Крыстыян Пулішыч
Кры́стыян Пу́лішыч (па-ангельску: Christian Pulisic; нар. 18 верасьня 1998 году) — амэрыканскі футбаліст, атакуючы паўабаронца і ўінгер італьянскага клюбу «Мілян» і нацыянальнай зборнай ЗША. Праз высокі ўзровень гульні і нацыянальнасьць атрымаў мянушку «Капітан Амэрыка» як ад заўзятараў, гэтак і ад іншых гульцоў[4]. Мае харвацкае паходжаньне.
| Крыстыян Пулішыч | ||
_(cropped).jpg)
| ||
| Пэрсанальная інфармацыя | ||
|---|---|---|
| Нарадзіўся | 18 верасьня 1998[1] (26 гадоў) | |
| Рост | 177 см[3] | |
| Вага | 73 кг | |
| Пазыцыя | паўабаронца | |
| Клюбная інфармацыя | ||
| Клюб | Мілян | |
| Нумар | 11 | |
| Клюбы | ||
| Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
| 2016—2019 2019—2023 2019 2023— |
Барусія Дортмунд Чэлсі → Барусія Дортмунд (арэнда) Мілян |
70 (9) 98 (20) 20 (4) 40 (14) |
| Зборныя | ||
| 2016— | ЗША | 73 (31) |
|
¹ Колькасьць гульняў і галоў за прафэсійны клюб лічыцца толькі | ||
Кар’ера
рэдагавацьКлюбная
рэдагавацьПулішыч распачаў сваю прафэсійную кар’еру ў нямецкім клюбе «Барусія» з Дортмунду, дзе пасьля хуткага прагрэсаваньня праз моладзевую акадэмію каманды быў запрошаны да асноўнай дружыны клюбу ў 2016 годзе ў веку 17 гадоў[5]. 30 студзеня 2016 году гулец дэбютаваў у Бундэсьлізе ў пераможным матчы супраць «Інгальштату» (2:0), калі зьявіўся на поле на зьмену Адрыяну Рамасу[6]. 18 лютага футбаліст дэбютаваў у Лізе Эўропы, зноўку выйшаўшы ў другой палове матчу супраць «Порту». Дортмундцы таксама перамаглі зь лікам 2:0[7]. Пулішыч двйочы адзначыўся голам у гэтым сэзоне ў брамы «Гамбургу» і «Штутгарта». У цэлым год атрымаўся прарыўным і гулец трывала замацаваўся ў асноўным складзе клюбу. Гулец да таго ж дэбютаваў у Лізе чэмпіёнаў УЭФА. 23 студзеня 2017 году Пулішыч склаў новую ўгоду з клюбам, гэтым разам да 2020 году[8]. 8 сакавіка ён трапна пацэліў у браму «Бэнфікі» ў матчы 1/8 фіналу Лігі чэмпіёнаў, распачаўшы асабістую галявую статыстыку ў гэтым турніры. Клюб перамог зь лікам 4:0.
