрымаўшы больш гульнявога часу, здабыў у 23 матчах лігі 9 галоў^[7]^[8]. Цікавасьць да гульца адразу зьявілася ў мадрыдзкага «Атлетыка», але гулец зноўку застаўся ў «Расінгу». 27 лютага 2018 году нападнік тройчы трапна ўлучыў мяч у браму бразыльскага «Крузэйру» ў матчы розыгрышу Кубка Лібэртадорэс (4:2). У хуткім часе стала вядома, што Мартынэс далучыцца да складу італьянскага «Інтэрнацыянале».

Мартынэс афіцыйна далучыўся да складу «нэра-дзуры» 4 ліпеня 2018 году і каштаваў мілянцам 22,7 млн эўра. Паводле кантракту тэрмін дамовы павінен быў трываць пяць гадоў^[9]. Нападнік пачаў забіваць за свой новы клюб яшчэ ў перадсэзонных таварыскіх матчах. Дэбют у Сэрыі А адбыўся 19 жніўня, калі гулец зьявіўся ў матчы супраць «Сасуолё», дзе «Інтэр» трываў паразу зь мінімальным лікам 1:0^[10]. 29 верасьня на Сан-Сыра футбаліст пацэліў мяч у браму «Кальяры», а гаспадары пеоамаглі зь лікам 2:0 . Толькі ў другой палове сэзону 2018—2019 гадоў аргентынец пачаў зьяўляцца ў кожным матчы, бо ягоны зямляк Маўра Ікардзі прапусьціў шэраг матчаў з асабістых прычынах^[11]. У сваім першым матчы мілянскім дэрбі Мартынэс спачатку асыставаў Матыясу Вэсына, а потым у другой палове сам адзначыўся голам з пэнальці, дзякуючы часу «Інтэрнацыянале» выгуляў «Мілян» зь лікам 3:2^[12]. У выніку «нэра-дзуры» здабылі 3 месца ў розыгрышу Сэрыю А, упершныю такое высокае з сэзону 2011—2012 гадоў.

2 кастрычніка 2019 году Мартынэс здыбаў свой першы гол у Лізе чэмпіёнаў у матчы супраць «Барсэлёны», аднак гэта не выратавала італьянцаў ад паразы (2:1). 17 жніўня 2020 году аргентынец двойчы ўлучыў мяч у браму данецкага «Шахтару» (5:0), здабыўшы для клюбу квіток у фінал Лігі Эўропы 2020 году. 8 сакавіка 2022 году Мартынэс забіў год у матчы супраць «Лівэрпула» на Энфілдзе, чым здабыў для клюбу перамогу зь лікам 0:1.

Міжнародная

Мартынэс з 2017 году пачаў прыцягвацца да зборных Аргентыны розных узростаў. 12 сакавіка 2018 году Мартынэс атрымаў свой першы выклік у нацыянальную зборную Аргентыны на таварыскія матчы супраць зборных Італіі і Гішпаніі^[13]. 27 сакавіка ён дэбютаваў у матчы супраць гішпанцаў, зьмяніўшы на пляцоўцы Гансалё Ігуаіна^[14]. У траўні 2018 году ён быў далучыны да заўякі зборнай Аргентыны на чэмпіянат сьвету 2018 году, але пазьней быў выкрасьлены зь сьпісу^[15]^[16]. У таварыскім матчы ў канцы 2018 году супраць зборнай Іраку забіў свой першы гол за зборную^[17]. Наступным годам дэбютаваў у розыгрышу Кубка Амэрыкі 2019 году, дзе поруч з таварышамі здабыў бронзавыя мэдалі. 10 верасьня 2019 году ў таварыскім матчы супраць зборнай Мэксыкі адзначыўся хет-трыкам (4:0).

Дасягненьні

«Інтэрнацыянале»:

Чэмпіён Італіі: 2021, 2024
Уладальнік Кубка Італіі: 2022, 2023
Уладальнік Супэркубка Італіі: 2021, 2022, 2023

Аргентына:

