З
кірылічная літара
З, з (зэ; курсіў: З з) — літара кірылічнага альфабэту. У беларускай мове пазначае зычны гук [z]. Прысутнічае ва ўсіх славянскіх кірылічных альфабэтах (дзявятая ў беларускім, расейскім, сэрбскім і македонскім, восьмая ў баўгарскім, дзясятая ва ўкраінскім).
Літара кірыліцы З | |
Зз | |
◄ Є Ж Ӂ Ѕ З И І Ї Й ► | |
Беларускі альфабэт: | |
---|---|
◄ Дз Е Ё Ж З І Й К Л ► | |
У лацінцы | Z · z |
Зьвесткі | |
Тып | асноўная кірыліца, альфабэтны; |
Гук | [z], [ts] |
Назва ў Юнікодзе | cyrillic capital letter ze
cyrillic small letter ze |
Юнікод | З: U+0417 з: U+0437 |
HTML | З: З, З з: з, з |
UTF-16 | З: 0x417 з: 0x437 |
URL-код | З: %D0%97 з: %D0%B7 |
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога |
Гісторыя
рэдагавацьЛітара выкарыстоўваецца ў альфабэтах народаў былога СССР. У царкоўнаславянскім альфабэце носіць назву Зямля. У глаголіцы мае парадкавую лічбу 7, а ў кірыліцы — 9. Паходзіць ад грэцкай літары Ζ ζ, таму ў старых баўгарскіх і славянскіх літарах звычайна мае Z-падобны выгляд.
Характарыстыка
рэдагавацьЗ / з, кап.: з лац.: Z / z · бел. араб.: ضْ | |
---|---|
Назва | па-беларуску: зэ |
Пазыцыя | 9 (у беларускім альфабэце) |
Гук | зычны[1] |
МФА | [z][2] |
Прыклад | Заслаўе |
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Б. Тарашкевіч. Беларуская граматыка для школ. Вільня: Беларуская друкарня ім. Фр. Скарыны, 1929. — Выданне пятае, пераробленае і пашыранае. — Мн.: «Народная асвета», 1991 [факсімільн.].
- ^ Канвэртар МФА. // З. Baltoslav.eu. Праверана 10 сьнежня 2023 г.