2 студзеня 2019 году паўабаронца падпісаў дамову з клюбам Прэм’ер-лігі «Чэлсі». Паводле ацэнак угода каштавала лёнданцам 58 млн фунтаў стэрлінгаў. Паводле дамоўленасьці гулец працягнуў абараняць колеры нямецкага клюбу да сканчэньня сэзону 2018—2019 гадоў[9]. Гэты трансфэр зрабіў Пулічыша самым дарагім амэрыканскім футбалістам у сьвеце і другім самым дарагім продажам «Барусіі» пасьля Ўсмана Дэмбэле[10]. Дэбют гульца адбыўся 11 жніўня 2019 году ў матчы ангельскага першынства супраць «Манчэстэр Юнайтэд». 26 кастрычніка 2019 году Пулішыч пацэліў першы гол, адзначыўшыся першым у сваёй кар’еры хет-трыкам у матчы супраць «Бэрнлі» (2:4). У наступным гулец працягнуў чыніць галы, то бок ад ягоных дзеяньняў пацярпелі «Ўотфард» і «Крыстал Пэлас». Па сканчэньні паўзы, выкліканай пандэміяй каранавірусу, футбаліст працягнуў забіваць галы, адзачыўшыся ў матчах супраць «Астан Вілы» і «Манчэстэр Сіці». Гулец забіў першы гол у фінале Кубка Ангельшчыны 2020 году ўжо на 5-й хвіліне, але гэта не дапамагло здабыць тытул, бо «Арсэнал» забіў двойчы цягам сустрэчы. Пулішыч падчас гульні атрымаў пашкоджаньне і быў заменены. На наступны сэзон атлет атрымаў 10 нумар па сыходзе Віліяна, але пляцоўцы не зьяўляўся ажно да 3 кастрычніка з прычыны траўмы. Першы гол па акрыяньні забіў у браму расейскага «Краснадару» ў Лізе чэмпіёнаў (4:0). Аднак, прыдатную формы гулец прадбаў толькі ў красавіку 2021 году, калі адзначаўся галамі як у матчах Прэм’ер-лігі, гэтак і Лігі чэмпіёнаў. Гульнявы год жа скончыўся перамогаў «сініх» у Лізе чэмпіёнаў. Сэзон 2021—2022 гадоў Пулішыч пачаў у старце, а клюб перамог «Крыстал Пэлас» зь лікам 3:0. Сам гулец забіў другі гол каманды. На наступным тыдні амэрыканец атрымаў станоўчы вынік тэставаньня на каранавірус і выбыў яшчэ з пашкоджаньнем. Вярнуўся да складу толькі ў лістападзе. Пулішыч забіў у сваім першым стартавым матчы пад кіраўніцтвам новага трэнэра «Чэлсі» Грэма Потэра ў матчы супраць «Ўулвэргэмптана» (3:0)[11].
Міжнародная
рэдагавацьФутбаліст выступаў у шэрагу юнацкіх і моладзевых зборных ЗША, і нават часам быў капітанам дружыны. 27 сакавіка 2016 году быў выкліканы да нацыянальнай зборнай на кваліфікацыйны матч супраць зборнай Гватэмалы. Праз два дні Пулішыч дэбютаваў у складзе амэрыканцаў, зьявіўшыся на пляцоўцы на 81-й хвіліне замест Грэма Зусі. Гулец быў уключаны ў заяўку зборнай на Кубак Амэрыкі 2016 году, а праз тыдзень у таварыскім матчы супраць зборнай Балівіі пацэліў свой першы мяч у браму суперніка, абараняючы колеры роднай краіны.
Дасягненьні
рэдагаваць«Барусія»:
- Уладальнік Кубка Нямеччыны: 2017
«Чэлсі»:
- Пераможца Лігі чэмпіёнаў: 2021
- Уладальнік Супэркубка УЭФА: 2021
- Пераможца клюбнага чэмпіянату сьвету: 2021
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в Christian Pulisic // Transfermarkt (мн.) — 2000.
- ^ а б https://www.ussoccer.com/players/p/christian-pulisic
- ^ а б https://www.chelseafc.com/en/teams/first-team/christian-pulisic?pageTab=biography
- ^ «Christian Pulisic Is 'Captain America' After Scoring Goal In FA Cup Final». NESN.
- ^ «U.S. youngster Christian Pulisic trains with Borussia Dortmund first team». ESPN.
- ^ «American 17-year-old Christian Pulisic makes Bundesliga debut for Dortmund». ESPN
- ^ «Dortmund deal Porto heavy blow». UEFA.
- ^ «Borussia Dortmund also tie Christian Pulisic to the club for the long-term». Borussia Dortmund.
- ^ «Christian Pulisic: Chelsea sign Borussia Dortmund attacker for £58m». BBC Sport.
- ^ «Christian Pulisic Is Headed to Chelsea. Is American Soccer Ready?». Slate.
- ^ «Pulisic 8/10 helps Chelsea to smooth win over Wolves». ESPN.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Профіль (анг.) на Transfermarkt
- Профіль (анг.) на Soccerway
- Профіль (анг.) на Worldfootball