Чэмпіён сьвету: 2022
Уладальнік Кубка Амэрыкі: 2021, 2024

Крыніцы

^ ^а ^б ^в Lautaro Martínez // Transfermarkt (мн.) — 2000.
^ ^а ^б ^в Lautaro Martínez // FBref (мн.)
^ ^а ^б Almanacco illustrato del calcio (італ.) — Panini, 2022. — P. 229. — ISSN 1129-3381
^ ^а ^б Almanacco illustrato del calcio (італ.) — Panini, 2018. — P. 229. — ISSN 1129-3381
^ Siffredi, Charly (21 November 2017). «Lautaro Martinez’s father reveals rejection of Real Madrid in 2015». Marca.
^ Edwards, Danie (17 February 2017). «Coveted by Arsenal & Real Madrid: Meet Racing Club’s whizzkid Lautaro Martinez». Goal.
^ ^а ^б ^в Estevez, Martin (10 May 2017). «Lautaro Martínez, tradición familiar». El Grafico.
^ «Report: Atletico Madrid Inks Rising Argentine Star Lautaro Martinez to Long-Term Deal». Sports Illustrated.
^ Strachan, Iain (4 July 2018). «Lautaro Martinez completes Inter move». Goal.
^ Marcovitch, Joe (19 August 2018). «Sassuolo 1-0 Inter: Report, Ratings & Reaction as the Nerazzurri Slip to Defeat in Serie A Opener». 90min.
^ Tomás Pavel; Ibarra Meda (15 February 2019). «Lautaro Martinez, Mauro Icardi’s worthy successor at Inter». Ronaldo.com.
^ «Milano is still Nerazzurro: Milan 2-3 Inter!». Inter Milan.
^ «Lista de convocados». AFA.
^ «WATCH: Isco Hat Trick Leads Spain’s 6-1 Rout Over Messi-Less Argentina». Sports Illustrated
^ «Revealed: Every World Cup 2018 squad». Goal.
^ «Icardi cut from Argentina’s 23-man World Cup squad». Goal.
^ Creek, Stephen (12 October 2018). «Inter’s Lautaro Martinez thrilled with debut Argentina goal». Goal.

Вонкавыя спасылкі

Профіль (анг.) на Transfermarkt
Профіль (анг.) на Soccerway
Профіль (анг.) на Worldfootball

[_cf24638ea3e034de-1] а ^б ^в Lautaro Martínez // Transfermarkt (мн.) — 2000.

[_194ce8c5c10277f6-2] а ^б ^в Lautaro Martínez // FBref (мн.)

[_2369a38b7337200a-3] а ^б Almanacco illustrato del calcio (італ.) — Panini, 2022. — P. 229. — ISSN 1129-3381

[_b490bdfcfb12365b-4] а ^б Almanacco illustrato del calcio (італ.) — Panini, 2018. — P. 229. — ISSN 1129-3381

[5] Siffredi, Charly (21 November 2017). «Lautaro Martinez’s father reveals rejection of Real Madrid in 2015». Marca.

[6] Edwards, Danie (17 February 2017). «Coveted by Arsenal & Real Madrid: Meet Racing Club’s whizzkid Lautaro Martinez». Goal.

[elgrafico-7] а ^б ^в Estevez, Martin (10 May 2017). «Lautaro Martínez, tradición familiar». El Grafico.

[8] «Report: Atletico Madrid Inks Rising Argentine Star Lautaro Martinez to Long-Term Deal». Sports Illustrated.

[9] Strachan, Iain (4 July 2018). «Lautaro Martinez completes Inter move». Goal.

[10] Marcovitch, Joe (19 August 2018). «Sassuolo 1-0 Inter: Report, Ratings & Reaction as the Nerazzurri Slip to Defeat in Serie A Opener». 90min.

[11] Tomás Pavel; Ibarra Meda (15 February 2019). «Lautaro Martinez, Mauro Icardi’s worthy successor at Inter». Ronaldo.com.

[12] «Milano is still Nerazzurro: Milan 2-3 Inter!». Inter Milan.

[13] «Lista de convocados». AFA.

[14] «WATCH: Isco Hat Trick Leads Spain’s 6-1 Rout Over Messi-Less Argentina». Sports Illustrated

[15] «Revealed: Every World Cup 2018 squad». Goal.

[16] «Icardi cut from Argentina’s 23-man World Cup squad». Goal.

[17] Creek, Stephen (12 October 2018). «Inter’s Lautaro Martinez thrilled with debut Argentina goal». Goal.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

Пэрсанальная інфармацыя
Ляўтара Мартынэс

Нарадзіўся	22 жніўня 1997(1997-08-22)^[1]^[2] (27 гадоў) Баія-Блянка^[d], Буэнас-Айрэс, Аргентына
Рост	177 см^[3]
Вага	72 кг^[4]
Пазыцыя	нападнік
Клюбная інфармацыя
Клюб	Інтэрнацыянале
Нумар	10
Клюбы
Гады	Клюб	Гульні (галы)¹
2016—2018 2018—	Расінг Інтэрнацыянале	46 (22) 209 (103)
Зборныя
2018—	Аргентына	66 (29)
¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі для нацыянальнай лігі, адкарэктавана на 15 верасьня 2024. ² Колькасьць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана на 10 верасьня 2024.