Альфабэт
Альфабэ́т, абэцэ́да[a] (азбука[1]) — упарадкаваная пэўным чынам сукупнасьць разнастайных знакаў: літараў, лічбаў, спэцыяльных і службовых знакаў, кожны зь якіх уяўляе сабой фанэму ў гутарковай мове. Ёсьць і іншыя сыстэмы — лягаграфічнае пісьмо, у якой кожны знак уяўляе сабой слова, марфэмнае, дзе кожны знак ёсьць сэмантычная адзінка, ці складовае пісьмо, у якім кожны знак уяўляе асобны склад.
Назва слова паходзіць ад дзьвюх першых літараў грэцкага альфабэту: альфа і бэта, якія ў сваю чаргу паўсталі зь фінікійскага альфабэту. Існуюць дзясяткі альфабэтаў, якія выкарыстоўваюцца сёньня, але найбольш распаўсюджанымі зь іх зьяўляюцца лацінскі[2], які паўстаў зь першага сапраўднага альфабэту, грэцкага[3]. Большасьць сучасных альфабэтаў маюць лінейны запіс, але прыкметнымі выключэньнямі зьяўляюцца альфабэт Брайля, дактылялёгія й альфабэт Морзэ.
Глядзіце таксамаРэдагаваць
ЗаўвагіРэдагаваць
КрыніцыРэдагаваць
- ^ Азбука // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 1996. — Т. 1: А — Аршын. — С. 153. — 552 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0036-6
- ^ Haarmann, Harald (2004). «Geschichte der Schrift» (2nd ed.). München: C. H. Beck. ISBN 3-406-47998-7 ст.96
- ^ Coulmas, Florian (1996). «The Blackwell Encyclopedia of Writing Systems». Oxford: Blackwell Publishing. ISBN 0-631-21481-X.
Вонкавыя спасылкіРэдагаваць
- Паходжаньне альфабэту(анг.) Ilovetypography.com
- Пісьмовыя сыстэмы(анг.) omniglot.com
- Анімаваная гісторыя разьвіцьця альфабэтаў(анг.) Унівэрсытэт Мэрылэнду
- Як альфабэт паўстаў з герогліфаў(анг.) Bar Magazine