Гансалё Ігуаін
Ганса́лё Хэра́рда Ігуаі́н (па-гішпанску: Gonzalo Gerardo Higuaín; нар. 10 сьнежня 1984 году, Брэст, Францыя) — колішні аргентынскі футбаліст, нападнік. Былы гулец нацыянальнай зборнай Аргентыны. Гансалё нарадзіўся ў Францыі ў сям’і аргентынскага футбольнага гульца Хорхэ Ігуаіна, які выступаў у той час за францускі клюб «Брэст». У 2007 годзе Гансалё атрымаў аргентынскае грамадзянства, якое стала другім пасьля францускага.
Гансалё Ігуаін | ||
Пэрсанальная інфармацыя | ||
---|---|---|
Нарадзіўся | 10 сьнежня 1987[1][2] (36 гадоў) | |
Рост | 184 см[3][4] | |
Вага | 89 кг[5] | |
Пазыцыя | нападнік | |
Клюбы | ||
Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
2004—2007 2007—2013 2013—2016 2016— 2018—2019 2019 2020—2022 |
Рывэр Плэйт Рэал Мадрыд Напалі Ювэнтус → Мілян (арэнда) → Чэлсі (арэнда) Інтэр Маямі |
31 (13) 190 (107) 104 (71) 96 (45) 15 (6) 14 (5) 68 (29) |
Зборныя | ||
2009— | Аргентына | 75 (31) |
Ігуаін вядомы сваёй хуткасьцю й добрымі забіўнымі здольнасьцямі[6].
Кар’ера
рэдагаваць«Рывэр Плэйт»
рэдагавацьГансалё распачаў сваю кар’еру ў моладзевай камандзе «Рывэр Плэйт». У 2005 годзе ён упершыню быў прыцягнуты да выступаў асноўнай каманды, дэбютаваўшы 29 траўня ў прайграным матчы супраць «Хімнасіі і Эсхрыма»[7]. 12 лютага 2006 году Ігуаін забіў свой першы гол лізе ў пераможным матчы супраць «Банфілду»[8]. Футбаліст скончыў сэзону 2005—2006 гадоў зь пяцьцю галамі ў дванаццаці матчах[9].
«Рэал»
рэдагавацьУ сьнежні 2006 году гішпанскі клюб «Рэал» падпісаў Ігуаіна за 13 млн эўра, пасьля таго як «Рывэр Плэйт» адхіліў прапанову ад 10 млн эўра. Гансалё дэбютаваў у складзе каралеўскага клюбу 11 студзеня 2007 году супраць клюбу «Рэал Бэтыс» у другім раўндзе Кубка Гішпаніі.
Міжнародная карера
рэдагавацьІгуаін зьяўляецца адным з трох аргентынскіх гульцоў, які выступалі за нацыянальную зборную й пры гэтым нарадзіліся па-за межамі Аргентыны. Акрамя Гансалё такімі гульцамі былі Пэдра Суарэс Арыка[10] й Канстантын Урбіета Соса[11]. Першапачаткова Гансалё адхіліў заклікі як з боку аргентынскай, гэтак і з боку францускай нацыянальных камандаў[12][13], сьцьвярджаючы, што ў той час ён быў у нерашучасьці за якую з краінаў ён жадаў бы гуляць. Аднак у канчатковым выпадку Гансалё абраў для сябе выступы ў аргентынскай нацыянальнай зборнай[14].
Дасягненьні
рэдагаваць«Рэал»:
- Чэмпіён Гішпаніі: 2007, 2008, 2012
- Уладальнік Кубка Гішпаніі: 2011
- Уладальнік Супэркубка Гішпаніі: 2008, 2012
«Напалі»:
- Уладальнік Кубка Італіі: 2014
- Уладальнік Супэркубка Італіі: 2014
«Ювэнтус»:
- Чэмпіён Італіі: 2017, 2018, 2020
- Уладальнік Кубка Італіі: 2017, 2018
«Чэлсі»:
- Пераможца Лігі Эўропы: 2019
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в Gonzalo Higuaín // Transfermarkt (мн.) — 2000.
- ^ а б в Gonzalo Higuaín // FBref (мн.)
- ^ а б https://www.chelseafc.com/en/teams/first-team/gonzalo-higuain
- ^ а б https://www.transfermarkt.es/chelsea-fc/kader/verein/631/saison_id/2018/plus/1
- ^ а б https://sport.sky.it/calcio/squadre/juventus/rosa
- ^ Player Profile (анг.). Real Madrid CF. Архіўная копія ад 7 красавіка 2010 г.
- ^ Higuain los convence a todos (гішп.). canchallena.com. Архіўная копія ад 4 лістапада 2009 г.
- ^ Gonzalo Higuaín All goals 2005–2006 (Boca Juniors) (анг.). Guardian Stats. Архіўная копія ад 10 кастрычніка 2012 г.
- ^ Gonzalo Higuaín Facts (анг.). Guardian Stats. Архіўная копія ад 27 студзеня 2010 г.
- ^ Pedro Arico Suárez. FIFA.com. Архіўная копія ад 9 лістапада 2012 г.
- ^ Constantino Urbieta Sosa. FIFA. Архіўная копія ад 9 лістапада 2012 г.
- ^ La Celeste y Blanca pesa (гішп.). Olé. Архіўная копія ад 14 лістапада 2006 г.
- ^ Domenech turns to uncapped tyros (анг.). UEFA (9 лістапада 2006).
- ^ Higuain to choose Argentina over France (анг.). Yahoo sports.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Профіль на афіцыйным сайце «Ювэнтус» Турын
- Профіль на сайце BDFutbol
- Статыстыка на сайце ESPN