Ж, ж (жэ; курсіў: Ж ж ) — восьмая літара беларускага кірылічнага альфабэту. Лікавага значэньня ня мела. У сучаснай беларускай мове абазначае шумны звонкі зацьвярдзелы шчылінны пярэднеязычны зычны гук «ж» («жыта»), а перад глухімі зычнымі і на канцы словаў «аглушаецца» на «ш». Мае ўласьцівасьць на спалучэньне «дж» («дажджы»).

Літара кірыліцы Ж
Ж ж
Выява
Ѓ  Е  Ё  Є  Ж  Ӂ  Ѕ  З  И
У лацінцыŽ · ž
Зьвесткі
Гук[ʐ], [ʒ], [ʑ], [ʧ], [ʤ]
Назва ў Юнікодзеcyrillic capital letter zhe
cyrillic small letter zhe
ЮнікодЖ: U+0416
ж: U+0436
HTMLЖ‎: &#1046, &#x416
ж‎: &#1078, &#x436
UTF-16Ж‎: 0x416
ж‎: 0x436
URL-кодЖ: %D0%96
ж: %D0%B6
Каб пабачыць усе сымбалі, глядзіце:
уселацінкакірыліцагрэцкіядыякрытыкі

Лічбавае значэньне Рэдагаваць

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Ж ня мае лічбавага значэньня.