З

З
Кірыліца
А	Б	В	Г	Ґ	Д	Ђ
Ѓ	Е	Ё	Є	Ж	Ѕ	З
И	І	Ї	Й	Ј	К	Л
Љ	М	Н	Њ	О	П	Р
С	Т	Ћ	Ќ	У	Ў	Ф
Х	Ц	Ч	Џ	Ш	Щ	Ъ
Ы	Ь	Э	Ю	Я	Ә	Ӏ
Архаічныя літары кірыліцы
Ꙁ	Ꙃ	Ꙅ	Ꙇ	Ꙉ	Ҁ	Ѻ
Ѹ	Ꙋ	Ѡ	Ѽ	Ꙍ	Ѿ	Ꙏ
Ѣ	Ꙑ	Ꙓ	Ꙕ	Ꙗ	Ѥ	Ѧ
Ꙙ	Ѫ	Ꙛ	Ѩ	Ꙝ	Ѭ	Ѯ
Ѱ	Ѳ	Ѵ	Ѷ	Ꙟ	Ꙡ	Ꙣ
Ꙥ	Ꙧ	Ꙩ	Ꙫ	Ꙭ	ꙮ	Ꚙ
Ꚛ	П̓	П̀	П́	П̧	П̑	Ԗ
Шматграфы
Дз	Дж

З — літара кірылічнага альфабэту. Паказвае зычны гук [з]. Прысутнічае ва ўсіх славянскіх кірылічных альфабэтах (9-я ў беларускай, расейскай, сэрбкай і македонскай, восьмая ў баўгарскай, 10 ва ўкраінскай мове). Яна таксама выкарыстоўваецца ў альфабэтах народаў былога СССР. У царкоўнаславянскім альфабэце носіць назву Зямля. У глаголіцы мае парадкавую лічбу 7, а ў кірыліцы — 9. Паходзіць ад грэцкай літары Ζ, ζ, таму ў старых баўгарскіх і славянскіх літарах звычайна мае Z-падобны выгляд.