Є

Є
Кірыліца
А	Б	В	Г	Ґ	Д	Ђ
Ѓ	Е	Ё	Є	Ж	Ѕ	З
И	І	Ї	Й	Ј	К	Л
Љ	М	Н	Њ	О	П	Р
С	Т	Ћ	Ќ	У	Ў	Ф
Х	Ц	Ч	Џ	Ш	Щ	Ъ
Ы	Ь	Э	Ю	Я
Архаічныя літары кірыліцы
Ꙁ	Ꙃ	Ꙅ	Ꙇ	Ꙉ	Ҁ	Ѻ
Ѹ	Ꙋ	Ѡ	Ѽ	Ꙍ	Ѿ	Ꙏ
Ѣ	Ꙑ	Ꙓ	Ꙕ	Ꙗ	Ѥ	Ѧ
Ꙙ	Ѫ	Ꙛ	Ѩ	Ꙝ	Ѭ	Ѯ
Ѱ	Ѳ	Ѵ	Ѷ	Ꙟ	Ꙡ	Ꙣ
Ꙥ	Ꙧ	Ꙩ	Ꙫ	Ꙭ	ꙮ	Ꚙ
Ꚛ

Є, є (назва: э) — восьмая літара сучаснага ўкраінскага альфабэту, ўжываецца таксама ў хантыйскім і царкоўнаславянскім альфабэтах; да сярэдзіны XIX стагодзьдзя ўваходзіла ў альфабэт сэрбскае мовы.

Ранейшае напісаньне Є паходзіць з кірыліцы і ўжывалася ў пачатку словаў і пасьля галосных; адпавядае лігатуры (Ѥ, ѥ), дзе была ў найстаражытнейшых помніках славянскага пісьменства. Такое адрозьненьне напісаньняў Е і Є было асабліва характэрным для ўкраінскага кніжнага пісьма. Адасабленьне напісаньня асобнай літары для Є першым зьявілася ў сэрбскім (у сярэдзіне XVIII стагодзьдзя) альфабэце, дзе выкарыстоўвалася да прававапісу Вука Караджыча сярэдзіны XIX стагодзьдзя; заменена спалучэньнем је.

Лічбавае значэньне

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Є мае значэньне лічбы — 5.