Больцішкі

вёска ў Больціскім сельсавеце Вярэнаўскага раёну Гарадзенскай вобласьці Беларусі

Больцішкі — вёска ў Беларусі, каля ракі Дзітвы. Цэнтар сельсавету Вярэнаўскага раёну Гарадзенскай вобласьці.

Больцішкі
лац. Bolciški
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Вярэнаўскі
Сельсавет: Больціскі
Вышыня: 150,6[1] м н. у. м.
Насельніцтва:
  • 438 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1594
Паштовы індэкс: 231399
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 53°56′0″ пн. ш. 24°59′0″ у. д. / 53.93333° пн. ш. 24.98333° у. д. / 53.93333; 24.98333Каардынаты: 53°56′0″ пн. ш. 24°59′0″ у. д. / 53.93333° пн. ш. 24.98333° у. д. / 53.93333; 24.98333
Больцішкі на мапе Беларусі ±
Больцішкі
Больцішкі
Больцішкі
Больцішкі
Больцішкі
Больцішкі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Больд або Больта (Boldt, Bolte) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -балд- (-болд-, -болт-) (імёны ліцьвінаў Бірыбольд, Румбольд, Рыбалт; германскія імёны Beribald, Rumbold, Ribald) паходзіць ад гоцкага *balth, стараверхненямецкага bald 'сьмелы, адважны'[3][4].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[5], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[6]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[7].

Гісторыя

рэдагаваць

На 1900 год Больцішкі належалі да маёнтку Волдацішкаў[8].

  1. ^ Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, (XVI-18). — Lida: Wojskowy Instytut Geograficzny 1926. (пол.)
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 235.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 50.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 10.
  5. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  6. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  8. ^ Больцішкі //  — S. 190