Вадзім Зайцаў

беларускі дзяржаўны і ваенны дзяяч
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Зайцаў.

Вадзі́м Ю́р’евіч За́йцаў (рас. Вадим Юрьевич Зайцев; нарадзіўся ў 1964) — вайсковы і дзяржаўны дзяяч рэжыму Лукашэнкі ў Беларусі, кіраўнік КДБ РБ (з 15 ліпеня 2008 да 9 лістапада 2012).

Вадзім Зайцаў
Старшыня КДБ РБ
15 ліпеня 2008 — 9 лістапада 2012
Прэзыдэнт: Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар: Сяргей Сідорскі
Папярэднік: Юры Жадобін
Начальнік галоўнага кіраваньня Памежнага камітэту Беларусі
29 верасьня 2007 — 15 ліпеня 2008
Прэзыдэнт: Аляксандар Лукашэнка
Папярэднік: Аляксандар Паўлоўскі
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 1964(1964)
Жытомірская вобласьць, УССР
Адукацыя:

Біяграфія

рэдагаваць

Нарадзіўся ў 1964 годзе ў Жытомірскай вобласьці Ўкраіны ў сям’і вайскоўца.

У 1986 годзе скончыў Маскоўскую вышэйшую памежную камандную вучэльню КДБ СССР, у 1997 годзе — Акадэмію Фэдэральнай памежслужбы Расеі, у 2004 годзе — Вайсковую акадэмію Генштабу Ўзброеных сілаў РФ. Праходзіў службу на розных пасадах у памежных войсках: ад намесьніка начальніка памежнай заставы да начальніка памежнага атраду, ад старэйшага афіцэра аддзелу штабу да першага намесьніка начальніка штабу Дзяржаўнага камітэту памежных войскаў Рэспублікі Беларусь (ДКПВ). Зь ліпеня 2005 году — намесьнік старшыні ДКПВ — начальнік галоўнай управы, з красавіка 2007 году — першы намесьнік старшыні ДКПВ — начальнік штабу.

29 верасьня 2007 году прызначаны ўказам Аляксандра Лукашэнкі першым намесьнікам старшыні Дзяржаўнага памежнага камітэту (ДПК) — начальнікам галоўнай управы. 15 ліпеня 2008 зьняты з гэтай пасады і прызначаны кіраўніком КДБ Рэспублікі Беларусь.

У пачатку кастрычніка 2008 году Лукашэнка падпісаў указ № 551, якім у чарговы разь зьмяніў склад Савету бясьпекі. У яго ўведзеныя Вадзім Зайцаў, генпракурор Рыгор Васілевіч, кіраўнік Адміністрацыі прэзыдэнта Ўладзімер Макей і міністар фінансаў Андрэй Харкавец. Са складу Савету бясьпекі выведзеныя Віктар Шэйман, Генадзь Нявыглас, Пётар Міклашэвіч і Мікалай Корбут[1].

Званьне — генэрал-лейтэнант (2 ліпеня 2009)[2].

15 кастрычніка 2008 году ўзнагароджаны Ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь[3].

У 2012 годзе Зайцаў быў звольнены з пасады старшыні КДБ. У 2013 годзе ён прызначаны генэральным дырэктарам расейска-беларускага тэлекамунікацыйнага правайдэра «Космас-ТБ».

4 студзеня 2021 году ў СМІ быў апублікаваны аўдыёзапіс меркавана 2012 году, на якім Зайцаў абмяркоўвае з афіцэрамі КДБ пляны забойства некалькіх палітычных уцекачоў зь Беларусі, у тым ліку Алега Алкаева, палкоўніка Ўладзімера Барадача й Паўла Шарамета. Праз чатыры гады, у 2016 годзе, Шарамет быў забіты ў Кіеве менавіта такім чынам, які абмяркоўваўся ў размове на аўдыёзапісе, праз выбух бомбы[4]. Экспэртыза пацьвердзіла сапраўднасьць голасу Зайцава з размовы 11 красавіка 2012 ў КДБ РБ[5].

Наконт прызначэньня Вадзіма Зайцава на пост кіраўніка КДБ РБ, былы падпалкоўнік КДБ Валеры Костка ў інтэрвію прэс-цэнтру Хартыі’97 заявіў:

  Новага старшыню КДБ Вадзіма Зайцава я асабіста ня ведаю, але бачу, што шмат у чым яго біяграфія зьвязаная з Расеяй. Нарадзіўся ва Ўкраіне, а ўсе вучэбныя ўстановы скончыў у Расеі. Гэта насьцярожвае, паколькі спэцслужбу нацыянальнай бясьпекі павінен узначальваць чалавек, зьвязаны з Беларусьсю. Я думаў, што ў біяграфіі Зайцава ёсьць хоць радок пра тое, што ён працаваў, напрыклад, опэрупаўнаважаным у КДБ. Але я ня бачу, што яго кар'ерны рост праходзіў праз спэцслужбы. Ён працаваў толькі ў памежных войсках. Ня ўпэўнены, што гэта правільны выбар кіраўніка КДБ з пункта гледжаньня прафэсіяналізму. Яго адукацыя і досьвед працы выклікаюць зьдзіўленьне. Затое з біяграфіі Зайцава праглядаецца, што яго кар'ерны рост цесна зьвязаны з кар'ерным ростам старшыні Дзяржаўнага памежнага камітэту Ігара Рачкоўскага. Яны відавочна ішлі ў адным зьвязку. Усім вядома, што Рачкоўскі набліжаны да малодшага Лукашэнкі  

Валеры КосткаЛукашэнка не давярае сілавікам

Санкцыі ЭЗ

рэдагаваць

У 2012 годзе быў уключаны ў Чорны сьпіс Эўразьвязу. Рада Эўрапейскага зьвязу(be) прызнала Зайцава адказным за пераўтварэньне КДБ у галоўны орган рэпрэсіяў супраць грамадзянскае супольнасьці й дэмакратычнае апазыцыі(be); за распаўсюд праз сродкі масавай інфармацыі ілжывае інфармацыі пра ўдзельнікаў Плошчы 2010, у якой гаварылася, што яны прынесьлі матэрыялы, якія будуць выкарыстоўвацца ў якасьці зброі; за тое, што ён асабіста пагражаў жыцьцю й здароўю жонкі й дзіцяці былога кандыдата ў прэзыдэнты Андрэя Саньнікава; за тое, што ён зьяўляецца галоўным ініцыятарам распараджэньняў па незаконнаму перасьледаваньню дэмакратычнае апазыцыі, катаваньням палітычных апанэнтаў і жорсткім абыходжаньні са зьняволенымі[6].

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць