Є

кірылічная літара
Є
Є
Кірыліца
А Б В Г Ґ Д Ђ
Ѓ Е Ё Є Ж Ѕ З
И І Ї Й Ј К Л
Љ М Н Њ О П Р
С Т Ћ Ќ У Ў Ф
Х Ц Ч Џ Ш Щ Ъ
Ы Ь Э Ю Я Ә Ӏ
Архаічныя літары кірыліцы
Ҁ Ѻ
Ѹ Ѡ Ѽ Ѿ
Ѣ Ѥ Ѧ
Ѫ Ѩ Ѭ Ѯ
Ѱ Ѳ Ѵ Ѷ
П̓ П̀ П́ П̧ П̑ Ԗ
Шматграфы
Дз Дж

Є, є (назва: э) — восьмая літара сучаснага ўкраінскага альфабэту, ўжываецца таксама ў хантыйскім і царкоўнаславянскім альфабэтах; да сярэдзіны XIX стагодзьдзя ўваходзіла ў альфабэт сэрбскае мовы.

Ранейшае напісаньне Є паходзіць з кірыліцы і ўжывалася ў пачатку словаў і пасьля галосных; адпавядае лігатуры (Ѥ, ѥ), дзе была ў найстаражытнейшых помніках славянскага пісьменства. Такое адрозьненьне напісаньняў Е і Є было асабліва характэрным для ўкраінскага кніжнага пісьма. Адасабленьне напісаньня асобнай літары для Є першым зьявілася ў сэрбскім (у сярэдзіне XVIII стагодзьдзя) альфабэце, дзе выкарыстоўвалася да прававапісу Вука Караджыча сярэдзіны XIX стагодзьдзя; заменена спалучэньнем је.

Лічбавае значэньнеРэдагаваць

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Є мае значэньне лічбы — 5.